تعریف ارزمجازی

ارز دیجیتال یک اصطلاح فراگیر است که می تواند برای توصیف انواع مختلف ارزهای موجود در حوزه الکترونیکی استفاده شود. درباره ارز دیجیتال و کاربردهای آن و همچنین مزایا و معایب پول الکترونیکی در سلام دنیا بیاموزید.

رمزارز چیست؟

تا چند سال پیش کمتر کسی واژه رمز ارز را شنیده بود. اما با به وجود آمدن بیت کوین و شیوه ی نوین انتقال پول، واژه کریپتوکارنسی یا رمز ارز نیز وارد ادبیات نقل و انتقالات مالی شد. اما مفهوم رمز ارز دقیقا به چه چیزی اشاره می کند؟ با رمز ارزها چه کاری می توان انجام داد؟ اصلا چرا باید از رمز ارزها استفاده کرد؟ همه این ها سوالات مهمی هستند که در ذهن مخاطبان بدون پاسخ مانده اند. در این مقاله می خواهیم به تمامی این سوالات پاسخ دهیم. در ادامه همراه نوبیتکس باشید.

ارز دیجیتال، پایه رمزارزها

پیش از اینکه با واژه رمزارز آشنا شویم، باید مفهوم ارز دیجیتال را به خوبی درک کنیم. ارز دیجیتال یا ارز مجازی به پولی گفته می شود که فقط به صورت دیجیتال در دسترس کاربران قرار دارد. این ارزها به هیچ وجه ماهیت فیزیکی ندارند. این ارزها بر بستر اینترنت ایجاد شده اند. با ارز دیجیتال می توان مثل پول اقدام به خرید و فروش، سرمایه گذاری یا هر معامله ی مالی دیگری کرد. ارزهای دیجیتال را می توان به دو دسته کنترل شده یا کنترل نشده تقسیم کرد. در ارز دیجیتال کنترل شده، ارز توسط صادر کنندگان و توسعه دهندگان خصوصی توزیع و کنترل می شود. اما در ارز دیجیتال کنترل نشده هیچ کس نمی تواند ارز را به صورت متمرکز تحت کنترل داشته باشد.

رمزارز، پولی که به هیچ وجه نمی توان آن را جعل کرد

رمزارز ترجمه فارسی کلمه کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) است. این کلمه از دو واژه کریپتو (Crypto) به معنی رمزنگاری و کارنسی (Currency) به معنی ارز تشکیل شده است. در فارسی به کریپتو کارنسی، ارز رمز پایه یا ارز رمز نگاری شده هم می گویند. رمز ارز نوعی از ارز دیجیتال است که در ساختار آن از علم رمزنگاری برای امنیت شبکه و معاملات استفاده شده است. به دلایل مختلفی همچون ساختار شبکه و لایه های مختلف امنیتی، امکان جعل رمز ارز تقریبا نزدیک به صفر است. کریپتوکارنسی ها را می توان تعریف ارزمجازی به دو دسته کوین و توکن تقسیم کرد:

کوین ها ، رمز ارزهایی هستند که از شبکه بلاکچین اختصاصی استفاده می کنند. برای مثال زمانی که اقدام به خرید بیت کوین می کنید، در حقیقت تمام فرآیند نقل و انتقال بر روی شبکه مخصوص این رمز ارز اتفاق می افتد. اما توکن ها، بلاکچین اختصاصی ندارند و از شبکه سایر کوین ها استفاده می کنند. برای مثال توکن های ERC20، رمزارزهایی هستند که توسط تعریف ارزمجازی اشخاص حقیقی و حقوقی ساخته می شوند و بر روی شبکه اتریوم جا به جا می شوند.

تاریخچه رمز ارز، از جنگ جهانی تا تسخیر بازارهای مالی

اگر بخواهیم نگاهی به تاریخچه شکل گیری رمز ارزها داشته باشیم، باید به جنگ جهانی دوم برگردیم. در جنگ جهانی دوم کشورهای مختلف از علم رمزنگاری برای تبادل اطلاعات بین نیروهای خود استفاده می کردند. چند سال بعد دانشمندی به نام David Chaum ایده رمز ارز را مطرح کرد. البته اوج شکوفایی و شناخت رمزارزها را باید در عرضه و ارائه بیت کوین دانست. چراکه بیت کوینبه عنوان اولین رمزارز شناخته شده است که تمام فرضیات انتقال پول به صورت دیجیتال و بدون هیچ واسطه ای را عملی کرد، بیت کوین اولین ارز دیجیتال که مشکل قابل کپی بودن فایل های دیجیتالی و یا به اصطلاح دابل اسپندینگ را حل کرد.

۴ ویژگی مهم رمز ارزها، پولی که از آینده خبر می دهد

در سال های اخیر استفاده از تراکنش های دیجیتال رشد چشم گیری داشته است. به نظر می رسد در آینده هم، بازار کریپتوکارنسی توجهات بیشتری را نسبت به خود جلب کند. اولین تفاوت رمز ارز با پولی عادی، ماهیت آن است. در رمز ارز ما با تعدادی عدد که یک کد رمزنگاری شده را تشکیل می دهند، سر و کار داریم. این رمز نگاری امنیت انتقال پول را بیشتر می کند. از طرف دیگر رمز ارز هیچ پشتوانه فیزیکی ندارد. البته باید بر این نکته تاکید کنیم که پول های عادی نیز بدون پشتوانه هستند. آنچه که باعث بقای کریپتوکارنسی می شود، اعتماد اعضای شبکه به یکدیگر و همکاری دائمی آن ها است. سومین ویژگی رمز ارزها، بدون واسطه بودن آن ها است. برای نقل و انتقال ارز دیجیتال به هیچ بانکی نیاز نداریم. این مورد خصوصا وقتی که پای امنیت اطلاعات در میان باشد، اهمیت زیادی دارد. چهارمین ویژگی برگشت ناپذیری رمز ارزها است. در حقیقت زمانی که پای واسطه ای هم در میان نباشد، نمی توان ارز انتقال داده شده را بازگرداند.

چرا کریپتوکارنسی ها بین مردم محبوب شده است؟

با توجه به ویژگی های مهم رمز ارزها که در بالا به آن اشاره کردیم، می توان گفت امنیت و سرعت بالای نقل و انتقال پول یکی از اصلی ترین دلایل محبوبیت رمز ارزها بین مردم است. در حقیقت با توجه به ماهیت رمز ارزها هیچ واسطه ای میان تبادلات کاربران وجود ندارد. به این ترتیب کسی نمی تواند پول های یک شخص را تصرف کند. از طرف دیگر به دلیل حذف واسطه ها، هزینه کارمزد نیز به مردم تحمیل نمی شود.

همچنین رمز ارزها از ایجاد تورم جلوگیری می کنند. برای مثال ساختار شبکه بیت کوین به گونه ای طراحی شده است که تنها ۲۱ میلیون بیت کوین توسط ماینرها تولید خواهد شد، به این معنی که در ادامه همین تعداد محدود در شبکه چرخش خواهند داشت و هیچ بیت کوین جدیدی منتشر نمی شود، دقیقا بر عکس مسئله ای که در چاپ پول باعث ایجاد تورم می شود، گذاشتن محدودیت در تولید رمزارز یکی از مزایای برجسته ی این حوزه به حساب می آید. از طرف دیگر به دلیل دسترسی راحت و بدون واسطه همه افراد می توانند از آن استفاده کنند. این مساله خصوصا دست کسب و کارها و افراد را برای گسترس تجارت شان باز تر می کند.

