تشکیل سبد سهام

انتشارات: چالش

نحوه تشکیل سبد سهام

نحوه ی تشکیل سبد سهام یکی از مهم ترین مباحث برای سرمایه گذاری است. یکی از اشتباهاتی که تقریبا تمامی افراد تازه وارد در بازار سرمایه دارند، چیدمان سبد سهام است.

چند سهم در سبد سهام داشته باشیم؟
از بیشترین سوالات مربوط به سبد سهام اینست که چند سهم در سبد سهام خود قرار دهیم.

سبد سهام خودت را شلوغ نکنیم.
یکی از بزرگ ترین اشتباهات این است که تعداد زیادی از سهام های مختلف را خرید کرده و اکثراً دلیل آن کم کردن ریسک سرمایه گذاری و قرار ندادن تمامی تخم مرغ ها در یک سبد است. اما بعد از مدتی کنترل سبد خود را از دست می دهند و سبد سهام از تحلیل خارج می شود. به علت شلوغ بودن سبد سهام نمی تواند آن را مدیریت و تحلیل کند. در سبد سهام خود 5 الی 10 سهام داشته باشید و افرادی که سرمایه کمی دارند به 5 سهام اکتفا کنند.(عرضه اولیه استثناء است)

منظور از «تک سهم» چیست؟
منظور از تک سهم شدن این است که شخص کل دارایی خود را بر روی یک سهام سرمایه گذاری می کند. معمولا تک سهم شدن زمانی روی کار می آید که شخص در ابتدا سبد سهام خود را به تعداد زیادی سهام تقسیم کرده است و کنترل سهام از دستش رفته است و سبد سهام شخص در زیان است. در این زمان شخص به فکر فروش کل سهام ها و خرید یک سهام برای جبران ضرر است. که این نیز اشتباه بزرگی است. اگر سهامی را که روی آن تک سهم شده ایم به هر دلیلی بسته شود طبیعی است که دارایی ما بلوکه شده و دسترسی به دارایی خود نداریم. اگر برای شرکت اتفاق بدی رخ دهد کل سرمایه ما وارد زیان می شود.

خرید سهام با شناوری کم
خرید سهام با شناوری پایین ریسک نقد شوندگی را به همراه دارد. معمولا سهام های که تعداد برگه سهام کمی دارند به صورت شارپ حرکت می کنند. در این نوع سهام ها باید سرمایه کمی قرار دهیم چون ممکن است در زمان فروش نتوانیم به راحتی سهام را نقد کنیم.(افرادی که داریی سنگین وارد سهام می کنند)

انتخاب سهام از یک صنعت
خرید از یک صنعت تقریبا با تک سهم شدن فرق زیادی ندارد. «ولی از تک سهم شدن بهتر است.» ما نباید کل دارایی خود را در یک صنعت سرمایه گذاری کنیم. چون اگر اتفاقی برای اون صنعت بیفتد تمام سهام های ما را شامل می شود و کل سبد ما وارد زیان می شود.

بهترین روش انتخاب سهام
برای بهرین روش انتخاب سهام و چیدن سبد سهام مناسب باید به نکات زیر توجه کرد:

بهینه‌سازی سبد سهام برمبنای روش‌های تخمین ناپارامتریک

از جمله مسائل عمده ‌ای که سرمایه ‌گذاران بازارهای سرمایه با آن مواجه هستند، تصمیم گیری جهت انتخاب اوراق بهادار مناسب برای سرمایه گذاری و تشکیل سبد بهینه سهام است که این فرایند از طریق ارزیابی ریسک و بازده صورت می گیرد. از طرفی در بحث سبد سهام در صورتی که بازده دارایی ها دارای توزیع نرمال باشد از واریانس و انحراف معیار برای محاسبه ریسک استفاده می شود، اما در دنیای واقع بازده دارایی ها لزوماً نرمال نبوده و گاهی نیز تفاوت فاحش با توزیع نرمال دارد. مقاله حاضر با معرفی ارزش در معرض خطر مشروط (CVaR)، به عنوان معیار محاسبه ریسک در یک چارچوب ناپارامتریک و به ازای بازده معین سبد بهینه سهام را ارائه می دهد و این روش را با روش برنامه ‌ریزی خطی مقایسه می کند. داده ‌های مورد استفاده در این مقاله را بازده ‌های ماهانه 15 شرکت منتخب از 50 شرکت برتر بورس اوراق بهادار تهران در زمستان 1392 تشکیل می دهند که در دوره زمانی فروردین ماه 1388 تا خرداد ماه 1393 در نظر گرفته شده ‌اند. در نهایت سبد بهینه حاصل از به کارگیری دو روش ناپارامتریک و برنامه ‌ریزی خطی ارائه شده و مقادیر CVaR آنها مورد مقایسه قرار گرفته‌ است که در این مورد برتری روش ناپارامتریک نسبت به برنامه ‌ریزی خطی را نشان می دهد.

کلیدواژه‌ها

• ارزش در معرض خطر مشروط
• بهینه‌سازی پرتفوی
• تابع کرنل
• تخمین ناپارامتریک

موضوعات

• کنترل بهینه - بهینه سازی

عنوان مقاله [English]

portfolio optimization based on nonparametric estimation methods

نویسندگان [English]

• mahsa ghandehari 1
• azimeh shamshiri 2
• saeed fathi 3

1 Associate Professor, Faculty of Administrative Sciences and Economics, Isfahan University, Isfahan, Iran

2 Graduate Student of Financial Management, Isfahan University, Isfahan, Iran

3 Associate Professor, Faculty of Administrative Sciences and Economics, Isfahan University, Isfahan, Iran

چکیده [English]

One of the major issues investors are facing with in capital markets is decision making about select an appropriate stock exchange for investing and selecting تشکیل سبد سهام an optimal portfolio. This process is done through the risk and expected return assessment. On the other hand in portfolio selection problem if the assets expected returns are normally distributed, variance and standard deviation are used as a risk measure. But, the expected returns on assets are not necessarily normal and sometimes have dramatic differences from normal distribution. This paper with the introduction of conditional value at risk ( CVaR), as a measure of risk in a nonparametric framework, for a given expected return, offers the optimal portfolio and this method is compared with the linear programming method.
The data used in this study consists of monthly returns of 15 companies selected from the top 50 companies in Tehran Stock Exchange during the winter of 1392 which is considered from April of 1388 to June of 1393.
The results of this study show the superiority of nonparametric method over the linear programming method and the nonparametric method is much faster than the linear programming method.

