توکن‌ها شبکه‌ی نئو

ارز دیجیتال نئو

توکن‌ها شبکه‌ی نئو

NEO در وب‌سایت رسمی خود، خود را به‌عنوان شبکه توزیع شده برای اقتصاد هوشمند معرفی کرده است. منظور ما از اقتصاد هوشمند دارایی‌های دیجیتالی با هویت دیجیتالی است که توسط قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌شود.

این پلتفرم که یک پروژه بلاک‌ چینی است، توسط بنیادی غیرانتفاعی توسعه‌یافته است. این شبکه بزرگ که واحد ارزی نئو تنها جزئی از آن است از فناوری بلاک چین و هویت دیجیتال برای مدیریت خودکار و دیجیتالی ساز دارایی‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند و اقتصاد هوشمند با توزیع جمعی بهره برده است.

هدف اصلی این پلتفرم ایجاد یک اقتصاد هوشمند توسط شبکه توزیع شده نئو است.

شروع تحقیقات در خصوص پلتفرم نئو به سال ۲۰۱۴ برمی‌گردد. NEO اولین‌بار در غرب با نام Antshares ظاهر شد و توسط شرکت OnChain در شانگهای چین توسعه داده شد. NEO برای اجماع بلاک‌چین از تحمل خطای بیزانس (bDFT) استفاده می‌کند – این یک پروتکل اثبات سهام است.

در اولین جمع‌سپاری در سال ۲۰۱۵ که به مدت‌زمان ۱۰ روز ادامه داشت ۱۷.۵ میلیون توکن NEO باارزش ۵۵۰ هزار دلار فروخته شد. این میزان در جمع‌سپاری دوم به ۲۲.۵ میلیون توکن با قیمت ۴.۵ میلیون دلار به فروش رفت.

۶۱۱۹ BTC در طول ICO ۲۰۱۶ ایجاد شد و ۱۰۰ میلیون توکن NEO ایجاد کرد. ۵۰٪ از توکن‌ها شبکه‌ی نئو این ۱۰۰ میلیون توکن NEO در ICO فروخته شد و ۵۰٪ دیگر به شورای NEO توزیع شد. NEO با دستیابی به سرمایه ۵ میلیارد دلاری بازار تا پایان سال ۲۰۱۷ به جمع ۲۰ ارز رمز پایه برتر صعود کرد.

شبکه ارز دیجیتال نئو چگونه طراحی شده است؟

شبکه NEO بر روی دو نشانه ساخته شده است. NEO و neoGAS (GAS). نشانه‌های NEO در طول رویداد پیدایش از قبل استخراج شدند. آن‌ها دارای ۱۰۰ میلیون توکن هستند که برای ایجاد بلوک، مدیریت شبکه و هرگونه اجماع مورداستفاده قرار می‌گیرند.

رمز GAS به‌گونه‌ای طراحی شده است که به‌عنوان سوخت بلاک‌چین NEO عمل می‌کند و به‌عنوان نوعی امنیت عمل می‌کند. GAS از قبل استخراج نشده است و برای استفاده در تخصیص منابع و حفظ روزبه‌روز بلاک‌چین طراحی شده است. همچنین برای پاداش دادن به کاربران حفظ بلاک‌چین مورداستفاده قرار می‌گیرد.

neoGAS چیست و چگونه به‌ عنوان پاداش استفاده می‌ شود؟

هر بار که یک بلوک جدید ایجاد می‌شود، کاربران با neoGAS پاداش می‌گیرند. این اتفاق تا زمانی که GAS به ۱۰۰ میلیون سکه در بازار برسد ادامه خواهد داشت. سپس دارندگان NEO با بخشی از هزینه‌های معامله پاداش می‌گیرند.

سوددهی توکن‌های GAS

دارندگان نئو به میزان دارایی‌های خود در کیف پول‌های معتبر NEO از توکن‌های GAS که تولید می‌شود سود خواهند برد و به ازای هر نئو که در کیف پول خود ذخیره کنند روزانه ۰.۰۰۰۳ GAS به آنها تعلق می‌گیرد که این میزان می‌تواند در آینده بسیار ارزشمند باشد.

کاربرد GAS در شبکه نئو

از GAS در شبکه ارز دیجیتال نئو به‌منظور پرداخت هزینه‌های ایجاد قرارداد هوشمند استفاده می‌شود.

بلوک‌ های جدید با چه سرعتی در Blockchain NEO تولید می‌ شوند؟

هر ۱۵-۲۰ ثانیه یک بلوک جدید تولید می‌شود و در حدود یک سال ۲ میلیون بلوک ایجاد توکن‌ها شبکه‌ی نئو می‌شود. با این سرعت، حدود ۲۲ سال به حداکثر ۱۰۰ میلیون GAS می‌رسد و تمامی GAS ها توزیع شده و دیگر پس از آن هیچ GAS جدیدی ایجاد نخواهد شد. در خصوص میزان اولیه توکن‌های GAS بدانید که میزان اولیه آن صفر بوده و با هر بلاک جدیدی که ایجاد می‌شود، GAS ایجاد خواهد شد.

مزیت برنامه‌نویسی NEO چیست؟

هر دو قرارداد هوشمند نئو و اتریوم با استفاده از زبان‌های برنامه‌نویسی ساخته توکن‌ها شبکه‌ی نئو شده‌اند. تفاوت در این است که اتریوم از زبان مادری خاص خود به نام Solidid استفاده می‌کند. قراردادهای هوشمند نئو به زبان سی شارپ و جاوا قابل نوشتن و تدوین است.

در آینده، توسعه دهندگان همچنین از کاربران می‌خواهند که بتوانند در Python و Go قراردادهای هوشمند بنویسند. این به کاربران نئو اجازه می‌دهد، توسعه‌دهنده‌ای را برای پروژه‌های دیگر استخدام کنند و همچنین می‌تواند قراردادهای هوشمند تولید کند. یک کاربر اتریوم فقط برای ساختن قراردادهای هوشمند نیاز به استخدام شخصی دارد.

نئو چگونه از هویت دیجیتال استفاده می ‌کند؟

نئو همچنین از یک هویت دیجیتالی برای محافظت از کاربران خود استفاده می‌کند. افراد و مؤسسات می‌توانند هویت دیجیتالی خود را کسب کنند و کاربران نئو فقط می‌توانند با طرف‌هایی که دارای هویت دیجیتالی تأیید شده هستند تجارت کنند. این امر به محافظت از کاربران در برابر کلاهبرداری کمک می‌کند و رعایت قوانین بین‌المللی را برای نئو آسان می‌کند.

NEO چگونه ساخته می‌شود؟

مانند اکثر ارزهای رمز پایه، نئو توسط جامعه خود ایجاد می‌شود. برخلاف اکثر ارزهای رمز پایه دیگر، ارز دیجیتال نئو برخلاف اثبات کار سنتی بر اساس مفهوم بیزانسی اثبات سهام است. همچنین برخلاف بیت‌کوین، کاربران نئو بر اساس تعداد سکه‌هایی که در اختیار دارند جایزه می‌گیرند تا اینکه با استفاده از رایانه‌های خود با حل معاملات. در عوض، هر رمز نئو به‌عنوان نوعی سهم در بلاک‌چین عمل می‌کند.