رمز ارزها چگونه تولید می شوند؟

مبنای وجود و تولید رمزارزها، علم ریاضی و کامیپوتر است. رمزارز ها شامل یک رشته کد هستند که بر روی یک دفتر عمومی ثبت می شوند. این دفتر عمومی همان بلاک چین است. در این دفتر عمومی تمامی سوابق نقل و انتقال تراکنش ها از روز اول وجود دارد. کسانی که موفق به تولید رمزارز شوند، ماینر نام دارند. به فرآیند تولید رمز ارز نیز ماینینگ می گویند. برای تولید رمز ارز نیاز به حل محاسبات بسیار پیچیده و دشوار ریاضی است. در هر بار نقل و انتقال، سابقه تراکنش در شبکه ثبت می شود. البته پای هیچ گونه اطلاعات هویتی در میان نیست اما تمام شبکه می داند که X کوین در شبکه جا به جا شده است.

ماینرها، تاییدکنندگان نقل و انتقال در شبکه

ماینرها برای استخراج رمزارزها-در روش الگوریتم اثبات کار- از سخت افزارهای پیشرفته با پردازشگرهای قوی استفاده می کنند. یکی از وظایف ماینرها تایید نقل و انتقال کوین در شبکه است. در حقیقت تا زمانی که ماینر نقل و انتقال پول را تایید نکند، هیچ کوینی جا به جا نمی شود. ماینرها درخواست مبادله را دریافت می کنند، آن را تایید می کنند و سپس در دفتر کل ثبت می کنند. همه این فرآیند ها نیاز به رمزنگاری دارد. در حقیقت کامیپوترها همیشه بخشی از توان خود را برای انتقال رمز ارزها می گذارند.

از آن جا که ماینرها با تایید و انجام تراکنش ها امنیت شبکه را تامین می کنند، کارمزد تراکنش ها علاوه بر جایزه ی استخراج هر بلوک – به عنوان درآمد و انگیزه ای برای ادامه فعالیت شان- به آن ها تعلق می گیرد.

رمز ارز را در کجا نگهداری می کنند؟

رمز ارزها را در یک کیف دیجیتالی می توان نگهداری کرد. البته این کیف هم صرفا چند عدد است که نشان می دهد شما مالک آن کیف هستید. در یک کیف می توان هر نوع ارز دیجیتالی را نگه داشت. به این ترتیب امکان نقل و انتقال یا خرید کالا نیز با رمز ارزها وجود دارد.

هر ارز دیجیتالی، رمز ارز نیست

در این مقاله سعی کردیم به سوالات مختفی که درباره ماهیت و چیستی رمز ارز وجود دارد، پاسخ دهیم. در انتهای مقاله لازم است بر یک نکته مهم تاکید کنیم. هر ارز دیجیتالی را نمی توان یک رمز ارز به حساب آورد. در حقیقت هر کسی می تواند یک ارز دیجتیال به بازار عرضه کند و آن را کنترل کند. اما ماهیت رمز ارزها در غیر متمرکز بودن آن است. رمز ارزها تحت کنترل هیچ دولت یا سازمانی نیستند و هیچ کس نمی تواند اطلاعات آن را دستکاری کند.

ارز دیجیتال چیست و چه کاربردی دارد به زبان ساده

ارز دیجیتال یک اصطلاح فراگیر است که می تواند برای توصیف انواع مختلف ارزهای موجود در حوزه الکترونیکی استفاده شود. درباره ارز دیجیتال و کاربردهای آن و همچنین مزایا و معایب پول الکترونیکی در سلام دنیا بیاموزید.

ارزهای دیجیتال یا پول الکترونیک، ارزهایی هستند که فقط از طریق کامپیوتر یا تلفن همراه قابل دسترسی هستند، زیرا فقط به صورت الکترونیکی وجود دارند. اغلب ارزان ترین روش برای معامله ارزها محسوب می شوند. ما در این مقاله سلام دنیا به بررسی اینکه ارز دیجیتالی چیست و چه کاربردی دارد؛ انواع ارز دیجیتال و مزایا و معایب ارز دیجیتال پرداختیم. برای کسب اطلاعات بیشتر تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

ارز دیجیتالی چیست؟

ارز دیجیتال شکلی از ارز است که فقط به صورت دیجیتال یا الکترونیکی در دسترس است. به آن پول دیجیتال، پول الکترونیک، ارز الکترونیکی یا پول سایبر نیز می گویند.

نکات مهم ارز دیجیتال

• ارزهای دیجیتال، ارزهایی هستند که فقط از طریق کامپیوتر یا تلفن همراه قابل دسترسی هستند، زیرا فقط به صورت الکترونیکی وجود دارند.
• ارزهای دیجیتال معمول نیازی به واسطه ندارند و اغلب ارزان ترین روش برای معامله ارزها محسوب می شوند.
• همه کریپتوکارنسی ها ارزهای دیجیتال هستند، اما همه ارزهای دیجیتال کریپتوکارنسی یا رمز ارز نیستند.
• برخی از مزایای ارزهای دیجیتال این است که انتقال یکپارچه ارز را امکان پذیر می کنند و می توانند هزینه های تراکنش را ارزان تر کنند.
• برخی از معایب ارزهای دیجیتال این است که می توانند برای تجارت بی ثبات باشند و در معرض هک شدن قرار دارند.

ارز دیجیتال چیست به زبان ساده

ارزهای دیجیتال ویژگی فیزیکی ندارند و فقط به صورت دیجیتال در دسترس هستند. تراکنش های مربوط به ارزهای دیجیتال با استفاده از کامپیوتر یا کیف پول الکترونیکی متصل به اینترنت یا شبکه های تعیین شده انجام می شود. در مقابل، ارزهای فیزیکی مانند اسکناس و سکه های ضرب شده، قابل لمس هستند، یعنی دارای ویژگی ها و ویژگی های فیزیکی مشخصی هستند. تراکنش‌های مربوط به چنین ارزهایی تنها زمانی امکان‌پذیر می‌شود که دارندگان آنها دارای مالکیت فیزیکی این ارزها باشند.

ارزهای دیجیتال هم دارای کاربرد مشابه ارزهای فیزیکی هستند. می توان از آنها برای خرید کالا و پرداخت هزینه خدمات استفاده کرد. همچنین این نوع ارز استفاده محدودی را در میان برخی از جوامع آنلاین مانند سایت های بازی، یا شبکه های اجتماعی دارند.

ارزهای دیجیتال همچنین امکان تراکنش های فوری را میسر می کنند که می توانند به طور یکپارچه در سراسر مرزها انجام شوند. برای مثال، شخصی که در ایالات متحده است می‌تواند به طرف مقابل مقیم سنگاپور از طریق ارز دیجیتال پرداخت ها را انجام دهد، مشروط بر اینکه هر دو طرف به یک شبکه متصل باشند.

ویژگی های ارزهای دیجیتال

همانطور که در قسمت بالا هم عنوان شد، ارزهای دیجیتال فقط به صورت دیجیتالی در دسترس هستند. آنها معادل فیزیکی ندارند. ارزهای دیجیتال می توانند متمرکز یا غیرمتمرکز باشند. ارز فیات که به شکل فیزیکی وجود دارد، یک سیستم متمرکز تولید و توزیع توسط بانک مرکزی و سازمان‌های دولتی است. ارزهای دیجیتال برجسته، مانند بیت کوین و اتریوم، نمونه هایی از سیستم های ارز دیجیتال غیرمتمرکز هستند. ارزهای دیجیتال می توانند ارزش را انتقال دهند. استفاده از ارزهای دیجیتال مستلزم تغییر ذهنی در رابطه به چارچوب موجود برای ارزها است، جایی که آنها با معاملات خرید و فروش کالا و خدمات مرتبط هستند. با این حال، ارزهای دیجیتال این مفهوم را گسترش می دهند. به عنوان مثال، یک توکن شبکه بازی می تواند عمر یک بازیکن را افزایش دهد یا قدرت های فوق العاده ای برای آنها فراهم کند. این معامله خرید یا فروش نیست، بلکه بیانگر انتقال ارزش است.