کلیدواژه‌ها [English]

• Portfolio optimization
• conditional value at risk
• nonparametric estimation
• kernel function

اصل مقاله

- مقدمه

مدیریت پرتفوی سهام دربرگیرندۀ مجموعه ای ازقیمت‌های مناسب در رابطه با خرید وفروش سهام است. این فرایند، مدیریت صحیح پول را نیز دربرمی‌گیرد؛ علاوه بر این، مدیریت پرتفوی سهام باعث کاهش ریسک و افزایش بازده می‌شود. در بهینه‌سازی پرتفوی سهام مسئلۀ اصلی انتخاب بهینۀ دارایی‌ها و اوراقبهاداری است که با مقدار مشخصی سرمایه می‌توان تهیه کرد(فرناندز و گومز[1]، 2007).

هری مارکویتز بنیان‌گذار ساختاری مشهور به تئوری جدید پرتفو است. در تئوری جدید پرتفو، ریسک چنین تعریف شده است: «تغییرپذیری کل بازده‌ها حول میانگین بازده» و با استفاده از واریانس یا به‌گونه‌ای دیگر با استفاده از انحرافمعیار، محاسبه می‌شود(مارکویتز[2]، 1959).

مهم‌ترین نقش این تئوری، ایجاد چارچوب ریسک- بازده برای تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران است. مدلی که وی مطرح کرده است، محور اصلی بسیاری از پژوهش‌ها در زمینۀ مسائل مالی در دنیای واقعی است. مارکویتز برای ریسک سرمایه‌گذاری، مدل میانگین واریانس را در امر انتخاب دارایی‌ها و مدیریت پرتفوی سهام ارائه کرد. در این مدلْ میانگین، بازده موردانتظار را نشان می‌دهد و واریانس، بیانگر ریسک پرتفوی سهام است. انحراف‌معیار و واریانس به‌عنوان معیار سنجش ریسک با فرض نرمال‌بودن توزیع بازدهی است.

فرض نرمال‌بودن بازده موردانتظار، در بسیاری از مواقع درست نیست؛ زیرا بسیاری از پژوهش‌ها نشان می‌دهند که شکل تابع توزیع داده‌ها دارای دو انتهای ضخیم‌تر نسبت به تابع نرمال است یا توزیع بازده چوله است. مشکل دیگر استفاده از واریانس است که سودهایی که فاصلۀ زیادی از میانگین دارند و برای سرمایه‌گذار مطلوب هستند نیز به‌عنوان ریسک شناخته می‌شوند و در فرایند بهینه‌سازی به سهام با تابع توزیع کشیده‌تر، وزن بیشتری داده می‌شود(مارکویتز، 1952).

این مشکلات سبب شد تا مدل‌های جدیدی برای تشکیل سبد بهینۀ سهام پیشنهاد شود که فرض نرمال‌بودن داده‌ها را در نظر نمی‌گیرد.

راکفلر و اوریاسو[3](2000،2002)، یک معیار اندازه‌گیری جایگزین برای ریسک بیان کردند با عنوان ارزش در معرض خطر مشروط(CVaR). این معیار به‌صورت میانگینریسک‌هایی که بزرگ‌تر از ارزش در معرض خطر باشند تعریف می‌شود(یامای و یوشیبا[4]، 2000).

پیفلاگ[5](2000)، نشان می‌دهد که CVaR یک معیار منطقی برای اندازه‌گیری ریسک است که ویژگی‌های مثبت زیادی دارد و شامل تحدب نیز می‌شود.

از نظر محاسباتی راکفلر و اوریاسو، مسئلۀبهینه‌سازی پرتفو با استفاده از mean-CVaR را به یک مسئلۀ برنامه‌ریزی خطی تبدیل کردند. روش استاندارد دیگری که برای محاسبۀCVaR به‌صورت گسترده رایج است استفاده از شبیه‌سازیمونتکارلو است.در اغلب موارد ذکرشده در ادبیات، فرض می‌شود که فاکتورهای ریسک(متغیرهای تصادفی)، توزیع احتمال شناخته‌شده‌ای یا توزیع پارامتری مشخصی دارند؛ اما در بعضی مواقع اطلاعات کمی درخصوص تابع چگالی یا احتمال فاکتورهای ریسک وجود دارد(لی[6]، 2007).

یائو و همکاران[7] (2012) نشان دادند از آنجایی که در بیشتر موارد فاکتورهای ریسک بردارهای تصادفی چندبعدی هستند، اگر تکنیک ناپارامتریک برای تخمین چگالی بردار تصادفی چندبعدی به کار گرفته شود، سرعت همگرایی پایین می‌آید؛ بنابراین در این مرحله از بردارهای تصادفی تک‌بعدی برای افزایش سرعت همگرایی استفاده می‌شود. نتایج محاسباتی که آنها انجام دادند نشان می‌دهد که رویکرد ناپارامتریک از روش برنامه‌ریزی خطی بهتر است. این رویکرد دو مزیت دارد: اول، بعد مدل mean-CVaRدر رویکردناپارامتریکبرایبهینه‌سازی پرتفو n+1 است که nتعدادنمونه‌ها است؛ اما بعد مدل در رویکردبرنامه‌ریزی خطیn+1+T است که n تعداد دارایی‌ها و T تعداد نمونه‌ها است؛ بنابراین رویکرد ناپارامتریک سریع‌تر از رویکرد برنامه‌ریزی خطی است. دوم، مدل mean-CVaRناپارامتریک، مسئلۀبهینه‌سازی پرتفو را محدب نگه می‌دارد.

در این مقاله قصد داریم پرتفوی بهینه از پنجاه شرکت برتر بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از روش ارزش در معرض خطر مشروط برمبنای روش‌های تخمین ناپارامتریک را برگزینیم.

2- پیشینۀ پژوهش

در این قسمت اشاره‌ای کوتاه به برخی مطالعات صورت‌گرفته در این زمینهمی‌شود.

یان و همکاران (2007) در پژوهشی با استفاده از روش‌هایPSO[8]و GA[9]به انتخاب چنددوره‌ای پرتفو با استفاده از عامل ریسک نیمواریانس پرداخته‌اند و نشان داده‌اند که استفادۀ ترکیبی از این دو روش از کاربرد هریک از آنها به‌تنهایی به‌مراتب کاراتر است.

کریمی(1386) با استفاده از یکی از روش‌های بهینه‌سازی محلی، به مقایسۀ مرزهای کارایی الگوهای مارکویتز و «ارزش در معرض ریسک» اقدام کرد و با توجه به قرارگیری مرزهای کارایی الگوی «ارزش در معرض ریسک» بالاتر از الگوی مارکویتز، این الگو را نسبت به الگوی مارکویتز کاراتر معرفی کرده است.

گل مکانی(1391) در مقاله‌ای پس از توسعۀ مدل انتخاب سهام مارکویتز، روشی مبتنی بر ترکیب دو روش بهینه‌یابی اجتماع مورچگان و شبیه‌سازی تبرید – تدریجی پارتو، به کار گرفته است. به‌منظور اعتبارسنجی این روش، عملکرد آن را در بورس اوراق بهادار تهران با عملکرد چند روش فرااِبتکاری دیگر مقایسه کرده است. نتایج به‌دست‌آمده حاکی از برتری روش پیشنهادی نسبت به سایر روش‌ها است.

