تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها

کوین ها،توکن ها و تفاوت هایشان با یکدیگر

کوین، پولی دیجیتال است که با استفاده از تکنیک‌های رمزگذاری ایجادشده و ارزش را در طول زمان ذخیره می‌کند. کوین درواقع یک معادل دیجیتالی پول است که بیت کوین مشهورترین نمونه آن است.

بیت کوین، مبتنی بر تکنولوژی بلاک چین است (دفتر کلی عمومی که در آن‌همه تراکنش‌ها قابل رویت‌اند). در این زنجیره داده‌ها به طور جمعی ذخیره و بین شرکت‌کنندگان شبکه بلاک چین به اشتراک گذاشته می‌شوند. تکنولوژی بلاک چین، شفافیت را تضمین می‌کند و احتمال کلاهبرداری نیز را کاهش می‌دهد.

برخی از کوین‌ها مبتنی تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها بر پروتکل اصلی بیت کوین هستند مثل لایت کوین و برخی دیگر بر روی بلاک چین فعالیت می‌کنند مانند ارز ریپل و مونرو. توجه داشته باشید که کوین‌ها برای انجام کاری فراتر از عملکرد پول در نظر گرفته نشده‌اند. کوین‌ها دارای ویژگی‌های مشابهی با پول هستند:

و عرضه محدودی دارند

مشخصه‌های اصلی کوین‌ها عبارتند از:

به بلاک چین باز عمومی متصل‌اند: به هرکسی این امکان داده می‌شود که به شبکه بپیوندد و در آن شرکت کند.

قابلیت ارسال، دریافت و استخراج دارند.

از کوین‌ها در چه مواردی استفاده می‌شود؟

معمولاً از کوین‌های دیجیتالی به عنوان یک پول واقعی استفاده می‌شود. نمونه‌ای از این کوین‌ها، همان ارز دیجیتال بیت کوین، لایت کوین و مونرو است. غالبا کوین‌ها، هدفی فراتر از کارکرد یک پول دیجیتالی ندارند. از موارد استفاده کوین‌ها می‌توان به چند مورد زیر اشاره کرد:

برای انتقال پول (می‌توانید با استفاده از کوین‌ها، ارزشی را دریافت و ارسال کنید)

به عنوان یک ذخیره کننده ارزش (می‌توان آن‌ها را ذخیره و بعداً با کالا یا ارزی دیگر مبادله کرد)

یک نوع “واحد” محسوب می‌شود (می‌توانید کالاها یا خدمات را براساس آن‌ها قیمت‌گذاری کنید)

برای مثال، می‌توان از بیت کوین برای پرداخت کالا و خدمات در سراسر اینترنت و بسیاری از مکان‌های دنیای واقعی نیز استفاده کرد. شما می‌توانید این ارز دیجیتال را برای مدت‌زمان طولانی ذخیره و بعداً آن را با چیز دیگری که ارزشش برابر است معاوضه کنید. به غیر از استفاده‌های پولی، بیت کوین هیچ کاربرد دیگری ندارد. اما کوین‌های دیجیتالی دیگری نیز وجود دارند که دارای ویژگی‌های بیشتری هستند. برای مثال:

اتریوم (ETH) برای انجام معاملات بر روی شبکه Ethereum استفاده می‌شود (به عنوان سوخت تراکنش‌ها). بر روی شبکه Ethereum می‌توان توکن ایجاد کرد، اما برای ارسال یک توکن همچنان به ارز دیجیتال اتریوم نیاز است که این‌ها هزینه‌های ماینینگ را تامین می‌کنند (به کامپیوترهایی پرداخت می‌شوند که در شبکه اتریوم به تائید تراکنش‌ها مشغول‌اند.)

در اختیار داشتن مقادیری از ارز دیجیتال دش (DASH) نیز به کاربران این امکان را می‌دهد تا در خصوص تصمیمات مهم شبکه Dash رای دهند.

توکن دارایی دیجیتالی است که می‌تواند به عنوان یک روش پرداخت (در یک پروژه خاص)، عملکردهایی مشابه با کوین‌ها را انجام دهد، اما تفاوت کوین و توکن اصلی در این است که کوین، این حق را نیز به دارنده می‌دهد که در شبکه مشارکت نماید. توکن‌ها معمولاً بر روی پلتفرم یک بلاک ‌چین دیگر ایجاد می‌شوند.

توکن‌ها ممکن است بیانگر سهم یک شرکت باشند، برای کاربرد در یک اپلیکیشن یا پروژه‌ای خاص استفاده شوند و یا به عنوان دارایی‌های دیجیتال عمل کنند. به عنوان مثال، “بلیط یک کنسرت” یک توکن است که شما در یک‌زمان خاص تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها و یک مکان خاص از آن استفاده می‌کنید.