انواع ارزهای دیجیتال

ارز دیجیتال یک اصطلاح فراگیر است که می تواند برای توصیف انواع مختلف ارزهای موجود در حوزه الکترونیکی استفاده شود. به طور کلی، سه نوع مختلف برای ارزها وجود دارد:

کریپتوکارنسی چیست (رمز ارز)

کریپتوکارنسی ها ارزهای دیجیتالی هستند که از رمزنگاری برای ایمن سازی و تایید تراکنش ها در یک تعریف ارزمجازی شبکه استفاده می کنند. همچنین از رمزنگاری برای مدیریت و کنترل ایجاد چنین ارزهایی استفاده می شود. بیت کوین و اتریوم نمونه هایی از ارزهای دیجیتال هستند. ارزهای دیجیتال بسته به حوزه قضایی ممکن است تحت نظارت قرار بگیرند یا نگیرند.

• نکته مهم: ارزهای رمزنگاری شده، ارزهای مجازی در نظر گرفته می شوند، زیرا مقرراتی ندارند و فقط به صورت دیجیتالی در دسترس قرار دارند.

ارزهای مجازی

ارزهای مجازی، ارزهای دیجیتال غیرقانونی هستند که توسط توسعه دهندگان یا یک سازمان متشکل از سهامداران مختلف ذی ربط در فرآیند کنترل می شوند. ارزهای مجازی را نیز می توان به صورت الگوریتمی توسط یک پروتکل شبکه تعریف شده کنترل کرد. نمونه ای از ارز مجازی یک توکن شبکه بازی است که اقتصاد آن توسط توسعه دهندگان تعریف و کنترل می شود.

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) ارزهای دیجیتالی تنظیم شده ای هستند که توسط بانک مرکزی یک کشور صادر می شوند. ارز دیجیتال بانک مرکزی می تواند مکمل یا جایگزینی برای ارز سنتی فیات باشد. برخلاف ارز فیات که به دو صورت فیزیکی و دیجیتالی وجود دارد، ارز دیجیتال بانک مرکزی فقط به شکل دیجیتالی وجود دارد. انگلستان، سوئد و اروگوئه چند کشوری هستند که در حال بررسی برنامه‌هایی برای راه‌اندازی نسخه دیجیتالی ارزهای فیات بومی خود هستند.

تفاوت ارزهای دیجیتال

نام ارزهای دیجیتال	تعریف و تفاوت آنها
ارزهای دیجیتال:	ارز تنظیم شده یا تنظیم نشده که فقط به صورت دیجیتال یا الکترونیکی موجود است.
ارزهای مجازی:	یک ارز دیجیتال تنظیم‌نشده که توسط توسعه‌دهندگان ،سازمان موسس یا پروتکل شبکه تعریف‌شده کنترل می‌شود.
کریپتوکارنسی ها	یک ارز مجازی که از رمزنگاری برای ایمن سازی و تأیید تراکنش ها و همچنین مدیریت و کنترل ایجاد واحدهای ارزی جدید استفاده می کند.

مزایای ارزهای دیجیتال

مزایای ارزهای دیجیتال به شرح زیر است:

زمان انتقال و تراکنش ارزهای دیجیتال سریع هستند

زیرا ارزهای دیجیتال معمولاً در یک شبکه وجود دارند و بدون واسطه نقل و انتقالات را انجام می دهند، مدت زمان لازم برای نقل و انتقالات مربوط به ارزهای دیجیتال بسیار سریع است. از آنجایی که پرداخت ها با ارزهای دیجیتال مستقیماً بین طرفین معامله بدون نیاز به هیچ واسطه ای انجام می شود، تراکنش ها معمولاً آنی و کم هزینه هستند. این روش در مقایسه با روش‌های پرداخت سنتی که شامل بانک‌ها یا اتاق‌های پایاپای است، بهتر است. تراکنش‌های الکترونیکی مبتنی بر ارز دیجیتال هم ثبت می شوند و شفافیت لازم در معاملات را به همراه دارد.

این نوع ارزهای نیازی به ساخت فیزیکی ندارند و نمی توان آنها را کثیف کرد

بسیاری از الزامات ارزهای فیزیکی، مانند ایجاد تأسیسات تولید فیزیکی، برای ارزهای دیجیتال وجود ندارد. چنین ارزهایی همچنین در برابر نقص های فیزیکی یا کثیفی موجود برای ارز فیزیکی مصون هستند.

آنها می توانند اجرای سیاست پولی و مالی را تسهیل کنند

این نوع ارزها تحت نظارت سازمان ارزی فعلی، از طریق یک سری واسطه بانک ها و موسسات مالی - برای گردش پول در اقتصاد کار می کند. ارزهای دیجیتالی بانک مرکزی می توانند به دور زدن این مکانیسم کمک کنند و یک سازمان دولتی را قادر می سازد تا به شهروندان پرداخت مستقیم را انجام دهد. آنها همچنین با رفع نیاز به ساخت فیزیکی و حمل و نقل اسکناس از مکانی به مکان دیگر، روش های تولید و توزیع را ساده می کنند.

آنها می توانند هزینه های تراکنش را ارزان تر کنند

به عنوان مثال، یک مشتری می‌تواند مستقیماً به یک مغازه‌دار تا زمانی که در یک شبکه قرار دارد، پول پرداخت کند. حتی هزینه‌های مربوط به تراکنش‌های ارز دیجیتال بین شبکه‌های مختلف در مقایسه با هزینه‌های ارزهای فیزیکی یا فیات نسبتاً ارزان‌تر است. با حذف واسطه هایی که به دنبال رانت اقتصادی از پردازش تراکنش هستند، ارزهای دیجیتال می توانند هزینه کلی یک تراکنش را ارزان تر کنند.

معایب ارزهای دیجیتال

معایب ارزهای دیجیتال به شرح زیر است:

آنها همه مشکلات ذخیره سازی و زیرساخت را حل نمی کنند

اگرچه ارزهای دیجیتال به کیف پول فیزیکی نیاز ندارند، اما آنها مجموعه ای از الزامات خاص خود را برای ذخیره سازی و پردازش دارند. به عنوان مثال، اتصال به اینترنت مانند تلفن های هوشمند و خدمات مرتبط با ارائه آنها ضروری است. کیف پول های آنلاین با امنیت قوی هم برای ذخیره ارزهای دیجیتال ضروری هستند.

آنها در معرض هک شدن هستند

منشا دیجیتالی ارزهای دیجیتال، آنها را در معرض هک قرار می دهد. هکرها می توانند ارزهای دیجیتال را از کیف پول های آنلاین بدزدند یا پروتکل ارزهای دیجیتال را تغییر دهند و آنها را غیرقابل استفاده کنند. از آنجایی که موارد متعدد هک در ارزهای دیجیتال تایید شده است، ایمن سازی سیستم ها و ارزهای دیجیتال یک روند در حال پیشرفت است.

آنها می توانند از نظر ارزش متغیر باشند

ارزهای دیجیتالی که برای تجارت استفاده می‌شوند می‌توانند نوسانات قیمتی زیادی داشته باشند. به عنوان مثال، ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال منجر به انبوهی از ارزهای دیجیتال با سرمایه کم شده است که قیمت‌های آن‌ها بر اساس میل سرمایه‌گذاران مستعد تغییرات ناگهانی است. سایر ارزهای دیجیتال در روزهای ابتدایی خود مسیر قیمتی مشابهی را دنبال کردند. به عنوان مثال، دلارهای لیندن که در بازی آنلاین Second Life استفاده می‌شد، در روزهای ابتدایی خود، مسیر قیمتی مشابهی داشت.