امیری و همکاران(1389) در مقاله‌ای بهدنبال تعیین مدل مناسب تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاری، با استفاده از فرایند تحلیل شبکه به بررسی شرکت‌های قرارگرفته در هفت صنعت پرداختند. پس از بررسی بهینه‌بودن پرتفوی سهام انتخاب‌شده از شرکت‌های موجود در این صنایع براساس معیار شارپ و ترینر، جهت بهینه‌سازی پرتفوی سهام، الگوریتم ممتیک را به کار گرفتند. نتایج حاصل بیانگر این موضوع بود که الگوریتم ممتیک در دستیابی به جواب بهینۀمسئله بسیار توانمند بود و در مقایسه با الگوریتم ژنتیک در مدت‌زمان مشابه، نتایج بهتری را ارائه خواهد کرد.

یائو و همکاران (2012) در مقاله‌ای با عنوان «انتخاب پرتفوی با استفاده از میانگین–ارزش در معرض خطر مشروط» که یک چارچوب تخمین ناپارامتریک است، در ابتدا فرمول تخمین‌شدۀ محاسبۀCVaR را با استفاده از تخمین ناپارامتریک تابع چگالی ضرر، در زمان‌هایی که فروش استقراضی مجاز است یا غیرمجاز، به دست آورده‌اند و سپس ثابت کرده‌اند که هر دو مدل ناپارامتریک mean – CvaR مسائل بهینه‌سازی محدب هستند.

کهنسال و ناجکار(1392) در پژوهشی با عنوان «بهینهسازی بازده سهام با استفاده از بازده‌های فازی تصادفی»، انتخاب پرتفوی با درنظرگرفتن مسائلی همچون بازده‌های احتمالی آینده و بازده‌های انتظاری نامعین را بررسی کردند. در انتخاب پرتفوی سهام فازی تصادفی، مدل به‌صورت غیرخطی فرموله‌بندی شده است و متغیرها به‌صورت اعداد فازی تصادفی در نظر گرفتهشده‌اند. سپس نتایج مدل بهینه‌سازی فازی و تصادفی با تشکیل سبد سهام نتایج حاصل از روش حرکت تجمعی ذرات مقایسه شد و این نتیجه حاصل شد که بازده پرتفوی به‌دست‌آمده با مدل بازده تصادفی بیشتر از وقتی است که روش حرکت تجمعی ذرات به کار گرفته شود.

هانن و فوزی[10] (2014)، در پژوهشی با عنوان «مدل میاگین- VaR[11]با نوسانات تصادفی»مسئلۀ تصمیم‌گیری برای انتخاب ترکیبی بهینه از یک دارایی ریسکی و یک دارایی خاص با استفاده از ماکزیمم‌کردن تابع مطلوبیت با محدودیت VaRرا که با یک ضرر متناسب با بازده جاری محدود شده است، بررسی کردند. نتایج این پژوهش بیانگر این بود که محدودیت VaR، مقادیر سرمایه‌گذاری‌شده در دارایی ریسکی را رفته‌رفته در طول زمان کاهش می‌دهد و نوسانات تأثیر مهمی بر جواب بهینه دارند.

3-روش پژوهش

این پژوهش از نظر هدف جزء پژوهش‌های کاربردی است و ازنظر روش جزء پژوهش‌های توصیفی-تحلیلی محسوب می‌شود.

1-3- روش‌های ناپارامتریک

تابع چگالی احتمال، مفهومی اساسی در آمار و احتمال است که با دانستن آن می‌توان به رفتار تصادفی تخمین‌کننده‌ها پی برد. البته تعیین توزیع تخمین‌کنندهها به‌راحتی امکان‌پذیر نیست. درواقع به‌وسیلۀ تابع چگالی احتمال است که می‌توان به رفتار متغیرهای تصادفی پی برد. روش‌های تخمین چگالی، عمدتاً به دو گروه اصلی تقسیم‌بندی می‌شوند: 1- تشکیل سبد سهام تخمین پارامتری؛ 2- تخمین ناپارامتری.

در تخمین پارامتری فرض می‌شود که داده‌ها از یک خانوادۀ توزیع احتمال مانند نرمال با پارامترهای مجهول هستند. در این حالت، هدف تخمین از روی داده‌ها است. در تخمین ناپارامتری خود تابع چگالی fمجهول است و در این حالت، خود داده‌ها باید تخمین f را تعیین کنند(آمار، 1384).

با توجه به اینکه برآوردگر کرنل تعمیمی از برآوردگر ساده است در این پژوهش به بررسی این دو روش پرداختهشدهاست.

برآوردگرساده

بنابهتعریف، اگر X دارای تابع چگالی احتمالf باشد، آنگاه:

یک برآوردگر طبیعی از عبارت است از:

بنابراین برآوردگر ساده به این صورت تعریفمی‌شود:

حالاگرتابع w به‌صورتزیرتعریفشود:

2-3- برآوردگر کرنل

تابع کرنل[12]، یک تابع غیرمنفی، حقیقی و انتگرال‌پذیر با هستۀK است. تابعی موزون و استاندارد که به‌دلیلh=1 تابع موزون نامیده شده است. پارامتر h، پارامتر هموارسازی یا پهنای باند نامیده می‌شود(والتر زوچینی[13]،2003: 1505).

همان‌طور که اشاره شد برآوردگر کرنل تعمیمی از برآوردگر ساده به‌منظور فائق‌آمدن بر مشکلات برآوردگر ساده است. در برآوردگر ساده چنانچه تابع با وزن w را به‌وسیلۀ تابع K به‌نام تابع کرنل که در شرایط زیر صدق می‌کند جایگزین کنیم، برآوردگر کرنل با هستۀK حاصل می‌شود:

معمولاًK خود یک تابع چگالی احتمال متقارن مانند چگالی گاوسی است. به این ترتیب برآوردگر کرنل با هستۀK به‌صورت زیر تعریف می‌شود(سیلورمن[14]، 1986: 659):

تخمین ناپارامتریک کرنل به انتخاب تابع کرنل حساس نیست؛ مثلاً می‌تواند به‌صورت زیر باشد که دلیل انتخاب این هسته، نبودِ محدودیت بازه‌ای برای متغیر v و همچنین یک‌ضابطه‌ای و پیوسته‌بودن آن است:

اما انتخاب پهنای باند یک مسئلۀ بحرانی و مهم است. برای تخمین ناپارامتریک ، براساس یک قاعدۀسرانگشتیh به‌صورت زیر در نظر گرفته می‌شود(لی و راسین، 2007: 658):