شما نمی‌توانید به رستوران بروید و صورتحساب خود را با بلیط کنسرت پرداخت کنید، این بلیط فقط در سالن کنسرت ارزش دارد. توکن‌های دیجیتالی مشابه هستند و از آن‌ها فقط در یک پروژه خاص استفاده می‌شود. ایجاد یک توکن آسان‌تر از ایجاد یک کوین است، چراکه نیازی به ایجاد کد جدید و یا تغییر کد موجود ندارد و شما فقط باید از یک الگوی استاندارد از پلتفرم‌هایی مانند Ethereum استفاده کنید که مبتنی بر بلاک چین است و به هر شخصی این امکان را می‌دهد تا در طی چند مرحله توکن ایجاد کند. Ethereum اولین پلتفرمی بود که روند ایجاد توکن را ساده‌تر کرد.

انواع توکن

توکن‌ها انواع مختلفی دارند که در این طبقه‌بندی گنجانده می‌شوند که شامل:

توکن‌های امنیتی

این نوع از توکن‌ها بیانگر یک دارایی مانند مشارکت در منابع فیزیکی، شرکت‌ها، جریان‌های درآمدی و یا حق دریافت سود سهام است به لحاظ عملکرد، این توکن‌ها شبیه به سهام، اوراق ‌قرضه یا مشتقات هستند.

توکن‌های کاربردی

این دسته از توکن‌ها، دسترسی به کالاها و خدمات یک پروژه خاص را فراهم می‌کند. همچنین می‌توان از آن‌ها به عنوان نوعی تخفیف یا دسترسی ویژه به کالا و خدمات یک پروژه استفاده کرد.

توکن‌های پرداختی (کریپتوکارنسی‌ها)

معمولاً توکن‌های این دسته، هیچ کارکرد یا ارتباطی با پروژه‌های توسعه‌ای دیگر ندارند. در حالت کلی، هدف کریپتوکارنسی‌ها ذخیره ی ارزشی است (مانند پول نقد و طلا) که از طریق آن امکان خرید، فروش و سایر تراکنش‌های مالی فراهم می‌شود. این ارزها قصد دارند تا کارکردی مانند دلار و یورو داشته باشند، با این تفاوت که تحت حمایت دولت و یا هیچ نهاد دیگری نباشند.

توکن ها چگونه ساخته می‌شوند؟

برای ایجاد یک token در پلتفرم بلاک چین، استانداردهایی وجود دارد که تمام این ها را تیم بستر بلاک چین میزبان تعریف کرده است. در حال حاضر، اتریوم، میزبان حدود ۸۵ درصد از کل توکن هاست. برای ایجاد یک توکن در بستر بلاک چین اتریوم باید با زبان برنامه نویسی سالیدیتی (Solidity)، مهم‌ترین زبان برنامه نویسی بلاک چین کار کنید. لازم به ذکر است که استاندارد ساخت token در بستر بلاک چین اتریوم ERC-20 نام دارد.

تفاوت بین کیف پول توکن‌ و کوین

یک تفاوت مهم بین توکن و کوین، کیف پول و نحوۀ ذخیره‌سازی این دارایی‌های دیجیتال است. هر کوین، نیاز به یک کیف پول اختصاصی با آدرس اختصاصی دارد که در یک بلاکچین منحصر به فرد قرار دارد. یعنی کیف بیت کوین و اتریوم کاملاً از هم مجزا هستند و نمی‌توان برای مثال دارایی بیت کوین را به آدرس اتریوم ارسال کرد.

این قانون در مورد توکن‌ها صدق نمی‌کند. شما می‌توانید یک توکن مانند تتر ERC20 را به هر آدرسی در این شبکه ارسال کنید. گاهی ممکن است این دارایی در کیف پول آنلاین شما نشان داده نشود، اما تراکنش تایید شده و امکان دسترسی به آن وجود خواهد داشت، هرچند گاهی نیاز به دانش فنی دارد. در مقالۀ زیر مفصل درمورد کیف پول‌های ارز دیجیتال بخوانید.

تعریف ICO در ارزهای دیجیتال

در تعریف لغوی، اصطلاح ICO در ارزهای دیجیتال، از مخفف عبارت Initial Coin Offering و به معنی پیش‌فروش اولیه کوین است. در واقع ICO ها همان عرضه‌های اولیه بورس هستند اما در دنیای ارزهای دیجیتال. چگونه در ICO ها شرکت کنیم؟ آیا شرکت در عرضه‌های اولیه در ارزهای دیجیتال سودآور است؟ چه ابزارهای نظارتی برای کنترل آن‌ها وجود دارد؟ چگونه ICO های جدید را شناسایی کنیم؟ (در مقاله ای جداگانه از صفر تا صد ICO ها در ارزهای دیجیتال را باهم بررسی خواهیم کرد.)