سخن آخر

ارز دیجیتال یک اصطلاح فراگیر است که می تواند برای توصیف انواع مختلف ارزهای موجود در حوزه الکترونیکی استفاده شود. اگرچه ارزهای دیجیتال به کیف پول فیزیکی نیاز ندارند، اما آنها مجموعه ای از الزامات خاص خود را برای ذخیره سازی و پردازش دارند.

دوست دارید با اس دی آر (SDR) و کارهایی که انجام می‌دهد آشنا شوید؟

اس دی آر (SDR) در سال 1969 میلادی با تصمیم صندوق بین المللی پول با این هدف که به عنوان نوعی دارایی ذخیره بین المللی اضافی عمل کرده و در چهارچوب سیستم نرخ ارز ثابت(Bretton Woods system) فعالیت کند ایجاد شد. در گام اول ارزش هر یک تعریف ارزمجازی اس دی آر (SDR) را معادل با 1 دلار آمریکا درنظر گرفتند که برابر با 0.888671 گرم طلای خالص بود. اما در اوایل دهه 1970 میلادی با فروپاشی سیستم پولی برتون وودز، اس دی آر (SDR) جایگاه اولیه خود را از دست داد و تبدیل به خدمتگذاری برای ارائه خدمات به صندوق بین المللی پول شد.

اس دی آر (SDR) چطور کار می‌کند؟

خوب، اول باید بفهمیم که اس دی آر (SDR) که یک واحد برای حساب بین المللی است چرا ایجاد شده و چطور کار می‌کند ؟ در پاسخ به این سوال باید گفت: صندوق بین المللی پول، اس دی آر (SDR) را ایجاد کرده تا به عنوان یکی از حقوق استفاده از دارایی‌های پشتیبان عمل کند. در حقیقت اس دی آر (SDR) مخفف واژه‌های stands for special drawing rights به معنی، حق برداشت ویژه از دارایی‌های ذخیره تکمیلی هر فرد است که توسط صندوق بین المللی پول تعریف و مدیریت می‌شود. پس در واقع به نوعی یک ابزار ارز مصنوعی تلقی می‌شود که توسط صندوق بین المللی پول و دیگر سازمان‌های بین المللی برگزیده مورد استفاده قرار می‌گیرد. در نهایت، اگر بخواهیم به زبان ساده اس دی آر (SDR) را تعریف کنیم باید بگوییم : یک واحد پولی معمولی است که به عنوان یک دارایی غیرنقدی برای هر فرد محسوب می‌شود که هیچ شکل فیزیکی ندارد.

نحوه محاسبه‌ی ارزش اس دی آر (SDR)

بعد از فروپاشی سیستم ارز ثابت برتون وودز، همانطور که اشاره شد ارزش اس دی آر (SDR) براساس ارزهای جهانی و به تناسب سهم این ارزها در معاملات ارزی بین المللی تعیین می‌شد. سرانجام در در ژانویه 1981 میلادی، طبق توافق‌نامه صندوق بین المللی پول از واحد پولی 5 ارز شناخته شده از جمله دلار آمریکا، مارک آلمان، فرانک فرانسه، پوند انگلیس و ین ژاپن کناره‌گیری کرد. اما در سال 2016 بود که مدیران صندوق بین المللی پول تصمیم گرفتند که مجدداً 5 ارز اصلی را در سبد ارزش‌گذاری اس دی آر (SDR) بگذارند.

امروزه سبد اس دی آر (SDR) هر 5 سال یک‌بار مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و پس از انجام این عملیات صندوق بین المللی پول می‌تواند برای سنجش اهمیت هر ارزی ، حجم صادرات فروخته شده بر اساس یک ارز معین یا اهمیت آن به عنوان ذخیره ارزی را در نظر بگیرد. به این معنی که ارزش واقعی اس دی آر (SDR) بر اساس وزن ارزهای موجود در سبد آن محاسبه می‌شود. و از طرفی چون نرخ ارز مدام در نوسان است پس به طور طبیعی ارزش اس دی آر (SDR) تغییر می‌کند و ارزش واقعی آن بر اساس نرخ ارزهای رایج و دلار آمریکا که در در وب‌سایت صندوق بین المللی پول منتشر می‌شود، تعیین می‌گردد.

دلیل این‌که اس دی آر (SDR) به اندازه سایر دارایی‌های ذخیره در بازار ارز پراستفاده نیست چیست؟

حقیقتاً ضعف در طراحی موجب این امر می‌شود به این معنی که چون این واحد پولی تنها توسط صندوق بین المللی پول، کشورهای عضو آن و سازمان‌های بین المللی منتخب که مجوز دارند فقط می‌توانند از آن استفاده کنند. پس اس دی آر (SDR) نمی‌تواند از طریق شرکت‌های خصوصی یا افراد معمولی معامله شود.

آشنایی با انواع رمز ارز دیجیتال

از سال ۲۰۰۹ که ساتوشی ناکاماتو رمز ارز بیت کوین را در بستر بلاک چین معرفی کرد و خرید بیت کوین در صرافی ها امکان پذیر شد، انواع مختلفی از رمزارزها به‌ وجود آمده است به‌طوری که هم اکنون بیش از ۱۸ هزار رمزارز مختلف در صرافی های آنلاین معرفی شده‌اند. در این مقاله، قصد داریم انواع رمز ارزها را معرفی کرده و سپس توصیه‌هایی در خصوص سرمایه‌گذاری بر روی آن‌ها ارائه دهیم. برای به دست آوردن درکی عمیق‌تر از مفاهیم ارزهای دیجیتال، بهتر است ابتدا به سراغ تعاریف بنیادین این حوزه برویم.

رمز ارز دیجیتال چیست؟

رمز ارز دیجیتال که با نام‌های کریپتوکارنسی، رمز ارز و ارز دیجیتال نیز شناخته می‌شود؛ نوعی دارایی دیجیتالی است که با استفاده از فناوری بلاک چین ایجاد شده و می‌توان آن را از یک صرافی آنلاین ارز دیجیتال خریداری کرد. ارزش این دارایی بر اساس عرضه و تقاضا تنظیم می‌شود؛ بنابراین اکثر آن‌ها ارزش ثابتی ندارند. رمز ارزها، نسل جدیدی از معاملات مالی هستند و با هدف دگرگون کردن ساختار مالی دنیا به وجود آمده‌اند. این نوع دارایی به‌صورت کاملا غیرمتمرکز اداره شده و به هیچ سازمان یا ارگان خاصی وابسته نیست.

اگر قصد خرید ارز دیحیتال دارید، در صرافی ارزپایا ثبت نام کنید. ثبت نام و احراز هویت در ارزپایا به سرعت انجام شده و شما می‌توانید انواع مختلف ارزهای دیجیتال شامل استیبل کوین، شت کوین و توکن های متاورس را با کمترین کارمزد بخرید. برای ثبت نام کلیک کنید.

تفاوت رمزارز و ارز دیجیتال

اگرچه از نام‌های رمزارز و ارز دیجیتال به جای یکدیگر استفاده می‌شود اما در حقیقت این دو با هم یکی نیستند. رمز ارز، به هر ارزی گفته می‌شود که از فناوری بلاک چین و رمزنگاری استفاده کند اما ارز دیجیتال، لزوما از این فناوری‌ برای توسعه خود استفاده نمی‌کند. کلمه ارز دیجیتال می‌تواند به هر پول دیجیتالی اطلاق شود اما تنها درصورتی که از رمزنگاری برای حفظ امنیت خود استفاده کند، می‌تواند یک رمز ارز باشد.