که انحراف استاندارد از X است و می‌تواند به این صورت تخمین زده شود:

3-3- مدل ارزش در معرض خطر مشروط

راکفلر و اوریاسو(2000)، معیار جایگزینی با عنوان ارزش در معرض خطر مشروط (CVaR) برای محاسبۀ ریسک ارائه دادند که کمبود انتظاری نیز نامیده می‌شود. براین اساس CVaR به‌عنوان میانگین ریسک‌هایی که بزرگ‌تر و فراتر از ارزش در معرض خطر باشند، در نظر گرفته می‌شود.اگرچه VaR یک معیار بسیار رایج برای محاسبۀ ریسک است؛ اما فاقد یک سری خصیصه‌های ریاضیاتی مانند جمع‌پذیری و تحدب است و فقط زمانی که برمبنای انحراف استاندارد از توزیع نرمال باشد یک معیار ذاتی ریسک است؛اما در دنیای واقع در اکثر مواقع توزیع ضررها نرمال نیست؛زیرا توابع ضرر تمایل دارند گسستگی تجربی را نشان دهند. بنابراین با توجه به مطالعۀ آرتزنر و همکارانش VaRنمی‌تواند یک معیارذاتی ریسکباشد. با توجه به این نواقص معیار جدیدی با عنوان CVaRبرای سنجش ریسک ارائه شد.

4-3- تعریف CVaR

ارزش در معرض خطر[15]مشروط عبارت است از میانگین ریسک‌هایی که بزرگ‌تر و فراتر از ارزش در معرض خطر باشند. به عبارت دیگر، α% از میانگین توزیع بازده متغیر تصادفی بزرگ‌تر از ارزش در معرض خطر(یامای و یوشیبا، 2000: 60).

1-4-3-تعریف ریاضی CVaR

فرض می‌کنیم w ، یک بردار تصمیم و ، یک بردار تصادفی که بیان‌کنندۀ ارزش مبنای فاکتورهای ریسک و)f(w, ، تابع ضرر است. به‌منظور ساده‌شدن، فرض می‌کنیم که یک بردار تصادفی پیوسته است. برای یک پرتفوی مشخصw، احتمال ضرری که از یک آستانۀ بیشتر نشود با یک تابع احتمال تحت ℙ(.) نشان داده شده است:

ارزش در معرض خطر پرتفویwدر سطح اطمینان مشخص ، کمترین مقدار است که را نتیجه می‌دهد؛ یعنی:

بنابراین CVaRبه‌عنوان انتظار مشروط ضرر پرتفو که بیشتر یا مساوی VaR است تعریف می‌شود:

5-3- مدل برنامه‌ریزی خطی mean-CVaR

اگرفرضشودکهتوزیعداده‌ها نامشخص است، اما یک تابع خطی از w است، به‌منظور حل مسئلۀبهینه‌سازیmean- CVaRازروشبرنامه‌ریزی خطی استفادهمی‌شود؛ بنابراین مدل آن به‌صورت زیر خواهد بود:

6-3- مدل ناپارامتریک mean- CVaR

اما اگر توزیع داده‌ها نامشخص باشد و از تخمین ناپارامتریکبرایتخمینتوزیعداده‌ها استفاده شود با توجه به روابط (5)، (14) و (15)مدل ناپارامتریکmean- CVaR که یکمسئلۀبهینه‌سازی محدب است، به‌صورتزیرخواهدبود (ضمیمه):

4-بحث

اوراق بهادار موردبررسی در این پژوهش سهام شرکت‌های لیست‌شده بین 50 شرکت برتر بورس اوراق بهادار تهران در زمستان 1392 بودهاست. ازاینبینشرکت‌هاییانتخابشده‌اندکهداده‌های کافی برای تخمین را در این بازۀ زمانی داشتهباشند.بنابراینشرکت‌هایمنتخباینپژوهشبه 15 شرکتکاهشیافتندکه در جدول (1) به آنها اشاره شده است:

تشکیل سبد سهام در بازار بورس با استفاده از تصمیم گیری چندمعیاره

سرمایه گذاری امری ضروری و حیاتی در جهت رشد و توسعه اقتصادی کشورهاست. وجوه لازم برای سرمایه گذاری از منابع مختلفی همچون پس اندازهای مردم تأمین می شود. برای سوق دادن این پس اندازها به سمت تولید یک بازار مالی قوی نیاز است. بازار بورس می تواند این نقش را به خوبی ایفا کند. هم چنین تنوع روش های سرمایه گذاری و پیچیدگی تصمیم گیری ها در دهه های اخیر به شدت گسترش یافته است. این رشد گسترده، نیاز فزاینده ای به مدل های فراگیر و یکپارچه ایجاد نموده است. برای پاسخگوئی به این نیاز از پیشرفت های مباحث مالی و برنامه ریزی ریاضی به موازات هم استفاده شده است. هدف اصلی در این پژوهش بررسی مدل های تشکیل سبد سهام در بازار بورس و معرفی مدل های جامع با استفاده از تصمیم گیری چندمعیاره برای سرمایه گذاران می باشد. در فصل اول تعاریف اولیه، اهمیت سرمایه گذاری و تاریخچه بازار بورس بررسی می شوند. در فصل دوم مروری بر مدل هائی که قبل از بکارگیری تصمیم گیری چند معیاره ارائه شده اند، صورت گرفته است. تصمیم گیری چند معیاره و مفاهیم مربوط به آن در فصل سوم بررسی می شوند. در فصل چهارم مدلی چند معیاره برای تشکیل سبد سهام معرفی می شود و روش های حل آن همچون روش اسکالرسازی در برنامه ریزی چندهدفی و استفاده از تابع مطلوبیت در تصمیم گیری چندشاخصه بحث شده اند. در نهایت در فصل آخر ضمن معرفی برنامه ریزی آرمانی، کاربرد چندین مدل از آن در تشکیل سبد سهام مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. کلمات کلیدی: سرمایه گذاری، بازار بورس، سبد سهام، تصمیم گیری چند معیاره، روش اسکالرسازی، برنامه ریزی چند هدفی، تابع مطلوبیت، تصمیم گیری چند شاخصه و برنامه ریزی آرمانی.

منابع مشابه

ارزیابی و انتخاب سبد سهام با استفاده از تئوری فازی و تصمیم گیری چند معیاره

مدل های بسیاری در ارزیابی و انتخاب سبد سهام وجود دارد. اولین مطالعه در این زمینه، مدل میانگین واریانس مارکوتیز در سال 1952 می باشد. از آنجایی که با افزایش بحران ها در محیط فعالیت سازمانی، عدم اطمینان افزایش می یابد، مسئله ارزیابی و انتخابسهام شامل پارامترهای مهمی می شود. از این رو، مجموعه فازی ابزاری قدرتمند برای مواجهه با ابهامی است که توسط بازارهای تجاری و وضعیت تصمیم های سرمایه گذاران ایجاد.