مقایسه توکن (Token) و کوین (Coin) با چند مثال ساده

در مثالی دیگر، تصور کنید که یک زوج جوان برای شروع زندگی سرمایه اولیه برای خرید خانه را ندارند. این زوج مجبور می‌شود برای شروع زندگی یک خانه را از صاحب خانه اجاره کند و به صورت ماهیانه اجاره خانه را به صاحب خانه پرداخت کند. آن ها چه زمانی می‌تواند صاحب خانه شود؟ زمانی که درآمد آن ها به حدی برسد که اعتبار مالی آن دو به اندازه خرید یک خانه شود و همچنین در صورت داشتن سرمایه، ضرورت خانه دار شدن را بین خودشان حس کنند. اکثر توکن ها نیز پس از اینکه با واکنش خوبی از سمت کاربران مواجه شدند، مقدمات تبدیل شدن به کوین را مهیا می‌کنند.

البته که مقایسه توکن ها با سایت هایی نظیر، سایت موزیک دقیق و درست نیست؛ چرا که زمانی که صحبت از سرمایه و پول مردم است، امنیت باید اولویت باشد. بنابراین توکن ها مانند کوین ها دارایی های مهمی هستند. از طرف دیگر، شاید تیم توسعه دهنده یک توکن، سرمایه اولیه راه اندازی دیتاسنترهای مختلف را داشته باشد اما ترجیح دهد برای شروع کار روی بستر بلاک چین یک کوین کار کند؛ بنابراین، قطعا این دو مثال، توضیح کاملی از تفاوت بین کوین و توکن نیست؛ اما تا حد زیادی منظور را می‌رساند.

صحبت پایانی

به طور کلی، تفاوت کوین و توکن را می‌توان در چند جمله خلاصه کرد:

کوین‌ها بلاکچین اختصاصی دارند اما توکن‌ها از بستر سایر بلاکچین‌ها برای فعالیت خود استفاده می‌کنند.

کوین‌ها معمولاً فقط واسطه معاملات هستند، اما توکن‌ها کاربردهای مختلفی در شبکه دارند.

هر کوین، نیاز به کیف پول و آدرس اختصاصی دارد، اما توکن‌ها را می‌توان در تمام آدرس‌های بلاکچین میزبان ذخیره کرد.

کارمزد شبکه در کوین‌ها، از خود کوین برداشت می‌شود، اما کارمزد توکن‌ها معمولاً از رمزارز بومی بلاکچین کسر می‌شود.

توکن یا کوین ؟

قبل از تعریف این دو باید بدانید که تمامی کوین‌ها یا توکن‌های موجود، هرکدام یک ارز مجازی هستند که بنا به نوع طراحی آنها کوین و یا توکن نامیده می‌شوند. پس به زبان ساده تا امروز حدود ۲۱۵۴ ارز دیجیتال تولید شده که همه آنها کوین‌ یا توکن هستند.

تفاوت کوین و توکن

کوین، که همچنین با نام کوین‌های جایگزین یا آلتکوین هم شناخته می‌شود، نوعی از ارز مجازی می باشد که به طور مستقل کار می‌کند و دارای پلتتفرم جداگانه‌ای برای خود می باشد. در تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها این پلتفرم بنیادی، معاملات کوین مذکور، انجام می‌شود. بیشترآلتکوین های موجود یک نسخه از بیت کوین می باشند که توسط پروتکل اصلی بیت کوین ساخته شده و فقط تعدادی اصلاحات به کد اصلی آنها افزوده شده است. پس اگر کد اصلی نوشته شده برای یک کوین تغییر کند، در واقع یک کوین جدید به وجود آمده است. نمونه هایی از آلتکوین‌های محبوب در بازار بیت کوین‌کش، لایت کوین، دوج کوین، Namecoin و بسیاری دیگر می باشد.
در بازار کوین‌های دیگری هم موجود اند که از نسخه اصلی بیت کوین منشعب نشده‌اند، مانند ریپل ، اتریوم و مونرو. و… این کوین‌ها دارای یک بلاک چین جداگانه برای خود هستند و از بلاک چین آنها علاوه بر ذخیره تراکنش‌ها و مسائل مرتبط به مفهوم پول، استفاده‌های دیگری نیز می‌شود. بنابراین مشخصه بارز کوین ها به این صورت است که برای فعالیتشان از بلاک چین اختصاصی خود استفاده می کنند.

توکن هم نوعی ارز دیجیتال می باشد تنها با این تفاوت که بلاک چین جداگانه‌ای ندارد و از بلاک چین ارزهای دیگر استفاده می‌کند. توکن‌ها به طور معمول برای یک پروژه طراحی و تولید می‌شوند. پروژه هایی که برای جمع‌آوری بودجه خودشان از تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها توکن استفاده می‌کنند، اصطلاحا ICO نامیده می‌شوند.
توکن‌ها از لحاظ طراحی و پیاده‌سازی بسیار ساده تر از کوین‌ها هستند، زیرا نیازی نیست کد منبع از پروتکل اصلی اصلاح شود و نیزهیچ بلاک چین جدیدی ایجاد نمی‌شود. تقریبا بیشتر توکن ها بر روی بلاک چین اتریوم ایجاد شده‌اند و تعدادشان روز به روز اضافه می شود. اولین پولی که روی بلاک چین اتریوم نوشته شد اتر بود.