به بیان دیگر، هر پولی که به‌صورت الکترونیکی تعریف شده و وجود فیزیکی و کاغذی نداشته باشد را می‌توان یک ارز دیجیتال نامید. رمزارز نیز یک نوع ارز دیجیتال است و تفاوت آن با سایر پول‌های الکترونیکی آن است که به‌صورت رمزنگاری در بستر شبکه بلاک چین در اختیار دیگران قرار می‌گیرد.

درواقع می‌توان گفت، همه رمز ارزها، ارز دیجیتال هستند اما تمام ارزهای دیجیتال، رمز ارز نیستند. پیش از بیت کوین نیز ارزهای دیجیتال دیگری به وجود آمده بودند اما به دلیل ضعف در تامین امنیت و استفاده از فناوری‌های ضعیف، نتوانستند موفق شوند. حال که با مفهوم رمزارز ها بهتر آشنا شدیم انواع آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

در صورتی وقت کافی برای مطالعه مقاله دارید، حتما پادکست اختصاصی ارزپایا در مورد انواع ارزهای دیجیتال را گوش دهید:

بلاک چین چیست؟

اگر بخواهیم بلاک چین را با یک زبان ساده تشریح کنیم بلاک چین یک شبکه دسته بندی و ثبت اطلاعات است که اطلاعات را به‌صورت رمزنگاری شده در خود جای می‌دهد؛ بنابراین امکان حذف و دست‌کاری اطلاعات در شبکه بلاک چین وجود ندارد. همچنین اطلاعات شبکه بلاک چین در بلوک‌هایی که به‌صورت زنجیری به یک دیگر متصل شده‌اند ذخیره شده و بین همه اعضای شبکه به اشتراک گذاشته می‌شود.

ماینر‌ها یا اعتبارسنجان، وظیفه رمزنگاری، تایید و دسته‌بندی اطلاعات در بلاک چین را برعهده دارند. آن‌ها به ازای تولید هر بلاک از اطلاعات، تعدادی کوین جدید به‌عنوان پاداش دریافت می‌کنند. به این ترتیب، کوین‌های جدید به چرخه اضافه می‌شوند. برای مثال، شبکه بیت کوین، برای پاداش دادن به ماینرها تعدادی بیت کوین جدید تولید کرده و آن را به آدرس کیف پول ماینر موردنظر می‌فرستد. برای دریافت اطلاعات کامل‌تر از نحوه سازوکار بلاک چین، می‌توانید به مقاله بلاک چین چیست در مجله ارزپایا مراجعه کنید.

انواع دسته بندی ارزهای دیجیتال

به‌طورکلی رمز ارزها را می‌توان به دو دسته کلی تقسیم‌بندی کرد. کوین‌ها و توکن‌ها، کوین‌ها آن دسته از ارزهای دیجیتال هستند که روی بلاک چین اختصاصی خود فعالیت می‌کنند اما توکن‌ها، بر روی بلاک چین‌های دیگر به وجود آمده‌اند. بیت کوین، اتریوم و لایت کوین ، نمونه‌ای از کوین‌های موجود در بازار ارزهای دیجیتال هستند. بلاک چین برخی از کوین‌ها مانند اتریوم، این امکان را فراهم کرده‌اند که توکن‌های دیگر بدون اینکه نیاز به ایجاد یک بلاک چین اختصاصی برای خود داشته باشند به وجود بیایند. این توکن‌ها، با استفاده از قرارداد هوشمند ایجاد شده و از قوانین بلاک چین میزبان خود پیروی می‌کنند.

البته دسته بندی ارزهای دیجیتال صرفا به دو دسته کوین و توکن محدود نیست. انواع ارزهای دیجیتال با توجه به کاربرد، ویژگی‌ها و فناوری مورد استفاده به چندین دسته تقسیم می‌شوند. در ادامه، لیستی از این دسته‌بندی‌ها ارائه شده است.

• کوین و توکن (Token)
• بیت کوین و آلت کوین‌ (Altcoins)
• استیبل کوین‌ها (Stable coin)
• ارزهای متاورسی (Metaverse)
• پرایوسی کوین‌ها (Privacy) (Shitcoin)

البته این دسته‌بندی‌ها تنها تعدادی از معروف‌ترین دسته‌بندی‌های موجود در دنیای ارزهای دیجیتال است. در ادامه مقاله، دسته‌بندی‌های بالا توضیح داده شده و با تعدادی دیگر از دسته‌بندی‌های کم کاربردتر آشنا خواهید شد.

کوین و توکن

همان‌طور که پیش‌تر توضیح داده شد، کوین ها مانند بیت کوین بر روی شبکه بلاک چین اختصاصی خود هستند اما توکن ها شبکه اختصاصی مستقل ندارند و از بلاک چین دیگر کوین‌ها استفاده می کنند؛ این مساله بدین معنا است که هر کوین را بر روی شبکه و کیف پول اختصاصی خود باید ذخیره کرد. مثلا کیف پول بیت کوین با اتریوم متفاوت است. اما توکن‌ها را می‌توان بر روی کیف پول شبکه کوینی که بر بستر آن فعالیت می کنند ذخیره نمود؛ مثلا پس از خرید ترون باید آن را بر روی کیف پول اتریوم ذخیره کنید.

بیت کوین و آلت کوین

تمام ارزها به جز بیت کوین در دسته آلت کوین‌ها قرار می‌گیرند.

استیبل کوین

ارزهایی که ارزش آن‌ها همواره ثابت و برابر با یک ارز فیات است. برای مثال تتر یک استیبل کوین بوده که ارزش آن همواره برابر با ۱ دلار آمریکا است. ارزهای دیجیتال با نوسان قیمت زیاد آن‌ها شناخته می‌شوند اما در بین ارزهای دیجیتال، نوعی از رمز ارزها به نام استیبل کوین وجود دارد که قیمت آن‌ها معمولا با ثبات است. اما چرا این رمزها ارز نوسان قیمت پایینی دارند؟ قبل از توضیح استیبل کوین ها بهتر است با اصطلاح پول فیات آشنا شوید. پول فیات ارز دولتی یک کشور است که پشتوانه ی فیزیکی مانند طلا و نقره ندارد بلکه پشتوانه آن دولتی است که آن را صادر کرده است. ارزش پول فیات از ارتباط میان عرضه و تقاضا و ثبات دولت حاصل می‌شود و به ارزش کالای فیزیکی وابسته نیست.

ارز دیجیتال استیبل نوعی رمزارز است که ارزش آن وابسته به یک کالا یا یک ارز فیات است. درواقع آن کالا یا ارز دولتی پشتوانه کوین استیبل است. مثلا تتر دارای پشتوانه دلار است. به ازای هر تتر یک دلار ذخیره می‌شود. بنابراین همواره قیمت تتر نزدیک به یک دلار است.

اما استیبل کوین ها خود به دو دسته تقسیم می شوند:

استیبل کوین های متمرکز

این رمزارزهای با ثبات دارای پشتوانه کالا یا ارز فیات هستند.

استیبل کوین های غیر متمرکز

این کوین‌ها توسط یک ارز دیجیتال دیگر پشتیبانی شده مانند دای (DAI) که توسط اتریوم پشتیبانی شده و با خرید اتریوم و قفل‌کردن آن در یک قرارداد هوشمند تولید می‌شوند.

پرایوسی کوین

ارزهایی که امکان انجام تراکنش‌ها به‌صورت کاملا محرمانه را ایجاد می‌کنند؛ با این نام شناخته می‌شوند. مونرو (Monero) و زی کش (Zcash) نمونه‌هایی از پرایوسی کوین یا حریم خصوصی هستند.