ارائه مدلی بمنظور انتخاب سبد سهام در بازار بورس و اوراق بهادار بوسیله تصمیم گیری چندمعیاره (مطالعه موردی :50شرکت برتر)

انتخاب سبد سهام با استفاده از تصمیم گیری چند معیاره

انتخاب سهام مناسب جهت خرید و فروش بمنظور کسب عایدات بیشتر مهمترین موضوع سرمایه گذاران در بازار بورس اوراق بهادار می باشد، این در حالیست که در شرایط کنونی بسیاری از سرمایه گذاران براساس شایعات بازار و اخبار غیررسمی اقدام به خرید سهام می نمایند. در این شرایط ارائه مدلی که بتواند سرمایه گذاران را در امر تصمیم گیری کمک رساند، ضروری می باشد. از آنجا که مدل های موجود هر یک دارای مشکلاتی در بکارگیری .

ارزیابی و انتخاب سبد سهام با استفاده از تئوری فازی و تصمیم گیری چند معیاره

مدل های بسیاری در ارزیابی و انتخاب سبد سهام وجود دارد. اولین مطالعه در این زمینه، مدل میانگین واریانس مارکوتیز در سال 1952 می باشد. از آنجایی که با افزایش بحران ها در محیط فعالیت سازمانی، عدم اطمینان افزایش می یابد، مسئله ارزیابی و انتخابسهام شامل پارامترهای مهمی می شود. از این رو، مجموعه فازی ابزاری قدرتمند برای مواجهه با ابهامی است که توسط بازارهای تجاری و وضعیت تصمیم های سرمایه گذاران ایجاد.

بهینه‌‌سازی سبد سهام در بازار بورس تهران با استفاده از تحلیل پوششی داده‌‌ها و الگوریتم جستجوی ارگانیسم‌‌های هم‌‌زیست

امروزه، تشکیل سبد سهام بهینه و مدیریت آن از اصلی‌‌ترین حوزه‌‌های تصمیم‌‌گیری مالی بشمار می‌‌رود. بنابراین، انتخاب سبدی از سهام که بتواند به‌صورت همزمان بالاترین نرخ بازده را برای دارنده آن به ارمغان آورده و همچنین ریسک سرمایه‌‌گذاری را به حداقل میزان ممکن کاهش دهد، به یکی از دغدغه‌‌های اصلی فعالان اقتصادی مبدل گردیده است. لیکن در انتخاب سبد سهام بهینه، صرفاً این دو عامل تعیین‌‌کننده نبوده و متنا.

طراحی سبد سهام با قابلیت پیروی از بازده بازار با استفاده از رویکرد نظریه ماتریس‌های تصادفی

هدف این مقاله طراحی سبد سهام با قابلیت پیروی از بازده بازار با استفاده از روش نظریه ماتریس‌های تصادفی می باشد. در این پژوهش، با استناد به مطالعات پیشین درخصوص مشارکت تمامی سهم‌ها در بزرگترین ویژه‌مقدار که نشان‌دهنده روند بازار است،‌ با استفاده از کمیت ST، میزان مشارکت هر سهم در روند بازار را استخراج نموده و سبدی از گروه‌های مختلف (سهام دارای بیشترین میزان مشارکت در روند،‌مشارکت متوسط و مشارکت ک.

کتاب مبانی مدیریت سرمایه گذاری و تشکیل سبد سهام

انتشارات: چالش

نویسنده: مجموعه ی نویسندگان مایکل جی مک میلان

کد کتاب :	59184
مترجم :	مریم هاشم پور
شابک :	978-9642522682
قطع :	وزیری
تعداد صفحه :	528
سال انتشار شمسی :	1393
سال انتشار میلادی :	2011
نوع جلد :	شومیز
سری چاپ :	1
زودترین زمان ارسال :	20 مهر

معرفی کتاب مبانی مدیریت سرمایه گذاری و تشکیل سبد سهام اثر مجموعه ی نویسندگان

مایکل میلان در این کتاب با بررسی شاخص‌های مربوط به کارایی بازار و شاخص‌های اوراق بهادار و با تحلیل ساختار و تشکیلات بازارهای مالی، سرمایه گذاران را مدیریت سرمایه‌های خود در بازار اوراق بهادار آشنا می‌سازد و مدیریت سبد سهام و ریسک و بازده آن را به صورت تفصیلی برای معامله‌گران بازار بورس تشریح می کند.

پرتفوی یا سبد سهام چیست؟

پرتفوی یا سبد دارایی ها به گروهی از دارایی های مالی مثل سهام، اوراق مشارکت و اوراق قرضه و معادل‌های پول نقد نظیر سپرده های بانکی، همچنین سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری مشترک و صندوق های قابل معامله گفته می‌شود. پـرتفوی به صورت مستقیم توسط سرمایه گذاران نگه‌داری شده و یا به وسیله حرفه‌ای‌های عرصه مالی مدیریت می‌شود.

سرمایه گذاران باید یک پرتفوی سرمایه گذاری بر حسب میزان تحمل ریسک و اهداف سرمایه گذاری خود تشکیل دهند. این اقدام یکی از اقدامات هوشمندانه برای پایین آوردن ریسک سرمایه‌گذاری در بورس است.

کلمه portfolio به معانی کیف چرمی بزرگ آمده است که در عالم بورس بازی منظور کیف یا سبد سهام میباشد بدین معنی که وقتی شخصی از پورت فوی خود صحبت میکند . منظورش انواع سهام موجود در سبد سهامش میباشد پرتفوی همان سبد است. معمولا سهامداران برای اینکه ریسک سرمایه گذاریشان کمتر شود سبد تشکیل میدهند که به آن پرتفوی میگویند.اما پرتفوی معنی بزرگتری از سبد در حالت کلی میدهد.

سبد معمولا برای شرکت های بورسی است. ولی پرتفوی شرکت های غیر بورسی را هم شامل میشود .معمولاً در زبان فارسی از نام‌های دیگری نظیر پورتفولیو، سبد سهام و سبد دارایی ها به جای پرتـفوی استفاده می‌شود.

در کل ترکیبی مناسب از سهام‌ یا سایر دارایی‌ها است، که یک سرمایه‌گذار آنها را خریداری کرده است. هدف از تشکیل سبد سهام، تقسیم‌کردن ریسک سرمایه‌گذاری بین چند سهم است؛ بدین ترتیب سود یک سهم می‌تواند ضرر سهام دیگر را جبران کند.