پایگاه کاربر اصلی NEO کجاست؟

پایگاه کاربری اصلی نئو در چین است. این بدان معنی است که ارز تحت تأثیر اخبار مربوط به آن منطقه است. اگر شما علاقه‌مند به تجارت در نئو هستید، باید مراقب تحولات چین و هرگونه مقررات دریافتی از طرف دولت چین باشید.

اگر نئو هرگز با مقامات چینی شریک نشود، باید انتظار داشته باشید که افزایش ارزش زیادی را ببینید. گفته می‌شود، نرخ ارز دیجیتال بانک چین (CBDC) که به‌سرعت درحال‌توسعه است، احتمالاً با نئو رقابت می‌کند.

آینده قیمت ارز دیجیتال نئو

چشم‌انداز قیمت نئو کمی نامشخص است. در کوتاه‌مدت، باید منتظر نوسان باشید زیرا سوداگران از عدم اطمینان در مورد آینده ارز رمزنگاری شده سو استفاده می‌کنند. در میان‌مدت و بلندمدت، بعید است نتیجه این باشد که دولت چین سرکوبی کامل بر ارزهای رمز پایه را آغاز کند، زیرا در این صورت انتظار دارید توکن‌ها شبکه‌ی نئو که ارزش نئو سقوط کند.

آینده بازار ارز دیجیتال نئو

مانند مونرو و دش، نئو احتمالاً نسبت به هرگونه مقررات مقاوم خواهد بود. در موارد مونرو و دش، این بدان دلیل است که ارزها خود باعث ناشناس ماندن می‌شوند که از نظر تئوری از کاربران محافظت می‌کند.

در مورد نئو به این دلیل که آن‌ها آشکارا تمایل خود را برای همکاری با مقامات اعلام کرده‌اند. این ممکن است باعث شود دولت چین دلسوزانه‌تر به علت آنها نگاه کند. عامل اصلی نئو وضعیت بازار در چین و هرگونه مقررات در آن منطقه خواهد بود. به‌ویژه اینکه آیا مشاغل چینی نئو را به‌عنوان راه‌حل استاندارد بلاک‌چین خود انتخاب می‌کنند یا خیر.

سرعت تراکنش‌های ارز دیجیتال نئو

در خصوص میزان سرعت تراکنش‌ها در بلاک‌چین نئو بدانید که در هر ثانیه ۱۰۰۰ تراکنش انجام می‌شود که این مقدار در مقایسه با سرعت تراکنش‌های اتریوم که تقریباً حدود ۱۴ تراکنش بر ثانیه است بسیار بیشتر است.

کارمزد شبکه ارز دیجیتال نئو

در شبکه نئو برای تمامی تراکنش‌ها و ثبت قراردادهای هوشمند لازم است که هزینه‌ها و کارمزدها همگی از توکن ارز دیجیتال GAS پرداخت شود؛ بنابراین برای ارسال هیچ تراکنشی نیاز به پرداخت کارمزد نیست، زیرا کارمزد بسیار ناچیز مربوط به هر تراکنش به‌صورت خودکار از GASهای تعلق‌گرفته به نئوهایی پرداخت خواهد شد.

توجه کنید که به دلیل اینکه شبکه نئو مبتنی بر اثبات سهام است، به‌تمامی دارندگان کیف پول‌های معتبر نئو به میزان دارایی‌شان روزانه توکن GAS تعلق می‌گیرد.

کیف پول‌ های دسکتاپ نئو

کیف پول‌ های موبایل نئو

نئو NEO

• آدرس سایت : https://neo.org
• سورس کد : Source Code
• تلگرام : Telegram
• توییتر : Twitter
• وایت پیپر : White paper
• PlatformEnterprise solutionsSmart Contracts

درباره مهران بیت

خرید و فروش ارزهای دیجیتال همواره برای کاربران ایرانی یکی از دغدغه های اصلی بوده که هم اکنون با استفاده از مهران بیت به راحتی انجام می پذیرد. مهران بیت به صورت تخصصی بر روی ارز های پرفکت مانی , وچر پرفکت مانی , وب مانی , بیت کوین , اتریوم , تتر و … فعالیت دارد .

توکن‌ها شبکه‌ی نئو

چرا نئوNEO میتواند کاری را انجام دهد که سایر ارزهای رمزنگاری شده نمیتوانند انجام دهند؟
این ممکن است به زنده ماندن و پیشرفت آن حتی در چین کمک کند، جایی که نهادهای نظارتی دولتی بیش از پیش مراقب توکن‌ها شبکه‌ی نئو دنیای ارزهای رمزنگاری شده هستند. دولت نگران خطرات مالی احتکار ارزهای رمزنگاری شده است.

NEO چیست؟

نئو (NEO) به عنوان Ant-Shares توسط Da Hongfei و Erik Zhan در چین در سال 2014 تأسیس شد و در 2017 به NEO تغییر نام داد. این یک پلتفرم مبتنی بر بلاک چین است که از ارزهای رمزنگاری شده خود پشتیبانی میکند و توسعه دارایی‏های دیجیتالی و قراردادهای هوشمند را امکان پذیر میکند. از این نظر، شباهت به شبکه بلاک‏چین اتریوم مستقر در ایالات متحده دارد.
NEO قصد دارد مدیریت دارایی های دیجیتالی را از طریق استفاده از قراردادهای هوشمند، با هدف نهایی ایجاد یک سیستم اقتصاد هوشمند مبتنی بر شبکه توزیع شده، خودکار کند. در مجموع صد میلیون توکن نئو عرضه خواهد شد؛ در‌حالی‌‌که عرضه‌ی رمزارز اتریوم نا‌محدود است و توسط ماینر‌های شبکه‌ی آن اعمال میشود.

معادلات دیجیتال در بستر NEO

نئو (NEO) از نظر تئوری، سیستم اقتصاد هوشمند خود را (دارایی های دیجیتال + هویت دیجیتال + قرارداد هوشمند یا همان اقتصاد هوشمند) توصیف میکند. دارایی ها را میتوان به راحتی در بلاک‏چین NEO به شیوه ای باز، غیر متمرکز، قابل اعتماد، قابل ردیابی و شفاف دیجیتالی کرد که عاری از واسطه ها و هزینه های آنها باشد.
کاربران قادر به ثبت، خرید، فروش، مبادله یا انتشار انواع مختلف دارایی ها هستند. بستر نئو اجازه میدهد تا دارایی فیزیکی را با یک نماد دیجیتال معادل و منحصر به فرد در شبکه خود پیوند دهید. NEO همچنین از حفاظت از دارایی ها پشتیبانی می کند. آن دارایی های ثبت شده در این بستر دارای هویت دیجیتالی معتبر هستند و توسط قانون محافظت میشوند.