شت کوین

شت کوین ها نوعی از آلت کوین ها هستند که معمولا بنیاد قوی ندارند یا به عبارت دیگر بدون هیچ برنامه و پشتوانه عملیاتی ساخته شدند و طرح توسعه‌ای برای آن‌ها وجود ندارد. این شت کوین ها دارای یک تیم فنی ضعیف بوده و سرمایه داران نیز از آن‌ها حمایت نکرده‌اند. شت کوین بعد از ایجاد و عرضه در مارکت ارزهای دیجیتال گاهی صعودها و سقوط های قیمتی شدیدی را تجربه می‌کنند.

دسته بندی انواع رمز ارزها در کوین مارکت کپ

وب‌سایت کوین مارکت کپ (CoinMarketCap)، ارزهای دیجیتال را به دسته‌بندی‌های مختلفی تقسیم کرده است. این وب‌سایت یکی از کامل‌ترین سایت‌ها برای بررسی و انواع ارزهای دیجیتال است. در این قسمت، به تعدادی از دسته‌بندی‌های این وب‌سایت اشاره شده است.

اگر به تصویر زیر دقت کنید، در قسمت بالای صفحه می‌توانید ارزهای دیجیتال را در دسته‌بندی‌های مختلفی مشاهده کنید. این دسته‌بندی‌ها شامل:

DeFi: ارزهایی که به‌طور تخصصی در حوزه امور مالی غیرمتمرکز مانند فعالیت می‌کنند.

توکن NFT : ارزهایی که توکن‌های تعویض ناپذیر، بخش مهمی از اکوسیستم آن‌ها را تشکیل داده‌اند. معمولا این ارزها با ارزهای دسته متاورس مشترک هستند.

Metaverse ارزهایی که با فناوری واقعیت مجازی در ارتباط بوده و محیطی برای ایجاد یک دنیای مجازی ارائه می‌دهند به ارزهای متاورسی معروف‌اند. برای نمونه می‌توان به ارز مانا و سندباکس اشاره کرد.

Polkadat – BNB chain – Solana – Avalanche

در هر کدام از این دسته‌بندی‌ها، ارزهای موجود بر روی آن بلاک چین لیست شده است. برای مثال با کلیک روی گزینه پولکادات، تمام توکن‌هایی که در بلاک چین پولکادات موجود هستند را مشاهده می‌کنید.

بهترین رمز ارز برای سرمایه گذاری

در این مقاله با انواع رمز ارز ها و مفاهیم توکن، آلت کوین، استیبل کوین و شت کوین آشنا شدید. البته تقسیم‌بندی های دیگری نیز برای انواع آلت کوین ها وجود دارد که در این مقاله به مهم‌ترین آن‌ها اشاره شد. حال سوال پیش می آید که بهتر است بر روی کدام رمزارز سرمایه‌گذاری کنیم؟

برای پاسخ به این سوال ابتدا باید تصمیم بگیرید که می خواهید به‌صورت روزانه و در کوتاه‌مدت در بازار ترید کنید یا به هولد کردن ارزهای دیجیتال بپردازید.

اگر می خواهید ارزهای دیجیتال را به‌صورت کوتاه‌مدت خریدوفروش کنید بهتر است با تحلیل‌های تکنیکال در تایم فریم‌های مختلف آشنا باشید و اگر قصد خرید بلند مدت دارید به ارزش ذاتی، برنامه‌ها و گروه‌های توسعه‌دهنده یک ارز بیشتر توجه کنید و به عبارت دیگر آن رمزارز را تحلیل بنیادی کنید.

به‌طورکلی در سرمایه‌گذاری بر روی رمز ارزها نکات زیر را مدنظر قرار دهید:

1. رمزارزی را انتخاب کنید که ارزش بازار بالایی داشته و حداقل جزو ۱۰۰ رمزارز اول باشد.
2. هر چه ارز دیجیتال مارکت کپ (حجم و ارزش معاملات) بالاتری داشته باشد باارزش‌تر است. برای دیدن رنک رمزارز و مارکت کپ آن می‌توانید بهسایت کوین مارکت کپ مراجعه کنید.
3. بر روی رمز ارزهایی که شرکت‌های بزرگ دنیا از آن‌ها پشتیبانی می کنند یا سهم بزرگی از آن رمزارز را دارند سرمایه‌گذاری کنید.
4. به طرح‌های توسعه‌ای ارزهای دیجیتال توجه کنید.
5. اگر تازه‌کار هستید هرگز شت کوین نخرید.

بنابر نکات بالا، بیت کوین، اتریوم، لایت کوین و بیت کوین کش و ترون ارزهای با بنیاد قوی برای سرمایه‌گذاری هستند که و به همین خاطر خرید بیت کوین کش یک گزینه بسیار عالی برای سرمایه گذاری است. شما می‌توانید این ارزهای دیجیتال را در صرافی آنلاین ارزپایا خرید و فروش کنید. استیبل کوین مانند تتر بیشتر به درد تبادل و معامله در بازار رمزارزها تعریف ارزمجازی می‌خورند و برای نگهداری مناسب نیستند. البته توجه داشته باشید که کم ریسک ترین رمزارزها استیبل کوین های متمرکزی مانند تتر هستند.

سوالات متداول

چند نوع ارز دیجیتال داریم؟

بیش از ۱۸ هزار ارز دیجیتال داریم که از جهات مختلف دسته بندی می‌شوند. از مهمترین و اصلی‌ترین دسته‌بندی‌ها می توان به بیت کوین و آلت کوین اشاره کرد. اما دسته بندی‌های دیگری نظیر کوین و توکن و غیره نیز وجود دارد.

تفاوت توکن و کوین چیست؟

کوین دارای شبکه بلاکچین اختصاصی است ولی توکن بر روی شبکه دیگر رمزارز ها قرار دارد.

کدام ارز دیجیتال را بخریم؟

اگر می خواهید ارزهای دیجیتال را به‌صورت کوتاه‌مدت خریدوفروش کنید بهتر است با تحلیل‌های تکنیکال در تایم فریم‌های مختلف آشنا باشید و اگر قصد خرید بلند مدت دارید به ارزش ذاتی، برنامه‌ها و تیم های عملیاتی یک ارز بیشتر توجه کنید؛ به عبارت دیگر آن رمزارز را تحلیل بنیادی کنید.

آشنایی با انواع رمز ارز دیجیتال

از سال ۲۰۰۹ که ساتوشی ناکاماتو رمز ارز بیت کوین را در بستر بلاک چین معرفی کرد و خرید بیت کوین در صرافی ها امکان پذیر شد، انواع مختلفی از رمزارزها به‌ وجود آمده است به‌طوری که هم اکنون بیش از ۱۸ هزار رمزارز مختلف در صرافی های آنلاین معرفی شده‌اند. در این مقاله، قصد داریم انواع رمز ارزها را معرفی کرده و سپس توصیه‌هایی در خصوص سرمایه‌گذاری بر روی آن‌ها ارائه دهیم. برای به دست آوردن درکی عمیق‌تر از مفاهیم ارزهای دیجیتال، بهتر است ابتدا به سراغ تعاریف بنیادین این حوزه برویم.

رمز ارز دیجیتال چیست؟

رمز ارز دیجیتال که با نام‌های کریپتوکارنسی، رمز ارز و ارز دیجیتال نیز شناخته می‌شود؛ نوعی دارایی دیجیتالی است که با استفاده از فناوری بلاک چین ایجاد شده و می‌توان آن را از یک صرافی آنلاین ارز دیجیتال خریداری کرد. ارزش این دارایی بر اساس عرضه و تقاضا تنظیم می‌شود؛ بنابراین اکثر آن‌ها ارزش ثابتی ندارند. رمز ارزها، نسل جدیدی از معاملات مالی هستند و با هدف دگرگون کردن ساختار مالی دنیا به وجود آمده‌اند. این نوع دارایی به‌صورت کاملا غیرمتمرکز اداره شده و به هیچ سازمان یا ارگان خاصی وابسته نیست.