بنابر توضیحات بالا شاید بتوان گفت که توکن‌ها، به لحاظ فنی ارز محسوب نمی‌شوند. چرا که برای وجود داشتن به بلاک چین یک ارز دیگر نیاز دارند و نمی توانند به طور مستقل وجود داشته باشند. مرز میان کوین و توکن حتی برای کاربران و فعالان در این حوزه هم همچنان کمی گنگ است.در هر صورت این نکته کاملا واضح می باشد که تفاوت این دو در ساختار آنهاست، کوین‌ها می‌توانند به عنوان ارز مورد استفاده قرار گیرند در حالیکه توکن‌ها مانند برنامه‌های غیر متمرکزی می باشند که بر
روی بلاک چین کوین‌ها پیاده می‌شوند.

مهم‌ترین تفاوت کوین با توکن چیست؟

آیا می‌دانید که کوین یا توکن چیست؟ یا این که این دو چه تفاوت‌ها و شباهت‌هایی دارند؟ ما در این متن ضمن بررسی کوتاه معنی این دو واژه خواهیم گفت که مهم‌ترین تفاوت توکن با بیت کوین چیست تا شما را با جواب تعدادی از سوال‌هایی که برای بسیاری از افراد تازه وارد به دنیای ارزهای دیجیتال به وجود می‌آیند و بسیاری از آن‌ها به دنبال یافتن پاسخی روشن و تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها قابل فهم برای آن هستند آشنا کنیم.

بهتر است بدانید که بسیاری از ارزهای دیجیتال را می‌توان با توجه به ویژگی‌های آن‌ها در یکی از دو گروه کوین‌ها و یا توکن‌ها دسته بندی نمود. تفاوت‌ها و شباهت‌هایی بین کوین‌های رمزنگاری شده و توکن‌ ارز دیجیتال وجود دارد و برای همین مهم است که این دو را از هم تمایز دهید.

مقایسه‌ای بین توکن و کوین

در موارد زیادی دیده شده است که مردم از واژه کوین برای ارجاع به آن‌چه در واقع توکن است استفاده می‌کنند یا این که از کلمه توکن برای ارجاع به آن‌چه تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها دیگران کوین می‌نامند استفاده می‌کنند. عده‌ای هم هستند که از این دو واژه برای ارجاع به همه دارایی ‌های دیجیتال بهره می‌برند.

اگر شما به تازگی وارد دنیای ارزهای دیجیتال برای سرمایه‌گذاری شده‌اید، یکی از مهم‌ترین نکاتی که در زمان خرید این ارز دیجیتال باید به آن توجه کنید آشنایی با مفاهیم ابتدایی در این حوزه است. سعی کنید تا هر روزه زمانی کوتاه را برای این کار اختصاص دهید تا بهتر بتوانید به هدف خود که به دست آوردن سود بیشتر در این حوزه است دست پیدا کنید.

ما در ادامه ابتدا برای شما توضیح خواهیم داد که کوین چیست؟ و با بیان این که توکن چیست؟ سعی می‌کنیم شما را با مهم‌ترین تفاوت این دو آشنا کنیم. در پایان متن شما باید به خوبی تفاوت بین این دو را آموخته باشید و بدانید که هر یک از دارایی‌ها و یا ارزهای دیجیتال از نوع کوین است یا در واقع نوعی توکن است.

کوین چیست؟

یک کوین دیجیتال ( که به معنی سکه دیجیتال است) ارزی دیجیتالی است که بر مبنای یک شبکه بلاک چین مستقل به وجود می‌‌آید و در تبادلات مالی دیجیتالی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای مثال در بیت کوین، اتریوم و لایت کوین ما واحدهای پولی یا کوین‌هایی داریم که هر یک خاص به شبکه بلاک چین آن ارز دیجیتال هستند.

برای مثال یک واحد بیت کوین تنها در یک شبکه بلاک چین که متعلق به بیت کوین است به وجود می‌آید و تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها اتریوم نیز در بلاک چین خاص اتریوم به وجود خواهد آمد.

تنها در این شبکه خاص است که می‌توان یک واحد اتریوم و یا یک واحد بیت کوین را از کسی به دیگری انتقال داد. امروزه دیده می‌شود که در این شبکه‌ها کوین‌ها یا همان سکه‌های دیجیتالی مانند سکه‌های فیزیکی که ما در طول تاریخ استفاده می‌کردیم قابل استفاده در تبادلات تجاری و انتقال به دیگری هستند.