یک ضرب‌المثل معروف می‌گوید: «همه تخم‌مرغ‌ها را در یک سبد نگذارید.»، چرا که ریسک شکستن سبد، باعث نابودی همه تخم‌مرغ‌ها خواهد شد. برای تشکیل یک سبد خوب باید علم و تجریه خودتان در سرمایه گذاری را بالا ببرید. زمانی که به تحلیل گری ماهر تبدیل شوید می توانید پرتفویی از سهم های خوب را تشکیل دهید.

چیدمان سبدسهام

پرتفوی

سبد بر اساس ارزش پر تفوی

به ارزش مالی و نقدی پرتفوی هر شخص حقیقی یا حقوقی، ارزش پرتفوی گویند. برای قیمت گذاری شرکت‌های سرمایه‌گذاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار، مهم‌ترین عامل ارزش پرتفوی این شرکت‌هاست. در این نوع سبد ، وزن هر سهم باید با توجه به ارزش آن شرکت در بازار نسبت به بقیه سهم های موجود در سبد تعیین شود . برای مثال اگر اولین سهم موجود در سبد نسبت به سهم دوم ۲۰ درصد ارزشش بیشتر باشد باید وزن سهم اول در سبد ۲۰ درصد بیشتر باشد.

سبد بر اساس مدیریت (سبد هم وزن)

پرتفوی به منظور کاهش ریسک و به صورتی انتخاب می‌شود تا در شرایط عادی احتمال کاهش بازده همه دارائیها نزدیک به صفر باشد. پرتفوی می‌تواند متعلق به شخصیت حقیقی یا حقوقی باشد. این ساختار بیان میکند که وزن تمامی سهم های موجود در سبد باهم برابر باشد بدون توجه به ارزش آنها در بازار.

انواع سبد سهام

در بازار سهام شاید به تعداد مشارکت‌کنندگان در آن، روش و شکل متفاوت برای تشکیل سبد سهام وجود داشته باشد، اما کارشناسان و متخصصان کوشیده‌اند تا انواع سبد سهام را در قالب چند حالت کلی طبقه‌بندی کنند.

۱- سبد تهاجمی (Aggressive Portfolio)

این سبد شامل سهم‌هایی با ریسک و در نتیجه بازده بالا (high risk / high return) می‌باشد.به این خاطر به این نوع تشکیل سبد، تهاجمی می‌گویند که سرمایه‌گذار در این حالت می‌کوشد تا بازدهی بالاتری را نسبت به بازدهی میانگین بازار (شاخص کل) به دست آورد و به همین خاطر نیز حد بالایی از ریسک را متحمل می‌گردد.سهام این سبد عموما دارای ضریب بتای بالا و در نتیجه اثر پذیری بیشتر از نوسانات بازار هستند.

زیرا هرچه بتای سهم بالاتر برود، میزان اثر پذیری رفتار آن از رفتار و نوسانات بازار بیشتر خواهد بود.شرکت‌هایی که سهام آنها خاصیت تهاجمی دارند، عموما در مرحله‌های اولیه رشد خود قرار دارند. مدیریت بهینه ریسک در چنین سبدهایی به اضافه کنترل زیان‌های احتمالی و همچنین شناسایی به موقع سودهای کسب شده، کلیدهای موفقیت می‌باشد.

۲- سبد دفاعی (محتاطانه) (Defensive Portfolio)

این نوع از سبد، معمولا شامل سهم‌هایی است که بتای چندان بالایی نداشته باشند. این نوع سبد با نوسانات شدید بازار دچار هیجان نمی‌شود و به نوعی ایزوله است.سهام این نوع سبد، عمدتا باید از وضعیت بنیادی قوی برخوردار بوده و مرتبط با شرکت‌ها و گروه‌هایی که هیجانات شدید بازار را دنبال می‌کنند، نباشد.

سهام یک سبد محتاطانه از شرکت‌هایی خریداری می‌شوند که محصول یا خدمات آنها به صورت همیشگی دارای یک تقاضای پیوسته و در یک محدوده نسبتا ثابت و مشخص در واحد زمان باشد.

سهام محتاطانه و دفاعی، در خلال تمام سیکل‌های بازار می‌توانند خود را از ضرر و زیان‌های شدید و ضربه‌های منفی بازار در امان نگاه دارند.یکی دیگر از خصوصیات چنین سبدهایی دارا بودن سهم‌هایی است که در اصطلاح غیرچرخه‌ای (Non-cyclical) هستند.

در این نوع سهام، وضعیت اقتصادی کشور و مردم به تقاضای خرید محصولات یا خدمات شرکت مرتبط با سهم، تاثیری نمی‌گذارد.نکته کلیدی در تشکیل اینچنین سبدهایی، داشتن سهامی با P/E پایین نسبت به متوسط بازار و همچنین سهامی با بتای پایین است.

سهام این سبد همان طور که در برابر افت شدید بازار مصون هستند، در روند رشد بازار هم بالطبع نمی‌توانند مطابق آهنگ رشد بازار رشد کنند و به همین دلیل، سرمایه‌گذاران جوان و به دنبال هیجان، یا سرمایه‌گذارانی که افق سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت دارند به سمت چنین سبدهایی تمایل پیدا نمی‌کنند.

۳- سبد درآمدی (Income Portfolio)

این نوع از سبد به کسب بازدهی از طریق سود تقسیمی هر سهم تکیه دارد. سهامداران برای تشکیل چنین سبدی می‌توانند به دنبال سهامی بگردند که به‌رغم افت زیادی که در قیمت داشته اند، همچنان دارای سیاست تقسیم سود به میزان خوب و بالایی باشند.این شرکت‌ها نه تنها در عرصه ارائه خدمات فعال هستند بلکه دارای سودسازی سرمایه (Capital Gain) نیز هستند که این سودسازی سرمایه می‌تواند منجر به رشد قیمتی سهم شان نیز گردد و سرمایه‌گذار از محل فروش سهام خود در قیمت‌های بالا نیز می‌تواند سود شناسایی کند.

در این راستا، نسبتی که بیان‌کننده میزان کارآیی این سبد است حاصل تقسیم سود سالانه به ازای هر سهم بر قیمت هر سهم است.در واقع با این تشکیل سبد سهام نسبت فرد میزان درآمدی که به ازای هر یک تومان سرمایه‌گذاری‌اش از طریق سود تقسیمی سالانه به دست می‌آورد را محاسبه می‌کند. این مقدار سود تقسیمی در شرکت‌ها، بستگی به نوع تجارت شرکت، جایگاه آن در بازار، درآمد‌ها و cash flow آن دارد.این نوع سبد بیشتر مورد تمایل سرمایه‌گذاران ارزش محور خواهد بود تا سرمایه‌گذارانی که به رشد قیمتی سهم بیشتر اهمیت می‌دهند.