اگر قصد خرید ارز دیحیتال دارید، در صرافی ارزپایا ثبت نام کنید. ثبت نام و احراز هویت در ارزپایا به سرعت انجام شده و شما می‌توانید انواع مختلف ارزهای دیجیتال شامل استیبل کوین، شت کوین و توکن های متاورس را با کمترین کارمزد بخرید. برای ثبت نام کلیک کنید.

تفاوت رمزارز و ارز دیجیتال

اگرچه از نام‌های رمزارز و ارز دیجیتال به جای یکدیگر استفاده می‌شود اما در حقیقت این دو با هم یکی نیستند. رمز ارز، به هر ارزی گفته می‌شود که از فناوری بلاک چین و رمزنگاری استفاده کند اما ارز دیجیتال، لزوما از این فناوری‌ برای توسعه خود استفاده نمی‌کند. کلمه ارز دیجیتال می‌تواند به هر پول دیجیتالی اطلاق شود اما تنها درصورتی که از رمزنگاری برای حفظ امنیت خود استفاده کند، می‌تواند یک رمز ارز باشد.

به بیان دیگر، هر پولی که به‌صورت الکترونیکی تعریف شده و وجود فیزیکی و کاغذی نداشته باشد را می‌توان یک ارز دیجیتال نامید. رمزارز نیز یک نوع ارز دیجیتال است و تفاوت آن با سایر پول‌های الکترونیکی آن است که به‌صورت رمزنگاری در بستر شبکه بلاک چین در اختیار دیگران قرار می‌گیرد.

درواقع می‌توان گفت، همه رمز ارزها، ارز دیجیتال هستند اما تمام ارزهای دیجیتال، رمز ارز نیستند. پیش از بیت کوین نیز ارزهای دیجیتال دیگری به وجود آمده بودند اما به دلیل ضعف در تامین امنیت و استفاده از فناوری‌های ضعیف، نتوانستند موفق شوند. حال که با مفهوم رمزارز ها بهتر آشنا شدیم انواع آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

در صورتی وقت کافی برای مطالعه مقاله دارید، حتما پادکست اختصاصی ارزپایا در مورد انواع ارزهای دیجیتال را گوش دهید:

بلاک چین چیست؟

اگر بخواهیم بلاک چین را با یک زبان ساده تشریح کنیم بلاک چین یک شبکه دسته بندی و ثبت اطلاعات است که اطلاعات را به‌صورت رمزنگاری شده در خود جای می‌دهد؛ بنابراین امکان حذف و دست‌کاری اطلاعات در شبکه بلاک چین وجود ندارد. همچنین اطلاعات شبکه بلاک چین در بلوک‌هایی که به‌صورت زنجیری به یک دیگر متصل شده‌اند ذخیره شده و بین همه اعضای شبکه به اشتراک گذاشته می‌شود.

ماینر‌ها یا اعتبارسنجان، وظیفه رمزنگاری، تایید و دسته‌بندی اطلاعات در بلاک چین را برعهده دارند. آن‌ها به ازای تولید هر بلاک از اطلاعات، تعدادی کوین جدید به‌عنوان پاداش دریافت می‌کنند. به این ترتیب، کوین‌های جدید به چرخه اضافه می‌شوند. برای مثال، شبکه بیت کوین، برای پاداش دادن به ماینرها تعدادی بیت کوین جدید تولید کرده و آن را به آدرس کیف پول ماینر موردنظر می‌فرستد. برای دریافت اطلاعات کامل‌تر از نحوه سازوکار بلاک چین، می‌توانید به مقاله بلاک چین چیست در مجله ارزپایا مراجعه کنید.

انواع دسته بندی ارزهای دیجیتال

به‌طورکلی رمز ارزها را می‌توان به دو دسته کلی تقسیم‌بندی کرد. کوین‌ها و توکن‌ها، کوین‌ها آن دسته از ارزهای دیجیتال هستند که روی بلاک چین اختصاصی خود فعالیت می‌کنند اما توکن‌ها، بر روی بلاک چین‌های دیگر به وجود آمده‌اند. بیت کوین، اتریوم و لایت کوین ، نمونه‌ای از کوین‌های موجود در بازار ارزهای دیجیتال هستند. بلاک چین برخی از کوین‌ها مانند اتریوم، این امکان را فراهم کرده‌اند که توکن‌های دیگر بدون اینکه نیاز به ایجاد یک بلاک چین اختصاصی برای خود داشته باشند به وجود بیایند. این توکن‌ها، با استفاده از قرارداد هوشمند ایجاد شده و از قوانین بلاک چین میزبان خود پیروی می‌کنند.

البته دسته بندی ارزهای دیجیتال صرفا به دو دسته کوین و توکن محدود نیست. انواع ارزهای دیجیتال با توجه به کاربرد، ویژگی‌ها و فناوری مورد استفاده به چندین دسته تقسیم می‌شوند. در ادامه، لیستی از این دسته‌بندی‌ها ارائه شده است.

• کوین و توکن (Token)
• بیت کوین و آلت کوین‌ (Altcoins)
• استیبل کوین‌ها (Stable coin)
• ارزهای متاورسی (Metaverse)
• پرایوسی کوین‌ها (Privacy) (Shitcoin)

البته این دسته‌بندی‌ها تنها تعدادی از معروف‌ترین دسته‌بندی‌های موجود در دنیای ارزهای دیجیتال است. در ادامه مقاله، دسته‌بندی‌های بالا توضیح داده شده و با تعدادی دیگر از دسته‌بندی‌های کم کاربردتر آشنا خواهید شد.

کوین و توکن

همان‌طور که پیش‌تر توضیح داده شد، کوین ها مانند بیت کوین بر روی شبکه بلاک چین اختصاصی خود هستند اما توکن ها شبکه اختصاصی مستقل ندارند و از بلاک چین دیگر کوین‌ها استفاده می کنند؛ این مساله بدین معنا است که هر کوین را بر روی شبکه و کیف پول اختصاصی خود باید ذخیره کرد. مثلا کیف پول بیت کوین با اتریوم متفاوت است. اما توکن‌ها را می‌توان بر روی کیف پول شبکه کوینی که بر بستر آن فعالیت می کنند ذخیره نمود؛ مثلا پس از خرید ترون باید آن را بر روی کیف پول اتریوم ذخیره کنید.

بیت کوین و آلت کوین

تمام ارزها به جز بیت کوین در دسته آلت کوین‌ها قرار می‌گیرند.

استیبل کوین

ارزهایی که ارزش آن‌ها همواره ثابت و برابر با یک ارز فیات است. برای مثال تتر یک استیبل کوین بوده که ارزش آن همواره برابر با ۱ دلار آمریکا است. ارزهای دیجیتال با نوسان قیمت زیاد آن‌ها شناخته می‌شوند اما در بین ارزهای دیجیتال، نوعی از رمز ارزها به نام استیبل کوین وجود دارد که قیمت آن‌ها معمولا با ثبات است. اما چرا این رمزها ارز نوسان قیمت پایینی دارند؟ قبل از توضیح استیبل کوین ها بهتر است با اصطلاح پول فیات آشنا شوید. پول فیات ارز دولتی یک کشور است که پشتوانه ی فیزیکی مانند طلا و نقره ندارد بلکه پشتوانه آن دولتی است که آن را صادر کرده است. ارزش پول فیات از ارتباط میان عرضه و تقاضا و ثبات دولت حاصل می‌شود و به ارزش کالای فیزیکی وابسته نیست.