هویت دیجیتالی اطلاعات کلیدی قابل تأیید را در مورد افراد، سازمان‏ها و سایر نهاد‏های مشارکت کننده که در زمینه دیجیتال وجود دارند، امکان پذیر میکند. قراردادهای هوشمند امکان انجام معاملات و موافقت نامه ها را بین طرف‏های مختلف، بدون حاکمیت توسط هیچ سیستم حقوقی یا مکانیزم مرکزی فراهم میکند. اجرای چنین قراردادهایی بر اساس کد برنامه نویسی شبکه است و کدگذاری، ردیابی، شفافیت و برگشت ناپذیری تراکنش ها را امکان پذیر میکند.
نئو از دو سکه رمزنگاری NEO و GAS پشتیبانی می کند. NEOاز برنامه نویسی به تمام زبانهای اصلی از جمله # C، جاوا، پایتون و Kotlin پشتیبانی میکند، که این امر باعث میشود که جامعه بزرگی از توسعه دهندگان بتوانند به راحتی در پلتفرم خود مشارکت کنند.

تمرکز بر رعایت مقررات

نئو (NEO) تمایز روشنی با سایر سیستم عامل های استاندارد بر پایه‏ی بلاک‏چین، در خصوص تمرکز بر رعایت مقررات دارد. در حالی که دارایی های دیجیتالی و قراردادهای هوشمند در سایر پلتفرم های بلاک‏چین مانند اتریوم (ETH) محبوب هستند، سومین ویژگی کلیدی آنچه که آن را “هویت دیجیتالی” می نامد NEO را از بقیه جدا میکند.
هر فرد، کسب و کار یا هر نهاد دیگری که بر روی پلتفرم نئو فعالیت میکند، ملزم به داشتن یک هویت دیجیتالی منحصر به فرد است که بتواند تایید شود. افراد، مشاغل و پروژه ها تنها در صورتی میتوانند معامله کنند که طرف مقابل هویت مورد نیاز را داشته باشد، که این امر باعث می شود شبکه NEO از نظر مقررات با استانداردهای معاملاتی مطابقت داشته باشد.
حتی ممکن است گره های مختلف در شبکه نئو (NEO) قبل از اینکه بتوانند در تأیید تراکنش و سایر فعالیت‏ها مانند حسابداری و سازمان‏دهی مشارکت داشته باشند، نیاز به داشتن شناسه باشند.

شرکت مالک نئو – شرکت Onchain

در حین کار بر روی نئو، موسسین آن، علاقه شرکت های مختلف را که به دنبال راه حل های بلاک‏چین خصوصی بودند، جلب کردند. این منجر به ایجاد Onchain در سال 2014 شد، یک شرکت فناوری مستقل که با چارچوب های مالی و قانونی لازم کار میکند و راه حل های بلاک‏چین را برای شرکت های مختلف ارائه میدهد.
در حالی که نئو (NEO) مانند بیت کوین و اتریوم کار میکند، Onchain بر ایجاد بلاک‏چین خصوصی و کنسرسیوم برای رفع نیازهای خاص صنعت تمرکز میکند.
محصول اصلی Onchain ، معماری شبکه های توزیع شده (DNA) ، از برنامه های دارایی دیجیتال برای کمک به مشاغل با ایجاد بلاک‏چین خصوصی و عمومی استفاده میکند. اعتقاد بر این است که DNA پلتفرم بلاک‏چین است که میتواند برای رفع انواع مشکلات مختلف در بخش خصوصی و عمومی سفارشی شود.

چطور NEO و Onchain تفاوت دارند

NEO و Onchain نهادهای جداگانه ای هستند که به طور مستقل وجود دارند و هیچ کدام مالک دیگری نیستند. NEO بخش تجارت با مصرف‏کننده یا همان Business-to-Consumer (B2C) را هدف قرار میدهد. جایی که “C” میتواند به مشتری یا حتی یک جامعه اشاره کند، در حالی که Onchain بر خدمات سازمانی تجارت بین کسب و کارها یا همان Business-to-Business (B2B) تمرکز میکند.

مجموعه Onchain توسط بزرگترین شرکت خصوصی چین به نام Fosun پشتیبانی میشود. موسس نئو در پاسخ به این سوال که چرا Fosun را به عنوان شریک سرمایه گذاری انتخاب کرده است، گفت: “سه بازوی اصلی مجموعه آنها شامل امور مالی، علوم پزشکی، سرگرمی و شیوه زندگی است که با فناوری بلاک‏چین هم افزایی خوبی دارد. به همین دلیل است که ما Fosun Group را به عنوان یک شریک سرمایه گذاری انتخاب کردیم، زیرا برای ما، منبع نرم افزار سازمانی که Fosun فراهم میکند، پلتفرمی برای Onchain برای نمایش فناوری بلاک‏چین، بسیار ارزشمند است.

نئو NEO و Onchain : چشم انداز آنها و ماموریت ها

بنیانگذاران مشترک NEO و Onchain تصور میکنند که میتوانند در آینده به قابلیت تعاملی بین زنجیره‌ای دست یابند. به این معنا که مکانیزمی برای ارتباط و به اشتراک گذاری اطلاعات بین بلاک‏چین ها ایجاد میشود، خواه آنها عمومی باشند مانند NEO‏ یا خصوصی مانند آنهایی که توسط مشاغل اداره میشوند.
با افزایش تعداد سیستم های مبتنی بر بلاک‏چین در حوزه های عمومی و خصوصی، در نهایت نیاز به همکاری بین آنها وجود خواهد داشت. تیم های NEO و Onchain امیدوارند بتوانند این خلأ را با کار مداوم خود پر کنند. با این حال، برای فعال کردن چنین قابلیت همکاری، اعتماد و هویت اهمیت پیدا میکند. این شکاف با ویژگی ذاتی هویت دیجیتال که بخشی جدایی ناپذیر از بستر بلاک چین نئو است، پر میشود.
اساساً، NEO و Onchain ممکن است مسیر میانی بسیار مورد نیاز بین سیستم های بلاک چین کاملاً غیر متمرکز، غیرقابل تنظیم و ناشناس مانند بیت توکن‌ها شبکه‌ی نئو کوین و رعایت احراز هویت مشتری(KYC) متعارف حساب های بانکی و کارت های اعتباری امروزی را هموار کنند.
با استفاده از یک رویکرد همه جانبه که تلاش میکند نیازهای همه طرف‏ها – کاربران منفرد، مشارکت کنندگان شبکه مانند ماینرها، معامله کنندگان مشارکت کننده، مشاغل خصوصی و حتی تنظیم کننده ها را درگیر کرده و برآورده سازد. این دو ممکن است بهترین گزینه برای ارائه راه حلی جامع برای شکاف جاری بین تنظیم کننده های اقتصاد بسته و علاقه مندان به سیستم رمزگذاری رمز ارز با سیستم باز باشند.