ارزهای دیجیتال زیادی را می‌توان نام برد که در حال حاضر در بازار در حال تبادل هستند و هر یک از آن‌ها نیز دارای شبکه بلاکچین مستقل به خود هستند. از این بین می‌توان نام بیت کوین که معروف‌ترین آن‌ها است را برد. همچنین لایت کوین ، ریپل ، اتریوم و یا بیت کوین کش و کاردانو و صدها ارز دیجیتال دیگری که تا به حال در بازار عرضه شده از نوع کوین محسوب می‌شوند. حال وقت آن رسیده است که توکن را تعریف و به بیان تفاوت آن با کوین بپردازیم.

توکن چیست؟

توکن از لحاظ معنایی دارای مفهومی وسیع‌تر از کوین است به گونه‌ای که هر کوین را می‌توان یک توکن نیز در نظر گرفت. جالب است بدانید بیشتر توکن‌ها در دنیای دیجیتال در واقع توکن‌های کاربردی هستند که تنها به منظور خاصی قابل استفاده هستند.

می‌توان نام «تتر» و «چین لینک» را به‌عنوان توکن‌های شناخته شده بازار برد که مانند دای (Dai)، آوی (Aave) و یرن فایننس در فضای مجازی به‌عنوان توکن تبادل می‌شوند. با توجه به تعدد ارزهای دیجیتال مورد استفاده، شاید تمایز بین همه ارزهای دیجیتال و این که کوین و یا توکن هستند به راحتی ممکن نباشد. برای همین هم سایت‌هایی هستند که به شما کمک خواهند کرد تا بدانید که یک ارز توکن است یا کوین.

مهم‌ترین تفاوت توکن و تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها کوین

توکن یک ارز دیجیتال است که بر خلاف کوین‌هایی مانند لایت کوین و یا بیت کوین دارای بلاک چین مستقل به خود نیست و برای همین روی شبکه دیگری مانند شبکه اتریوم و یا ارزهای دیجیتال دیگر منتقل می‌شود.

برای همین مهم‌ترین تفاوت توکن و کوین در داشتن و یا نداشتن شبکه بلاک چین مستقل است. در واقع توکن‌ها ارزهایی هستند که از بلاک چین‌های اتریوم یا بایننس چین و دیگر بلاک چین‌های شناخته شده استفاده می‌کنند. توجه داشته باشید که اگر نگاهی دقیق‌تر داشته باشید، می‌توانید به این نتیجه برسید که هر کوین را می‌توان در شبکه خودش به‌عنوان یک توکن در نظر گرفت.

توکن به دلیل عدم دارا بودن شبکه مستقل، روی کیف پول در بلاک چین دیگری ذخیره خواهد شد.

مزیت توکن نسبت به کوین با توجه به عدم نیاز به شبکه بلاک چین مستقل

کسانی که به توسعه فناوری‌های مبنتی بر شبکه‌های بلاک چین می‌پردازند بر این باور هستند که عرضه یک توکن بسیار راحت‌تر از عرضه یک کوین است. زیرا که توکن نیاز به یک شبکه مستقل بلاک چین ندارد. برای همین هم می‌توان با انتشار آن روی شبکه‌های دیگر با هزینه بسیار کمتری موفق به عرضه آن شد.

برای همین عرضه‌کننده‌های ارزهای دیجیتال جدید ابتدا اقدام به عرضه توکن بر بستر دیگر بلاک چین‌ها می‌کنند و پس از آن در صورت موفقیت در کار خود با توسعه یک شبکه بلاک چین مستقل توکن خود را به کوین تبدیل می‌کنند که به نظر راه‌کار بسیار خوبی برای در امان ماندن از هزینه‌های اولیه انتشار ارز دیجیتال جدید است.

نتیجه گیری

ما در این نوشته به بررسی مفهوم توکن و کوین پرداختیم و مهم‌ترین تفاوت آن‌ها را بیان کردیم. گفتیم که کوین‌ها مانند لایت کوین و اتریوم دارای یک شبکه مستقل هستند که با استفاده از یکی از فناوری‌های بلاک چین توسعه یافته است.

این در حالی است که توکن دارای شبکه مستقلی نیست و تنها با میزبانی دیگر شبکه‌های ساخته شده با این فناوری می‌تواند به‌عنوان یک ارز دیجیتال مورد استفاده قرار گیرد. در پایان امیدواریم که توضیحات ما در این متن برای شما در جهت آشنایی هر چه بیشتر با ارزهای دیجیتال مفید واقع شده باشد.