ارز دیجیتال استیبل نوعی رمزارز است که ارزش آن وابسته به یک کالا یا یک ارز فیات است. درواقع آن کالا یا ارز دولتی پشتوانه کوین استیبل است. مثلا تتر دارای پشتوانه دلار است. به ازای هر تتر یک دلار ذخیره می‌شود. بنابراین همواره قیمت تتر نزدیک به یک دلار است.

اما استیبل کوین ها خود به دو دسته تقسیم می شوند:

استیبل کوین های متمرکز

این رمزارزهای با ثبات دارای پشتوانه کالا یا ارز فیات هستند.

استیبل کوین های غیر متمرکز

این کوین‌ها توسط یک ارز دیجیتال دیگر پشتیبانی شده مانند دای (DAI) که توسط اتریوم پشتیبانی شده و با خرید اتریوم و قفل‌کردن آن در یک قرارداد هوشمند تولید می‌شوند.

پرایوسی کوین

ارزهایی که امکان انجام تراکنش‌ها به‌صورت کاملا محرمانه را ایجاد می‌کنند؛ با این نام شناخته می‌شوند. مونرو (Monero) و زی کش (Zcash) نمونه‌هایی از پرایوسی کوین یا حریم خصوصی هستند.

شت کوین

شت کوین ها نوعی از آلت کوین ها هستند که معمولا بنیاد قوی ندارند یا به عبارت دیگر بدون هیچ برنامه و پشتوانه عملیاتی ساخته شدند و طرح توسعه‌ای برای آن‌ها وجود ندارد. این شت کوین ها دارای یک تیم فنی ضعیف بوده و سرمایه داران نیز از آن‌ها حمایت نکرده‌اند. شت کوین بعد از ایجاد و عرضه در مارکت ارزهای دیجیتال گاهی صعودها و سقوط های قیمتی شدیدی را تجربه می‌کنند.

دسته بندی انواع رمز ارزها در کوین مارکت کپ

وب‌سایت کوین مارکت کپ (CoinMarketCap)، ارزهای دیجیتال را به دسته‌بندی‌های مختلفی تقسیم کرده است. این وب‌سایت یکی از کامل‌ترین سایت‌ها برای بررسی و انواع ارزهای دیجیتال است. در این قسمت، به تعدادی از دسته‌بندی‌های تعریف ارزمجازی این وب‌سایت اشاره شده است.

اگر به تصویر زیر دقت کنید، در قسمت بالای صفحه می‌توانید ارزهای دیجیتال را در دسته‌بندی‌های مختلفی مشاهده کنید. این دسته‌بندی‌ها شامل:

DeFi: ارزهایی که به‌طور تخصصی در حوزه امور مالی غیرمتمرکز مانند فعالیت می‌کنند.

توکن NFT : ارزهایی که توکن‌های تعویض ناپذیر، بخش مهمی از اکوسیستم آن‌ها را تشکیل داده‌اند. معمولا این ارزها با ارزهای دسته متاورس مشترک هستند.

Metaverse ارزهایی که با فناوری واقعیت مجازی در ارتباط بوده و محیطی برای ایجاد یک دنیای مجازی ارائه می‌دهند به ارزهای متاورسی معروف‌اند. برای نمونه می‌توان به ارز مانا و سندباکس اشاره کرد.

Polkadat – BNB chain – Solana – Avalanche

در هر کدام از این دسته‌بندی‌ها، ارزهای موجود بر روی آن بلاک چین لیست شده است. برای مثال با کلیک روی گزینه پولکادات، تمام توکن‌هایی که در بلاک چین پولکادات موجود هستند را مشاهده می‌کنید.

بهترین رمز ارز برای سرمایه گذاری

در این مقاله با انواع رمز ارز ها و مفاهیم توکن، آلت کوین، استیبل کوین و شت کوین آشنا شدید. البته تقسیم‌بندی های دیگری نیز برای انواع آلت کوین ها وجود دارد که در این مقاله به مهم‌ترین آن‌ها اشاره شد. حال سوال پیش می آید که بهتر است بر روی کدام رمزارز سرمایه‌گذاری کنیم؟

برای پاسخ به این سوال ابتدا باید تصمیم بگیرید که می خواهید به‌صورت روزانه و در کوتاه‌مدت در بازار ترید کنید یا به هولد کردن ارزهای دیجیتال بپردازید.

اگر می خواهید ارزهای دیجیتال را به‌صورت کوتاه‌مدت خریدوفروش کنید بهتر است با تحلیل‌های تکنیکال در تایم فریم‌های مختلف آشنا باشید و اگر قصد خرید بلند مدت دارید به ارزش ذاتی، برنامه‌ها و گروه‌های توسعه‌دهنده یک ارز بیشتر توجه کنید و به عبارت دیگر آن رمزارز را تحلیل بنیادی کنید.

به‌طورکلی در سرمایه‌گذاری بر روی رمز ارزها نکات زیر را مدنظر قرار دهید:

1. رمزارزی را انتخاب کنید که ارزش بازار بالایی داشته و حداقل جزو ۱۰۰ رمزارز اول باشد.
2. هر چه ارز دیجیتال مارکت کپ (حجم و ارزش معاملات) بالاتری داشته باشد باارزش‌تر است. برای دیدن رنک رمزارز و مارکت کپ آن می‌توانید بهسایت کوین مارکت کپ مراجعه کنید.
3. بر روی رمز ارزهایی که شرکت‌های بزرگ دنیا از آن‌ها پشتیبانی می کنند یا سهم بزرگی از آن رمزارز را دارند سرمایه‌گذاری کنید.
4. به طرح‌های توسعه‌ای ارزهای دیجیتال توجه کنید.
5. اگر تازه‌کار هستید هرگز شت کوین نخرید.

بنابر نکات بالا، بیت کوین، اتریوم، لایت کوین و بیت کوین کش و ترون ارزهای با بنیاد قوی برای سرمایه‌گذاری هستند که و به همین خاطر خرید بیت کوین کش یک گزینه بسیار عالی برای سرمایه گذاری است. شما می‌توانید این ارزهای دیجیتال را در صرافی آنلاین ارزپایا خرید و فروش کنید. استیبل کوین مانند تتر بیشتر به درد تبادل و معامله در بازار رمزارزها می‌خورند و برای نگهداری مناسب نیستند. البته توجه داشته باشید که کم ریسک ترین رمزارزها استیبل کوین های متمرکزی مانند تتر هستند.

سوالات متداول

چند نوع ارز دیجیتال داریم؟

بیش از ۱۸ هزار ارز دیجیتال داریم که از جهات مختلف دسته بندی می‌شوند. از مهمترین و اصلی‌ترین دسته‌بندی‌ها می توان به بیت کوین و آلت کوین اشاره کرد. اما دسته بندی‌های دیگری نظیر کوین و توکن و غیره نیز وجود دارد.

تفاوت توکن و کوین چیست؟

کوین دارای شبکه بلاکچین اختصاصی است ولی توکن بر روی شبکه دیگر رمزارز ها قرار دارد.

کدام ارز دیجیتال را بخریم؟

اگر می خواهید ارزهای دیجیتال را به‌صورت کوتاه‌مدت خریدوفروش کنید بهتر است با تحلیل‌های تکنیکال در تایم فریم‌های مختلف آشنا باشید و اگر قصد خرید بلند مدت دارید به ارزش ذاتی، برنامه‌ها و تیم های عملیاتی یک ارز بیشتر توجه کنید؛ به عبارت دیگر آن رمزارز را تحلیل بنیادی کنید.