راه حلی برای چین؟
پلتفرم نئو به عنوان پایه و اساس مفهوم DNA Onchain عمل می کند NEO بلاک‏چین غیر متمرکز و عمومی را ارائه میدهد در حالی که DNA آنچین، نیاز به بلاک‏چین خصوصی را برطرف میکند. پیوند دادن این سیستم ها ممکن است بهترین هر دو جهان را فعال کند.

آنچین قبلاً تأییدیه DNA را از دولت گوییانگ (Guiyang) ، مرکز استان گوییژو (Guizhou) در جنوب غربی چین دریافت کرده است.
علیرغم موضع سختگیرانه آن در مورد ارزهای رمزنگاری شده غیر متمرکز و ارز اولیه سکه (ICOs) ، شایعات در حال افزایش است که ممکن است دولت به دنبال راه حلی جایگزین باشد و همچنان برای همکاری با شرکت هایی که مایل به بازی با قوانین آن هستند، باز است. در صورت صحت، نئو و آنچین به عنوان مشارکت های محلی چینی، مدعیان اصلی خواهند بود.
اگر بتوان فناوری امیدوار ‏کننده‏ی Onchain را پذیرفت و با دولت چین و مشاغل، با ایجاد یک راه حل همه جانبه، پذیرش گسترده NEO را تا حد زیادی افزایش میدهد.

تفاوت‌های نئو و اتریوم

ساختار بلاک چین نئو و اهداف پیدایش ارز دیجیتال آن شباهت‌هایی با اتریوم دارد و آن را اتریوم چینی می‌نامند؛ اما این دو ارز دیجیتال چهار تفاوت عمده با هم دارند:
متمرکز در مقابل غیر متمرکز: با اینکه نئو رمزارزی مردمی و دموکراتیک معرفی شده است، Onchain هنوز بر پلتفرم کنترل کامل دارد؛ برای مثال می‌تواند کل شبکه را بدون نیاز به توافق کاربران ارتقا بدهد. در مقابل، ارز دیجیتال اتریوم به‌صورت کاملا غیر متمرکز ساخته شده است.
رمزارز: بلاک چین اتریوم تنها یک رمزارز با نام اتر دارد و به دلیل محبوبیت زیاد، عبارت «اتریوم» نشان‌دهنده‌ی همان اتر است. در مقابل، نئو دو رمزارز با نام‌های NEO و GAS دارد و هرکدام هدفی متفاوت را دنبال میکند.

تغییر در کد یا پروتکل شبکه (فورک)
اگر در یک شبکه، ارتقایی معرفی شود و به تأیید تعدادی کافی از اعضای آن شبکه نرسد، شاخه‌‌ای موازی با آن شبکه به وجود می‌آید. یکی از معروف‌ترین هاردفورک‌های تاریخ ارزهای دیجیتال مربوط به شبکه‌ی اتریوم است که در نتیجه‌ی آن اتریوم کلاسیک به وجود آمد. به دلیل نحوه‌ی برنامه‌نویسی شبکه‌ی نئو، رخ دادن این اتفاق برای آن غیر ممکن است.

آینده‌ ارز دیجیتال نئو

با توجه به ویژگی‌های گفته‌شده درباره‌ی رمزارز نئو و حمایت دولت و سرمایه‌گذاران چینی از آن، به نظر میرسد این ارز دیجیتال نه‌تنها برای دولت چین بلکه برای سایر دولت‌های خارجی نیز گزینه‌ای جذاب باشد. از طرفی ممکن است به خاطر اصل و نسب چینی، آنچنان مورد حمایت و محبوبیت کاربران غربی نباشد. در کنار این عوامل وجود رقیبی قدرتمند مانند اتریوم چالشی برای نئو به حساب میآید. در کل با توجه به سخت‌گیری‌های دولت چین در مورد رمزارز‌ها و حمایت آن از آن‌چین (Onchain)، به دلیل همکاری نئو و آن‌چین این رمزارز میتواند آینده‌ای درخشان داشته باشد.

نئو یا به اختصار NEO ارز دیجیتالی معادل اتریوم است که در کشور چین ساخته شد. برای ایجاد این ارز دیجیتال از ماینینگ استفاده نمی‌شود و توسعه دهندگان می‌توانند با آن به زبان‌های کدنویسی متداول قرارداد و اپلیکیشن غیرمتمرکز بسازند.

هدف اصلی اولین نسل ارزهای دیجیتال، ایجاد ارزهایی بود که امکان جابجایی آزادانه آنها در سطح جهان وجود داشته باشد. هدف دومین نسل، ایجاد محصولات و سرویس‌هایی بود که بتوانند انقلابی در کمپانی‌های بزرگ جهان ایجاد کنند.

قطعاً نئو جزء گروه دوم است. نئو هم مثل EOS و اتریوم بر این باور است که آینده بلاک‌چین توسط قراردادهای هوشمند رقم می‌خورد.

نئو چیست؟

نئو یک بلاک‌چین، ارز دیجیتال و شبکه‌ای برای اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز در چین است. برای ساختن این شبکه از شبکه‌هایی مثل اتریوم الهام گرفته شده اما با چند تفاوت تکنیکی مهم که در ادامه به آنها می‌پردازیم.

نئو برای آنچه که سازندگانش «اقتصاد هوشمند» می‌نامند ساخته شده که ارزهای دیجیتال، هویت دیجیتال و قراردادهای هوشمند را در یک اکوسیستم روان و پیوسته با هم ادغام می‌کند.

آیا می‌دانستید؟

هدف نئو هیچ وقت ایجاد اختلال در ارز فیات کشور چین نبوده بلکه هدف آن کمک به تحول اقتصاد این کشور در عصر بلاک‌چین است.

چه کسی نئو را ابداع کرد؟

نئو توسط Da Hongfei و Erik Zhang ابداع شد. این دو نفر قبلاً در کمپانی تحقیقات بلاک‌چین OnChain در شانگهای فعالیت داشتند و بعد در سال 2014 تصمیم گرفتند بلاک‌چین خاص خودشان را طراحی کنند.

تاریخچه‌ای مختصر

• اوایل 2014: Hongfei و Zhang پس از کار در OnChain پروژه‌ای به نام Antshares را راه اندازی کردند.
• ژوئن 2017: Antshares به نئو تغییر برند داد.
• مارس 2018: برای کاربران نئو، توکن رای دهی صادر شد تا به مدیریت شبکه کمک کنند.

ویژگی خاص نئو

نئو هم مثل اتریوم دو نوع کوین مجزا برای اداره شبکه دارد اما با کمی‌تفاوت.

• نئو توکنی است که با در اختیار داشتن آن حق رای دهی و تصمیم گیری در این جامعه را خواهید داشت.
• گس: یک توکن مجزا که از آن برای قدرت بخشیدن به قراردادهای هوشمند استفاده می‌شود.

اما بر خلاف اتریوم، نئو هیچ کارمزدی برای تراکنش‌ها ندارد. به این ترتیب امکان رشد پیوسته شبکه نئو فراهم می‌شود و می‌تواند تا هزار تراکنش بر ثانیه اجرا کند. در حال حاضر اتریوم قادر است حدود 13 تراکنش در ثانیه اجرا کند هر چند راه اندازی شاردینگ می‌تواند این شرایط را تغییر دهد.