تفاوت کوین و توکن در رمزارزها چیست؟

کلمات “کوین” و “توکن” اغلب به عنوان مترادف استفاده می شوند و توسط بسیاری از مردم به عنوان “ارز دیجیتال” در نظر گرفته می شوند. اما آنها به دو مفهوم کاملاً متفاوت اشاره می کنند. بنابراین چرا بسیاری از فعالان رمزارز کوین ها و توکن ها را اشتباه می گیرند و تفاوت اساسی بین آنها چیست؟

در حوزه در حال تغییر سریع رمز ارزها، ظهور عبارات جدید منجر به سوء تفاهم و سوء استفاده از آنها شد. همه سکه ها و توکن ها به عنوان رمزارز در نظر گرفته می شوند، علیرغم این واقعیت که بسیاری از آنها به عنوان ارز در گردش نیستند و هرگز چنین ارزشی نداشتند. طبق تعریف، ارز یک وسیله مبادله، واحد حساب یا ذخیره ارزش است. بیت کوین دارای همه این ویژگی ها است، بنابراین نام “رمز ارز” در این مورد موجه است. اما همه سکه ها و توکن ها، که تولید انبوه آنها پس از موفقیت بیت کوین آغاز شد، با دنباله روی از بیت کوین به عنوان “رمز ارز” نامگذاری شدند، اگرچه بسیاری از آنها ویژگی های لازم را ندارند. بنابراین کوین ها و توکن ها – دو نوع واحد مختلف که با استفاده از رمزنگاری ایجاد شده اند – رمز ارز نامیده می شوند. این واقعیت تازه کارها را گمراه می کند، آنها می خواهند برخی از رمز ارزها را بخرند و سپس صاحبانِ خوشحالِ توکن های خودشان بشوند.

کوین ها

کوین ها (که اغلب آلت کوین نیز نامیده می شوند) پول دیجیتالی هستند که با استفاده از تکنیک های رمزگذاری ایجاد شده و ارزش خود را در طول زمان ذخیره می کنند. در اصل این معادل دیجیتال پول است. بیت کوین مشهورترین مثال است. بیت کوین مبتنی بر بلاک چین است – پلفترم دیجیتال عمومی و توزیع شده، که در آن همه معاملات قابل مشاهده است. داده ها به صورت جمعی ذخیره شده و بین شرکت کنندگان در شبکه بلاک چین تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها به اشتراک گذاشته می شود. بلاک چین شفافیت را تضمین می کند و تقلب را کاهش می دهد. کوین هایی بر اساس پروتکل اصلی بیت کوین وجود دارد که توسط ساتوشی ناکاموتو ایجاد شده و برای عموم باز شده است (Litecoin ، Namecoin) و سکه هایی که روی بلاک چین اختصاصی ایجاد شده برای خودشان کار میکنند (Ripple ، Monero).

کوین ها ویژگی های مشابهی با پول دارند: قابل تغییر، قابل تقسیم، قابل قبول، قابل حمل، بادوام و با عرضه محدود هستند. اکثر علاقه مندان بلندپرواز رمزنگاری اصرار دارند که کوین ها در آینده جایگزین پول های معمولی خواهند شد.

ویژگی های اصلی کوین ها عبارتند از:

۱) آن ها به یک بلاک چین عمومی باز گره خورده اند-هر کسی مجاز به پیوستن و مشارکت در شبکه است.

۲) می توانند ارسال، دریافت یا استخراج شوند.

کوین ها برای هیچگونه عملکردی فراتر از عمل به عنوان پول به وجود نیامده اند.

بهترین سوالات متداول در مورد بیت کوین، بلاک چین و ارزهای دیجیتال

توکن ها

توکن ها دارایی های دیجیتالی هستند که توسط پروژه صادر شده اند و می توانند به عنوان یک روش پرداخت در داخل اکوسیستم پروژه مورد استفاده قرار گیرند و عملکردهای مشابهی را با کوین ها انجام دهند، اما تفاوت اصلی در این است که این حق را به دارنده می دهد تا در شبکه مشارکت کند. ممکن است عملکردهای دارایی دیجیتال را انجام دهد، سهم یک شرکت را نشان دهد، به عملکرد پروژه دسترسی داشته باشد و بسیاری دیگر – با راه اندازی پروژه های جدید جنبه های ناشناخته ای از عملکرد توکن ها کشف می شود. بلیط کنسرت، به عنوان مثال، یک “توکن واقعی در زندگی روزمره” است-شما می توانید از آن در زمانی خاص و در مکانی خاص استفاده کنید. شما نمی توانید به رستوران بروید و صورتحساب خود را با بلیط کنسرت پرداخت کنید – بلیط فقط در سالن کنسرت ارزش خود را دارد. توکن های دیجیتال یکسان هستند – آنها فقط در یک پروژه خاص مورد استفاده دارند.

توکن ها نشان دهنده یک دارایی یا ابزار مفید هستند، بنابراین توکن های امنیتی و سودمند متمایز می شوند. توکن های امنیتی به گونه ای طراحی شده اند که سهم شرکت باشند (نشانه پروژه بدنام DAO ، که بلافاصله پس از راه اندازی هک شد و به عنوان یک توکن امنیتی شناخته میشد)، در حالی که توکن های کاربردی دارای موارد استفاده خاصی در پروژه هستند (BON Token).