۴- سبد سوداگرانه ( Speculative Portfolio )

این نوع سبد دارای ریسک بسیار زیادی است. متخصصان پیشنهاد می‌کنند بیش از ۱۰ درصد از سرمایه قابل سرمایه‌گذاری در چنین سبدی قرار نگیرد.این نوع سبد، بیشتر بر اساس شایعات مدیریت می‌شود. هرچه تجربه افراد بیشتر باشد در گرداندن چنین سبدی موفق‌تر خواهند بود. در ایران به چنین نوع سرمایه‌گذاری، سفته بازی هم می‌گویند. در این نوع سبد، انتخاب یک سهم درست می‌تواند سود زیادی را در زمان کوتاهی نصیب فرد کند.

گزینه‌های هدف این سبد، سهام نوسانی هستند. سهام نوسانی، به سهامی گفته می‌شود که به نسبت پتانسیل بازدهی مثبتی که دارند، دارای ریسک زیادی نیز هستند.افرادی که این نوع از سهام را می‌خرند، معتقدند که بدون انجام تحلیل‌های آنچنانی و جزء به جزء، می‌توان از بالارفتن قیمت سهام سود برد. همچنین این نوع از سرمایه‌گذاری، نمی‌تواند به طور خاص در رده سرمایه‌گذاری‌های رسمی و با قاعده دیگر قرار گیرد.

۵- سبد هیبریدی یا ترکیبی- The Hybrid Portfolio

این سبد سرمایه‌گذاری مخصوص به سهام نیست و اقلام دیگری در آن حضور دارند. سبد هیبریدی، ترکیبی از فعالیت اقتصادی در اوراق قرضه، بورس‌های کالایی، املاک و مستغلات و حتی سرمایه‌گذاری در زمینه هنر است. در این رویکرد انعطاف پذیری زیادی است.

یک راه معمول برای گرفتن درآمد از چنین سبدهایی، خرید اوراق قرضه با سررسیدهای متفاوت از هم است. این سبد به صورت ترکیبی از مواردی که اشاره شد، تشکیل شده و نسبت‌های تخصیص هرکدام در سبد تقریبا به صورت ثابت است. معمولا اقلام تشکیل‌دهنده چنین سبدی بهتر است همبستگی منفی نسبت به همدیگر داشته باشند.

فاکتورهای مهم در تشکیل سبد سهام

هر کسی وارد دنیای سرمایه گذاری بورس می‌ شود می‌ خواهد تکنیک‌ های سرمایه‌گذاری و خرید و فروش سهام بورسی را شناسایی و در شرکت های پر بازده سرمایه ‌گذاری کند؛ تشکیل بهترین سبد سهام از طریق روش‌ های علمی و تجربی متعددی امکان پذیر است که در ادامه ۱۰ مورد از آن ‌ها را با شما بررسی می کنیم.

۱- فراموش کردن سرمایه‌گذاری در تک سهم

نخستین و ساده‌ترین اصل سرمایه‌گذاری موفق، تقسیم دارایی‌ها یا تشکیل سبدی از دارایی‌های متنوع است. تقسیم دارایی باعث می‌شود تا ریسک سرمایه‌گذاری به‌طور محسوسی کاهش یابد. هر چه سبد دارایی‌هایتان متنوع‌تر باشد، سرمایه‌گذاری مطلوب‌تری خواهید داشت، البته این موضوع بدان معنا نیست که دارایی‌هایتان را آن‌قدر خرد کنید که کنترل سهم‌های مختلف را از دست بدهید!

بلکه باید از قاعده‌ای منطقی پیروی کنید. توزیع وزن سرمایه بر روی چند سهم به‌ جای تک سهم شدن، نخستین گام در اصول تشکیل سبد سهام یا پرتفوی بورس است.لازم است بدانید با سرمایه‌ گذاری در سهام چندین شرکت – که به ‌دقت و برای ایجاد توازن از بین انواع گوناگونی از بخش‌ ها و شرکت‌ ها انتخاب شده ‌اند – کنترل بیشتری روی ریسک سرمایه‌ گذاری خود خواهیم داشت. نکته‌ اصلی تشکیل سبد سهام این است که اگر سهام یکی از شرکت ‌هایی که در آن سرمایه‌ گذاری کرده‌اید، افت قیمت داشته باشد، آن افت با افزایش در قیمت سایر سهم ‌های سبدتان جبران بشود.

۲- حواستان به شاخص بورس باشد

در این شاخص فارغ از اینکه شرکتی بزرگ یا کوچک است، درصد تغییرات ارزش سهام تمام شرکت‌ها به‌طور یکسان در شاخص مذکور تأثیر می‌گذارد. بدیهی است که در زمانی که شاخص کل هم‌وزن مثبت باشد، ولی شاخص کل منفی باشد، درمیابیم شرکت‌های بزرگ منفی هستند و در مقابل تعداد زیادی از شرکت‌های کوچک مثبت هستند. با توجه به توضیحاتی که خواندید، ضروری است شاخص بورس و شرکت‌های تأثیرگذار بر آن را کنترل کنید و زمانی که زمزمه‌های حبابی شدن بازار به گوش رسید، در تصمیمات خود دقت کنید.

۳- حواستان به بازارهای جهانی باشد

بعضی از افراد تصور می‌ کنند آن چه در بازارهای جهانی بورس اتفاق می ‌افتد، تاثیر چندانی بر رویداد های اقتصادی داخل کشور ندارد. باید گفت چنین برداشتی درست نیست و برای سرمایه گذاری موفق و تشکیل سبد سهام یا پرتفوی مناسب، باید چشمی هم به بازار جهانی داشته باشید.اگر بر فرض به‌ دلیل یک حادثه طبیعی تولید یک صنعت خاص در کشوری دچار مشکل شود، قطعاً بر بازار داخلی آن صنعت در کشورمان هم تأثیر مثبت یا منفی خواهد داشت؛ بنابراین در هنگام تشکیل سبد سهام، حواستان به اخبار و رویدادهای جهانی به ‌ویژه در حوزه‌ای که سرمایه‌ گذاری عمده انجام داده‌اید،‌ باشد.

۴- شناسایی صنایع پربازده

کارشناسان بورسی معتقدند تنها با انتخاب گزیده ‌ای از سهام شرکت ‌های مختلف در سبد سهام، ریسک سرمایه‌ گذاری کاهش نخواهد یافت. در واقع بجز تشکیل سبد سهام و متنوع‌ سازی دارایی ‌هایتان، باید به صنعتی که در آن سرمایه ‌گذاری می‌کنید هم توجه کنید. اگر برفرض تمام سبد سهام خود را از صنایع فلزات انتخاب کرده ‌‌اید، لازم است خیلی فوری استراتژی جامع ‌تری برای سرمایه ‌گذاری ‌تان در نظر بگیرید!