در عین حال، ویزا قادر است تا 45 هزار تراکنش را در هر ثانیه اجرا کند.

نحوه تولید نئو

نئو ماین نمی‌شود بلکه در همان شروع به کار شبکه، 100 میلیون توکن NEO صادر شد اما 50 میلیون از این توکن‌ها برای توسعه شبکه در آینده تحت اختیار بنیاد نئو قرار دارند.

همچنین، رویکرد این شبکه از نظر گس کمی متفاوت است. گس پس از تایید هر بلاک در بلاک‌چین تولید می‌شود. در حال حاضر در هر بلاک 8 گس تولید می‌شود اما قرار است وقتی مجموع گس تولید شده به 100 میلیون برسد، میزان تولید آن کمتر شود. پس از رسیدن به مرحله نهایی، هیچ گسی تولید نخواهد شد.

آیا می‌دانستید؟

مکانیزم اجماع نئو از هارد فورک شبکه پیشگیری می‌کند چون برای تصمیم گیری باید دو سوم اعضاء به توافق برسند.

طرز کار نئو

در قلب هر ارز دیجیتالی یک الگوریتم اجماع وجود دارد. الگوریتم اجماع بیت‌کوین، اثبات کار است که انرژی زیادی مصرف می‌کند و باعث شده که اجرای تراکنش‌ها به کندی انجام شود.

نئو پروتکل اجماع نظر ویژه‌ای به اسم تحمل خطای بیزانس محول شده یا dBFT طراحی کرده است.

طرز کار شبکه نئو منحصربفرد و به این صورت است:

• هر شخصی که NEO داشته باشد یک حق رای دارد.
• می‌توان از این حق رای برای انتخاب نودهای اجماع که مسئول مدیریت بلاک‌چین هستند استفاده کردند.
• اشخاصی که NEO دارند تراکنش‌های خودشان را به نودهای اجماع ارسال می‌کنند و این نودها، تراکنش‌ها را به شکل یک بلاک بسته بندی می‌کنند.
• یک نود اجماع به صورت تصادفی انتخاب می‌شود تا بلاک فعلی را تایید کند و بعد آن را برای سایر نودهای اجماع مخابره می‌کند.
• اگر حداقل 66 درصد از نودها موافق باشند، بلاک بسته می‌شود.
• اگر اجماع نظر کمتر از 66 درصد باشد، یک نود اجماع متفاوت انتخاب شده و از آن خواسته می‌شود بلاک خودش را برای تایید ارسال کند و دوباره این فرایند تکرار می‌شود.

برای انتخاب به عنوان یکی از نودهای اجماع، باید مقدار مشخصی گس و یک کانکشن اینترنت اختصاصی داشته باشید. اما توجه داشته باشید که اگر اعضای جامعه کاربران تصور کنند شما کارتان را درست انجام نمی‌دهید، ممکن است به شخص دیگری رای بدهند.

نئو در بین پروژه‌های کریپتو منحصربفرد است از این جهت که یک شورای مرکزی دارد که بر پروژه‌های قابل ساخت روی این پلتفرم نظارت داشته و درباره نحوه خرج کردن 50 میلیون توکن در اختیار بنیاد نئو تصمیم گیری می‌کند.

آیا می‌دانستید؟

سیستم قراردادهای هوشمند نئو با کمک کامپایلر neoVM از زبان‌های مختلفی پشتیبانی می‌کند از جمله دات نت، جاوا، پایتون، کاتلین و Go.

کارهای قابل انجام با نئو

همانطور که قبلاً اشاره شد، بلاک‌چین نئو به دنبال ایجاد، مبادله و ارسال دارایی‌های متفاوت است از جمله:

• دارایی‌های دیجیتال: کاربران می‌توانند انواع دارایی‌های دیجیتال را ساخته، ثبت کرده و وارد گردش کنند. این دارایی‌های دیجیتال می‌توانند هر چیزی که امکان نمایش آن به شکل دیجیتال وجود دارد را شامل شوند مثل یک قطعه موزیک، یک ملک یا حتی یک شی.
• هویت دیجیتال: اطلاعات افراد، سازمان‌ها و سایر موجودیت‌هایی که به شکل دیجیتال وجود دارند، روی بلاک‌چین نئو قابل ذخیره است.
• قراردادهای هوشمند: اتریوم یک سیستم قراردادهای هوشمند دارد اما تفاوت این دو پروژه ازاین جهت است که برنامه نویسان نیازی به یادگرفتن یک زبان جدید ندارند و می‌توانند به زبان سی شارپ، جاوا و سایر زبان‌های پرکاربرد برنامه نویسی کنند.

آیا می‌دانستید؟

NeoQ، یک مکانیزم رمزنگاری مبتنی بر شبکه بندی است که برای ایجاد یک لایه امنیتی طراحی شده که حتی کامپیوترهای کوانتوم هم قادر به نفوذ به آن نیستند.

آینده

اتریوم تا امروز بزرگترین جامعه توسعه دهندگان را داشته که در این پلتفرم پروژه می‌سازند اما محبوبیت نئو هم رو به افزایش است. در سال 2018 چندین پروژه از سمت اتریوم به نئو حرکت کردند که دلیل آن مناسب تر بودن این محیط برای توسعه دهندگان بود.

یکی از ویژگی‌های مهمی که باعث حرکت توسعه دهندگان به سمت نئو شده این است که این شبکه امکان وجود بلاک‌چین در محیط‌های غیر بلاک‌چینی را فراهم کرده است. این یعنی راحت تر شدن پیاده سازی نئو در زیرساخت‌های بیزنسی موجود که می‌تواند منجر به تسریع پذیرش بلاک‌چین در آینده شود.

نئو (NEO) چیست؟

اگر علاقه‌مند به ارزهای دیجیتال باشید، حتما باید با نئو، این ارز دیجیتال فوق العاده آشنا شوید. نام نئو قبلا انت شیرز بود و حالا با عنوان اتریوم چینی هم از آن یاد می‌شود. نئو شباهت‌های زیادی به اتریوم دارد اما ویژگی‌های بسیار جالب و ناشناخته‌ای در این فناوری وجود دارد.

طبق چیزی که در وب‌سایت رسمی این ارز دیجیتال نوشته شده است، نئو یک پروژه بلاک چینی است که توسط یک بنیاد غیرانتفاعی توسعه یافته است. این پروژه از فناوری بلاک چین و هویت دیجیتال برای دیجیتالی سازی دارایی‌ها، مدیریت خودکار دارایی‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند و تحقق «اقتصاد هوشمند» با توزیع جمعی بهره برده است.

در واقع نئو یک پلتفرم و شبکه بزرگ است و واحد ارزی NEO فقط جزئی از این شبکه است.

هدف اصلی نئو این است که شبکه توزیع شده نئو یک اقتصاد هوشمند را ایجاد کند.