ایجاد یک توکن راحت تر از ایجاد یک کوین است، زیرا نیازی به ایجاد یک کد جدید یا اصلاح کد موجود ندارید- شما فقط از یک الگوی استاندارد از سیستم عامل هایی مانند Ethereum استفاده می کنید که مبتنی بر بلاک چین هستند و به هر کسی اجازه می دهند در آن توکن ایجاد کند. فقط چند قدم استفاده از یک الگو برای ایجاد توکن ها قابلیت همکاری متقابل را فراهم می کند، بنابراین کاربران می توانند انواع مختلف توکن را در یک کیف پول ذخیره کنند. اتریوم اولین رمزارزی بود که روند ایجاد یک توکن را ساده کرد و این آخرین دلیلی نبود که توکن ها به بازار هجوم آوردند.

جمع بندی

کوین ها فقط روش پرداخت هستند در حالی که توکن ها ممکن است سهم یک شرکت را نشان دهند، به محصول یا خدمات دسترسی داشته باشند و بسیاری از عملکردهای دیگر را انجام دهند. کوین ها ارزهایی هستند که می توان از آنها برای خرید و فروش چیزها استفاده کرد. شما می توانید یک توکن را با کوین بخرید، اما برعکس تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها امکان پذیر نیست. کوین به طور مستقل عمل می کند، در حالی که توکن کاربرد خاصی در اکوسیستم پروژه دارد.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

فرض کنید شما یک ماشین دارید و مالکیت اون برای خودتونه، طبیعتا هزینه‌های نگهداری، تعمیرات، بیمه و . به عهده شماست و شخص دیگه‌ای مسئولیت این موارد رو به عهده نداره، چون مالکش شما هستی.

در نقطه‌ی مقابل فرض کنید یک ماشین اجاره کردین و ماهانه دارید هزینه‌شو پرداخت میکنید، اینجا دیگه هزینه‌هایی که بهش اشاره شد و مشکلاتی که ممکنه براش پیش بیاد به عهده ی شما نیست، چون مالکش شخص دیگری‌ست!

تفاوت کوین و توکن هم همینه.

کوین بلاکچین خودشو داره و طبیعتا تمام هزینه‌ها و مسئولیت‌هاش به عهده‌ی خودشه ولی توکن‌ها بر روی بلاکچین‌ها سوار میشن و هزینه‌ها و مسائلی که اون بلاکچین داره بهشون مربوط نیست و فقط اجاره شو میدن، مثل اجاره کردن ماشین.

پروژه‌هایی که میخوان تازه شروع به کار کنند و یک ایده‌ای دارند نمیان از اول بلاکچین خودشون رو راه اندازی کنند، اول میرن اجاره میکنن بعد اگر دیدن نیازشون رو برطرف نمیکنه و کاربرانشون از ظرفیت اون بلاکچین بیشتر شده به فکر خرید (ساخت بلاکچین) میفتن.

به قول تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها ویلسون من نیومدم برای خرید، اومدم برا یه ماه اجاره :))

برای فهم بهتر موضوع بیاین بلاکچین اتریوم رو بررسی کنیم :

اتریوم با ایجاد زیرساختی بسیار قوی، امنیت بسیار بالا و غیرمتمرکز و انجام عملیات و محاسبات تایید تمام تراکنش‌هایی که روی شبکه‌ بلاکچین‌ش انجام میشه، به شما این امکان رو میده که روی اتریوم توکن خودتون رو داشته باشید.

استاندارد ERC20 به همین منظور ایجاد شده و تمام توکن‌هایی که این پسوند رو دارند روی اتریوم سوار شدند.

اما یک حالت برعکس هم وجود داره که از یک کوین، توکنی روی بلاکچین‌های دیگه ایجاد میشه برای مبادلات.

مثلا binance-peg etherum token در واقع توکن اتریوم هست روی بلاکچین بایننس اسمارت چین، در واقع من با خرید این توکن، کوین اتریوم نخریدم بلکه یک توکن از اون که نمایانگر اتریوم و تابع قیمتش هست رو خریدم.

مثل این میمونه که شما سهام طلا رو بخری، با اینکار شما طلای واقعی رو نداری بلکه یک توکنی که نمایانگر و تابع قیمتش هست رو خریدی ولی میتونی با فروش اون توکن بری بازار و طلای واقعی بخری.

انواع توکن

1. توکن پلتفرم‌ Platform Token :

این توکن‌ها برای پلتفرم‌های غیرمتمرکز مثل uniswap ایجاد میشن و کاربردهایی مثل خرید و فروش با جفت ارزهای مختلف روی شبکه اتریوم، رای دهی برای تصمیمات پلتفرم و. دارند.