به این دلیل که اگر هرگونه اتفاقی برای شرکت‌ های فعال در حوزه صنایع فلزی بیفتد و در عین‌ حال تمام سهم‌ های شما هم در این صنعت باشد، قطعاً ریسک بالایی در انتظارتان خواهد بود؛‌ اما اگر سهم شرکت‌ های فلزی را در کنار سهم شرکت ‌های پتروشیمی و صنایع مخابراتی تهیه کرده باشید، ریسک فعالیت ‌های اقتصادی‌ تان هم به‌ طور چشم‌ گیری کاهش خواهد یافت.

به همین دلیل است که توصیه می ‌شود گزیده ‌ای از صنایع پربازده را برای تشکیل سبد سهام خود انتخاب کنید. در این صورت اگر اتفاق خاصی برای یک صنعت بیفتد، تمام دارایی خود را در آن صنعت قرار نداده اید.

۵- سهام چه شرکتی را انتخاب کنیم ؟

هیچ وقت نمی توان به قطعیت گفت که چه شرکتی برای سرمایه گذاری مناسب است؛ چرا که عوامل بسیار متعددی روی این مسئله تاثیر خواهند گذاشت. به‌ طورکلی می ‌توان گفت اگر روش‌ های تحلیل بازار سرمایه با تکیه‌ بر تحلیل‌های‌ تکنیکال یا بنیادی را دنبال کنید تا حد زیادی ادامه راه برایتان روشن خواهد بود؛‌ اما اگر هیچ‌ کدام از ابزار های تحلیلی گفته شده را نمی ‌شناسید، نیاز است که به متخصص در این زمینه روی بیاورید.

۶- فراموش نکردن صندوق‌‌های قابل معامله

لازم به ذکر است که تقسیم سرمایه به سهام مختلف و صنایع گوناگون در سبد سهام صرفاً کفایت نمی‌کند بلکه بایستی درصد سرمایه ‌گذاری در هر سهم را نیز رعایت نمایید. استاندارد ترین حالت ممکن تخصیص حداکثر ۲۰ درصد سرمایه به یک سهم است. نقطه مقابل این موضوع این است که شما ۸۰ درصد سرمایه خود را به یک سهم اختصاص بدهید و ۲۰ درصد باقیمانده را بین ۴ سهم تقسیم نمایید، با انجام این کار عملاً ریسک سرمایه‌گذاری خود را افزایش داده ‌اید.

فرض کنید شما ۱۰۰ میلیون تومان سرمایه دارید و ۸۰ میلیون تومان آن را به سهم الف اختصاص می‌ دهید و ۲۰ میلیون باقیمانده را بین ۴ سهم دیگر تقسیم می ‌نمایید.حال اگر سهم الف خلاف تحلیل شما پیش برود و شما با زیان ۲۰ درصدی مواجه شوید ۱۶ میلیون تومان ضرر خواهید دید. در حالی که اگر مدیریت سرمایه و سبد سهام را رعایت کرده و فقط ۲۰ تا ۲۵ میلیون تومان به این سهم اختصاص می ‌دادید حداکثر با ۵ میلیون تومان ضرر از سهم خارج می ‌شدید.

۷- حواستان به تحلیل‌های سیاسی و اقتصادی باشد پرتفوی

هر روز اخبار رسانه‌های تأثیرگذار را رصد کنید. برای موفقیت در سرمایه‌گذاری، لازم است در جریان اخبار مهم و رویدادهای جاری قرار داشته باشید. بیشتر افرادی که در سرمایه‌گذاری موفق هستند، قبل از هرگونه اقدام یا تغییر استراتژی، نگاهی به آخرین رویکردهای سیاسی و اقتصادی داخل و خارج از کشور می‌اندازند. قیمت‌های جهانی کالاها و نفت، قیمت جهانی طلا، برابری ارزها و سایر مفاهیم اقتصاد کلان مانند نرخ تورم، رشد، تولید ناخالص داخلی از جمله مواردی هستند که باید نسبت به آن‌ها حساس باشید.

۸- حواستان به شایعات و شایعه‌سازها باشد پرتفوی

توجه به اخبار رسانه‌های معتبر برای خرید یا فروش سهم و انتخاب سهام شرکت‌های ارزنده بسیار مهم است؛ اما در عین‌حال نباید حین توجه به اخبار رسانه‌ها در دام شایعات و پیام‌های غیرواقعی بیافتید. گاهی مشاهده می‌شود برخی افراد تأثیرگذار در بازار، پس از خرید سهام یک شرکت خاص، اقدام به خبرسازی و شایعه‌پراکنی برای آن می‌کنند تا اصطلاحاً بازار را مطابق میل خود حرکت دهند، در چنین مواقعی تیزبینی و تکیه‌بر اخبار رسانه‌های معتبر اهمیت و سایر ابزارهای تحلیل بازار سرمایه اهمیت دوچندانی می‌یابد.

۹- نگاه نکردن متعصبانه به سهام شرکت‌ها پرتفوی

اینکه سهام یک شرکتی در چند سال اخیر همیشه سودآور بوده، دلیل کافی و مناسبی برای ادامه سودآوری آن در آینده نیست. گاهی دیده می‌شود برخی افراد با تکیه‌بر اینکه سهام شرکتی در سال‌های اخیر غالباً سودآور بوده، بدون توجه به سایر روش‌های تحلیل‌ علمی، حجم زیادی از سهام شرکت‌ مذکور را خریداری می‌کنند، درحالی‌که ممکن است تحلیل‌ها و بررسی‌های کارشناسی برخلاف برداشت سرمایه‌گذار، به خرید مجدد سهام شرکت مذکور توصیه نکند.

گروه دیگری از معامله‌گران نیز صرفا با توجه به اینکه از گذشته یک شرکت خاص را می‌شناخته‌اند، در اغلب موارد خرید سهام آن شرکت‌ را جزء گزینه‌های اصلی‌شان قرار می‌دهند، در حالی‌که شناخت سطحی یک شرکت دلیل مناسبی برای سودآور بودن سهام آن نیست.برای تشکیل بهترین سبد سهام باید به فاکتورهای متعددی توجه کنید تا هم ریسک کمتر و هم بازدهی مناسب‌تری را کسب کنید.

در آخر پرتفوی

در بازار سرمایه بهتر است منطقی و دور از هرگونه برخورد احساسی عمل کنیم. قرار نیست همیشه تحلیل ‌های شما درست از آب درآیند. اگر می‌خواهید یک ‌قدم حساب ‌شده بردارید،‌ در مرحله اول باید اشتباه‌ تان را پذیرفته و در مرحله بعدی تصمیم منطقی ‌تری را برای اصلاح آن اتخاذ کنید. برای تشکیل سبد سرمایه و شروع سرمایه گذاری، حتما باید از کارشناسان این زمینه کمک گرفته و آموزش های لازم را ببینید.