نئو توسط شرکت OnChain واقع در شانگهای چین توسعه داده شد. تحقیقات در مورد نئو از سال ۲۰۱۴ آغاز شد.

پروژه Neo که ابتدا با نام انت شبرز شناخته شده بود، توسط دو جمع سپاری جذب سرمایه کرد. نخستین جمع سپاری در اکتبر ۲۰۱۵ به مدت ۱۰ روز ادامه داشت که طی آن ۱۷٫۵ میلیون توکن نئو به ارزش ۵۵۰،۰۰۰ دلار فروخته شد. در جمع سپاری دوم، ۲۲٫۵ میلیون توکن به قیمت ۴٫۵ میلیون دلار به فروش رفت.

نئو قصد ایجاد یک اقتصاد هوشمند را در سراسر جهان دارد که تمام مسائل اقتصادی روزمره را پوشش دهد. سه جزء اصلی این اقتصاد هوشمند عبارتند از:

• دارایی‌های دیجیتال
• هویت دیجیتال
• قرارداد هوشمند

یک دارایی دیجیتال چیزی است که در فرمت باینری و با حق استفاده وجود دارد. مالکیت حقیقی در دارایی‌های دیجیتال بسیار حائز اهمیت است.

با ظهور بلاک چین، مالکیت دیجیتال حقیقی تحقق یافت. با فناوری بلاک چین می‌توان دارایی‌های دیجیتال غیرمتمرکز،امن و بدون دخالت هر نهادی ایجاد کرد.

دو نوع دارایی‌های دیجیتال در نئو وجود دارد:

• دارایی‌های فراگیر یا جهانی
• دارایی‌های قراردادی

دارایی‌های جهانی توسط کل یک سیستم به رسمیت شناخته شده و می‌توانند توسط تمام قراردادهای هوشمند و مشتریان شناسایی شوند.

دارایی‌های قراردادی دارایی‌هایی هستند که فقط در قراردادهای خاص خود به رسمیت شناخته می‌شوند و نمی‌توانند در سایر قراردادها استفاده شوند.

به عنوان مثال ارزهای دیجیتال Golem و Bancor هر دو توکن‌هایی مبتنی بر قراردادهای هوشمند اتریوم هستند اما مثلا نمی‌توان در سیستم Bancor از توکن‌های گلم استفاده کرد.

ویکی‌پدیا هویت دیجیتالی را این‌گونه تعریف می‌کند:

یک هویت دیجیتالی اطلاعاتی از یک فرد است که روی کامپیوترهای یک نهاد ذخیره می‌شوند. این فرد می‌تواند حقیقی یا حقوقی باشد.

برای دیجیتالی کردن دارایی‌ها به کار، هویت دیجیتال قابل اعتماد است.

در پروژه نئو از استاندارد هویت سنجی X.509 که یک مدل توکن‌ها شبکه‌ی نئو صدور گواهی دیجیتال پذیرفته شده است، استفاده می‌شود.

تأیید هویت در نئو می‌تواند از روش‌های زیر صورت گیرد:

• استفاده از ویژگی‌های شناسایی چهره
• اثر انگشت
• صدا
• پیامک
• روش‌های چند مرحله‌ای دیگر

تصور کنید در خیابان هستید و قصد دارید سوار تاکسی شوید؛ از نرم افزار تلفن همراه خود یک خودرو درخواست می‌کنید و یک ماشین خودران (بدون راننده) شما را سوار می‌کند. تاکسی شما را به یک پمپ بنزین می‌برد و هزینه سوخت را هم از پولی که از مسافرهای قبلی دریافت کرده، پرداخت می‌کند. سپس شما را به مقصدتان می‌رساند و کرایه سفرتان هم از کیف پول الکترونیکی شما پرداخت می‌شود. در زمانی که تاکسی در حال رساندن شما به مقصد است، به صورت خودکار هزینه بیمه سالیانه و بدهی ماهانه مالک خود را هم می‌پردازد. بعد از اینکه شما را پیاده می‌کند به یک تعمیرگاه می‌رود تا عیب‌های احتمالی را هم برطرف کند.

شاید فکر کنید این‌ها صحنه‌ای از یک فیلم علمی و تخیلی باشد، اما این آینده جهان است؛ قراردادهای هوشمند می‌توانند بستری برای ساخت جهان آینده باشند.

یک قرارداد هوشمند، یک پروتکل ویژه است که برای مشارکت، تأیید یا اجرای مفاد یک قرارداد خاص، فعال می‌شود. قراردادهای هوشمند معاملات و فرایندها را به صورت کاملاً تضمینی و بدون اشخاص ثالث انجام می‌دهند. فعالیت و ثبت‌های قرارداد هوشمند قابل پیگیری و غیر قابل برگشت هستند. مجموعه‌ای از قراردادهای هوشمند یک برنامه غیرمتمرکز یا Dapp را می‌سازند.

برای درک بهتر می‌توان این‌گونه آن‌ها را توصیف کرد: آن‌ها مانند دستگاه‌های فروش خودکار فعالیت می‌کنند. وقتی شما قصد خرید یک نوشابه با استفاده از این دستگاه‌ها را دارید، پول را به دستگاه وارد می‌کنید و دستگاه به صورت خودکار پول شما را پردازش می‌کند و نوشابه را تحویل می‌دهد.

جدا از مسائل فنی، قراردادهای هوشمند هم تقریباً مانند دستگاه‌های فوق کار می‌کنند. بدون نیاز به افراد یا سازمان‌های واسطه فرایند پرداخت یا اجرای یک قرارداد را پردازش می‌کنند و در صورت صحیح بودن مفاد قرارداد مشخص شده، فعالیت را انجام می‌دهند.

آن‌ها تنها دستورالعمل‌هایی را که به آن‌ها داده شده را به طور خودکار اجرا می‌کنند.

در ابتدا، دارایی‌ها و شرایط قرارداد، کد گذاری می‌شوند و در بلاک بلاک چین قرار می‌گیرند. این قرارداد بین نود های پلتفرم توزیع و چندین بار کپی شده است. بعد از پردازش انجام شد، قرارداد مطابق با شرایط مشخص شده اجرا می‌شود.

شاید برایتان سؤال باشد که هوشمند سازی فرایندها خیلی وقت است که انجام می‌شود اما تفاوت فرایند قراردادهای هوشمند با فرایندهای معمولی در اینترنت غیرمتمرکز بودن و عدم بازگشت آن است.

مثلاً تراکنش‌های بانکی به صورت هوشمند انجام می‌گیرند اما مثلاً بانک مرکزی می‌تواند جلوی یک تراکنش را بگیرد. در قراردادهای هوشمند شخص یا نهادی قادر به کنترل یک قرارداد نیست و وقتی مفاد یک قرارداد صحیح باشد، این قرارداد به صورت کاملاً خودکار اجرا می‌شود.