2. توکن امنیتی Security Token :

توکن هایی که نمایانگر یک ارزش و یا محصول واقعی هستند و کاربرد خاصی ندارند و میخری و هولد میکنی، مثلا همون مثال طلا که زدیم، شما طلای واقعی رو نداری تو دستات بلکه نمادش رو (مثلا توکن GOLD) داری و قیمتش همواره تابع قیمت طلای واقعیه، اما نکته اینه که باید به همون میزان که شما طلای میخری اونجایی که داره این توکن رو میفروشه طلای واقعی بخره و بذاره جاش نه که پول مارو بگیره بره تایلند عشق و حال!

مزیت این اتفاق اینه که خیلی امنیت بیشتری داره داشتن طلا روی اتریوم تا داشتن طلای واقعی تو گاوصندوق خونه.

3. توکن تراکنشی Transactional Token :

توکن‌هایی که برای انتقال سریع پول و روزمره استفاده میشن و البته تراکنش‌هایی بسیار ارزان!

مثل شبکه xDAI که فی تراکنش روی این شبکه 0.000021 دلاره، یعنی شما 47000 تراکنش رو فقط با یک دلار فی میتونی داشته باشی!

47000 تراکنش یک دلار رو (دلار امروز 30 تومن) رو مقایسه کنید با هر کارت به کارت بانک‌های ایرانی که 500 تومن باشه، میشه 23.5 میلیون تومن!

4. توکن کاربردی Utility Token :

توکنی که باهاش میشه یک کاری کرد، یک مشکلی رو حل کرد، مثل پرداخت درآمد یک یوتوبر که تو ایران امکانش بسیار پیچیده و سخته، مثل توکن bat که برای پرداخت به کاربرانش ازش استفاده میکنه و شما میتونی با فعالیت در این مرورگر درآمد داشته باشی! (در یک پست امروز به بررسی این پروژه میپردازم)

5. توکن حاکمیتی Governance Token :

که به دارندگانش اجازه میده حق رای در تصمیمات اون پروژه رو داشته باشن.

مثلا به دارندگان توکن UNI تو پلتفرم یونی سوآپ اجازه میده در تصمیم گیری برای افزایش هزینه ی فی تراکنش از 0.3 درصد به 0.6 رای بدن.

و طبیعتا هرکس توکن بیشتری داره کنترل بیشتری هم داره.

مثال توکن کاربردی :

پروژه BAT که یک مرورگر وب هست به نام BRAVE، که به گفته خودشون چون استفاده از Crypto و DeFi سخته و صنعت تبلیغات دیجیتال 330 میلیارد دلاری کاربران، ناشران و تبلیغ‌کنندگان را با شکست مواجه کرده، با Basic Attention Token و مرورگر Brave می‌خوان Crypto رو به بیش از1 میلیارد کاربر معرفی کنند و ناکارآمدی‌های ذاتی و نقض حریم خصوصی رو که صنعت تبلیغات دیجیتال را مختل کرده است حل کنند.

کلا هدفشون ایجاد یک مرورگری هست که در ترکیب با Web3 بتونه درآمدی که تبلیغ‌کننده‌ی یک محصول داره و شخصی که داره تبلیغ رو تماشا میکنه مستقیم با توکن BAT قابل دریافت باشه.(که فعلن این قسمت تو ایران قابل دسترسی نیست و این یه کم تو ذوق زد.)

این پروژه با این ایده کاربردی و بیش از 1.8 میلیارد دلار مارکت کپ بلاکچین خودشو نداره و روی اتریوم ساخته شده!

چرا چون اتریوم از لحاظ امنیت و پایداری لازم رو برای اهداف این پروژه فراهم میکنه و دیگه لازم نیست بخوان بلاکچین خودشون رو با هزینه‍‌های سنگین داشته باشن.

مزایا :

- امنیت بیشتر اطلاعات

- بلاک تبلیغات مزاحم ناخواسته ad-blocking

- نسخه iosش هم vpn سرخود داره

- مرورگر تور هم روی خودش داره

و اینکه تمام تنظیمات مرورگر فعلی رو بعد از نصب brave میتونید import کنید، از جمله تمام پسووردها و . خیلی سریع دوباره داشته باشید، من کلا رفتم روی این مرورگر و دیگه از کروم استفاده نمیکنم.

برای مطالعه بیشتر از این نویسنده:

من تنها مشکلی که با این مرورگر دارم اینکه یوزرنیم و پسوردی که با اون در سایتی ثبت نام کردم رو ذخیره نمیکنه. مثلا در چند دقیقه پیش در سایتتون ثبت‌نام کردم ولی بعد از باز و بسته کردن brave یوزرنیم و پسوردم رو از حافظه داخلی اش حذف کرده. لطفا اگر راه حل ‌‌شومیدونید راهنماییم کنید.