هر چیزی که در بلاک چین ثبت می‌شود باید تغییر ناپذیر باشد و بین نودهای مختلف در شبکه توزیع شود. به طور کلی، قرارداد هوشمند باید سه ویژگی زیر را دارا باشد:

• قطعی
• دارا بودن پایانی برای یک فرایند
• ایزوله

در یک بلاک چین همه می‌توانند یک قرارداد هوشمند بسازند و آپلود کنند. با این حال، این قرارداد به صورت عمدی یا غیرعمدی ممکن است دارای اشکالات و ویروس‌هایی باشد. اگر قرارداد ایزوله نباشد، ممکن است کل سیستم را مختل کند. از این رو، بررسی و ایزوله شدن یک قرارداد قبل از اجرا مهم است.

قراردادهای هوشمند اتریوم و نئو از یک سیستمی به نام ماشین مجازی بهره می‌برند.

ماشین مجازی (VM)، یک سیستم کاملاً تورینگ است و روی شبکه اتریوم اجرا می‌شود. این سیستم صرف نظر از زبان برنامه نویسی، به هر میزان که کاربر بخواهد زمان و حافظه در اختیارش قرار می‌دهد. ماشین مجازی روند ایجاد برنامه‌های بلاک چینی را بسیار آسان‌تر و کارآمدتر از همیشه می‌کند. به جای اینکه برای هر برنامه یک بلاک چین ایجاد کنید می‌توانید از یک بلاک چین برای هزاران برنامه استفاده کنید.

در واقع با استفاده از این قابلیت در صورت اشکالی در یک قرارداد، فقط همان قرارداد تحت تأثیر قرار می‌گیرد و به شبکه اصلی آسیبی نمی‌رسد.

مفهوم دیگری نیز به نام داکر (Docker) وجود دارد که مانند ماشین مجازی عمل می‌کند. در اتریوم برای نوشتن قرارداد هوشمند در ماشین مجازی، باید با استفاده از زبان برنامه نویسی مخصوص اتریوم،‌ سالیدیتی این کار را انجام دهید.

در حال حاضر با توجه به بهره‌مندی نئو از داکر، برنامه نویسان می‌توانند با استفاده از زبان‌های C#، Jave و Paython قراردادهای هوشمند خود را توسعه دهند. برای کسب اطلاعات بیشتر به این لینک از سایت رسمی نئو مراجعه فرمایید.

برخلاف اتریوم که فعلاً مبتنی بر اثبات کار و استخراج است، نئو روی الگوریتمی پیشرفته از اثبات سهامفعالیت می‌کند و تمام توکن های آن از قبل تولید شده و به طور خودکار بین اعضای جامعه نئو بر اساس قواعدی توزیع می‌شود. توکن های شبکه نئو دو نوع هستند.

• توکن نئو – سابقاً با عنوان آنت شیرز شناخته می‌شد (ANS)
• توکن GAS – سابقاً با عنوان آنت کوین شناخته می‌شد (ANC)

تعداد تمام توکن های NEO و همچنین GAS هر کدام فقط ۱۰۰ میلیون واحد است. ۵۰ میلیون NEO از طریق پیش فروش‌های اولیه به فروش رفت و ۵۰ میلیون بقیه به مرور زمان در شبکه توزیع خواهند شد. حداقل میزان توکن NEO، واحد ۱ است و در کیف پول های رسمی (نه صرافی‌ها) امکان ذخیره زیر ۱ NEO وجود ندارد.

مکانیزم کامل توزیع نئو بنا بر گفته‌های وب‌سایت نئو به شرح زیر است:

ده میلیون توکن (ده درصد از کل توکن ها) به منظور ترغیب توسعه دهندگان و اعضای شورای نئو مورد استفاده قرار می‌گیرند.
ده میلیون توکن به‌منظور ترغیب توسعه‌دهندگان در اکوسیستم نئو مورداستفاده قرار می‌گیرد.
پانزده میلیون توکن (پانزده درصد از کل توکن ها) به‌منظور سرمایه‌گذاری در پروژه‌های بلاک چین‌های دیگر مورداستفاده قرار می‌گیرند. این توکن ها مختص اعضای شورای نئو هستند و سرمایه‌ها نیز تنها برای پروژه‌های نئو صرف خواهد شد.
پانزده درصد از توکن ها نیز برای شرایط اضطراری ذخیره می‌شوند.
استفاده سالانه از نئو نمی‌تواند بیش از پانزده میلیون نئو باشد.

دارندگان NEO نسبت به دارایی‌هایشان در کیف پول‌های معتبر نئو از توکن های GAS تولید شده سود خواهند برد. برای هر نئو که در کیف پول خود ذخیره کنید، روزانه ۰٫۰۰۰۳ GAS به شما تعلق می‌گیرد که در آینده می‌تواند بسیار ارزشمند باشد.

میزان اولیه توکن های GAS صفر بوده است و با ایجاد هر بلاک جدید، GAS نیز ایجاد خواهد شد. بنا بر گفته‌های وب‌سایت نئو، طی بیست و دو سال تمام GAS ها توزیع می‌شوند. محدوده‌های زمانی بین هر بلاک نیز پانزده الی بیست ثانیه خواهد بود. دو میلیون بلاک نیز طی یک سال ایجاد شده‌اند.

بنا بر گفته‌های وب‌سایت نئو:

هرسال چیزی در حدود دو میلیون بلاک ایجاد خواهند شد و میزان اولیه GAS در بلاک نیز هشت عدد خواهد بود. هر سال نیز یک GAS از بلاک کسر خواهد شد تا به این وسیله بتوان با گذر از هر دو میلیون بلاک منطبق شد. این کاهش به مدت بیست و دو سال ادامه خواهد داشت. پس از چهل و چهار میلیون بلاک، تمام بلاک‌های ایجاد شده GAS به محدودیت خود رسیده‌اند و پس از آن هیچ GAS جدید ایجاد نمی‌شود.

از Gas در شبکه نئو برای پرداخت هزینه‌های ایجاد قراردادهای هوشمند استفاده می‌شود.

در بلاک چین نئو در حال حاضر در هر ثانیه ۱۰۰۰ تراکنش انجام می‌شود. این در حالی است که سرعت تراکنش‌های اتریوم فقط حدود ۱۴ تراکنش بر ثانیه است. البته فراموش‌ نکنیم که اتریوم در پی افزایش سرعت و کاهش تراکنش‌های شبکه است و به گفته ویتالیک بوترین به زودی اتریوم جدیدی را خواهید دید.

توکن GAS ارز دیجیتالی است که برای پرداخت‌ هزینه‌های بلاک چین کابرد دارد. هرکس که مایل به ثبت قرارداد هوشمند و ایجاد برنامه اش روی شبکه باشد، باید هزینه‌های آن را با توکن های GAS پرداخت کند. با توجه به اینکه شبکه نئو مبتنی بر اثبات سهام است،‌ به توکن‌ها شبکه‌ی نئو داراندگان نئو در کیف پول‌های معتبر نئو (نه صرافی‌ها) نسبت به دارایی‌شان هر روز مقداری توکن Gas تعلق می‌گیرد. بنابراین برای ارسال تراکنش نیاز به پرداخت کارمزد نیست و کارمزد ناچیزی به طور خودکار از GAS های تعلق گرفته به نئوها کم می‌شود.

معرفی ارز دیجیتال نئو

اگر شما یکی از علاقه مندان در بازار ارزهای دیجیتال هستید حتما اسم ارز دیجیتال نئو را شنیده اید. این رمزارز بسیار شباهت بالایی به شبکه ی اتریوم دارد ولی در عین این شباهت ها ارز دیجیتال نئو ویژگی هایی را دارد که در ادامه آن ها مورد بررسی قرار می دهیم.

اگر شما یک فرد مبتدی در زمینه ی بازار رمزارزها هستید و دوست دارید در این ارز دیجیتال سرمایه گذاری کنید تا پایان مقاله با ما همراه باشید تا اطلاعات شما را راجع به این رمزارز کامل کنیم و سوالی در ذهن شما باقی نماند.

موارد قابل بحث: تاریخچه ی نئو، اقتصاد هوشمند نئو، صرافی ها و کیف پول های معتبر آن، و همچنین آینده این رمزارز.

تاریخچه ی ارز دیجیتال نئو

شروع بررسی ها برای رمزارز نئو مربوط به سال 2014 می باشد که توسط هانگ فی و ژانگ پروژه ای به نام انت شرح ایجاد شد و در سال 2017 نام این ارز دیجیتال به نئو تغییر یافت و این رمزارز به کاربران خود توکن‌ها شبکه‌ی نئو توکن‌ها شبکه‌ی نئو این امکان را میدهد برنامه ها و قرارداد های هوشمند را ایجاد کنند.

ارز دیجیتال نئو با هدف ایجاد یک اقتصاد هوشمند ایجاد شده است و قصد دارد تمام مشکلات اقتصاد جهان را حل کند. اقتصاد هوشمند عبارت است از: دارایی های دیجیتال، هویت دیجیتال، قرارداد های هوشمند.

قراردادهای هوشمند در ارز دیجیتال نئو

قرارداد های هوشمند به این معنا هستند که طبق یک سری قوانین در یک حالت دیجیتال تعریف می شوند. قرارداد های هوشمند دارای ویژگی های، امنیت بالا، کارایی بالا، و قابلیت افزایش می باشد.

اگر فردی قصد معامله داشته باشد شبکه ی نئو اولین دارایی آن را دیجیتالی می کند و به رمزارز نئو تبدیل می کند و سپس یک قرار داد هوشمند و غیر متمرکز ایجاد می کند.

ارز دیجیتال نئو چگونه از هویت دیجیتال استفاده می کند؟ هویت دیجیتال به اطلاعات شخصی افراد که در یک سیستم مرکزی ذخیره می شود گفته می شود. ارز دیجیتال نئو بر خلاف ارز های دیگر خیلی به فراید تکمیل هویت پایبند است به گونه ای که رمزارز نئو برای امنیت سرمایه های کاربران از هویت دیجیتالی استفاده می کند و کاربران ارز دیجیتال نئو فقط قادر به انجام معامله با کسانی هستند که هویت دیجیتالی آن ها تایید شده باشد. این عمل در شبکه های نئو باعث کاهش کلاهبرداری ها شده است. رمزارز نئو برای ثبت هویت دیجیتالی خود اطلاعاتی مانند: چهره، اثر انگشت، صدا و روشهای چند مرحله ای را از شما می خواهد.

ارز دیجیتال نئو دو نمونه دارایی دیجیتال دارد: دارایی جهانی و دارایی قراردادی

دارایی های جهانی برای تمام قرادادهای هوشمند استفاده می شود شناخته شده است و اما دارایی های قراردادی فقط در یک سر از قراردادها قابل استفاده می باشند.

ارز دیجیتال نئو

نحوه ی خرید و فروش ارز دیجیتال نئو

انجام معاملات در شبکه ی نئو بین افراد مختلف به صورت غیر متمرکز انجام می شود و تمام این معاملات بر اساس کد نویسی انجام می شود که امکان ردیابی و روشن بودن معامله، و غیر قابل برگشت بودن معامله را برای شما امکان پذیر می کند. شما می توانید این رمزارز خاص را در صرافی های معتبر جهانی خرید و فروش کنید.

شما می توانید این ارز دیجیتال را از صرافهای معتبر که قابلیت پشتیبانی از نئو را دارند خریداری کنید، همچنین می توان صرافی های: bitfinex ،binance، okex و… را نام برد؛ که هر کدام از این صرافی ها امکانات خاصی را در اختیار کاربران قرار می دهند که شما بسته به شرایط خود و مقدار کارمزد های صرافی ها آن ها را انتخاب می کنید.

شما بعد از انتخاب صرافی مورد نظر برای حفظ امنیت توکن‌ها شبکه‌ی نئو سرمایه ی خود نیاز به کیف پول های ارز دیجیتال را دارید که در ادامه بهترین کیف پول های این رمزارز را مورد بررسی قرار می دهیم.

کیف پول های ارز دیجیتال نئو

شما در ابتدا برای تهیه تمام کیف پول های دیجیتال نکاتی را باید رعایت کنید از جمله ی این نکات: رمزارزهای پشتیبانی کننده، امکان ایجاد گس، رابط کاربری ساده، امنیت بالا، امکان ایجاد کلید های اختصاری، و بروزرسانی می باشد. لازم به ذکر است که پایین ترین تعداد نئو یک واحد می باشد و امکان ذخیره در کیف پول های نئو کم تر از یک واحد وجود ندارد.

و حالا یک سری از کیف پول هایی که این ویژگی را دارند نام می بریم: کیف پول لجر نانو اس(Ledger Nano S)، کیف پول NEO GUI ،atomic و …

یکی از بهترین کیف پول ها برای ارز دیجیتال نئو، نئون والت می باشد. این کیف پول تعداد دانلود های زیادی را در اختیار کاربران قرار می دهد و رمزهای اختصاری شما را در لپ تاپ شما به صورت امن ذخیره می کند و قابلیت نصب بر روی ویندوز، مک، لینوکس را دارد. و شما با نگهداری ارزهای خود در این کیف پول به طور روزانه توکن گس دریافت می کنید.

NEO GUI: معروف به هسته ی مرکزی در کیف پول های نئو می باشد این کیف پول فقط بر روی سیستم عامل های ویندوز قابل نصب می باشد.

ارز دیجیتال نئو

آیا امکان استخراج نئو وجود دارد؟

جالب است بدانید که ارزدیجیتال نئو با دیگر ارز های دیجیتال قابل استخراج متفاوت است و شما نمی توانید این رمزارز را با استفاده از سخت افزارها و یا کارت های گرافیکی استخراج کنید به این دلیل که سازندگان این ارز دیجیتال باور دارند که 100 میلیون کوین از پیش استخراج شده است.

الگوریتم اثبات سهام در ارزدیجیتال نئو چگونه عمل می کند؟ هر کدام از ارز ها برای انجام فعالیت های خود بر روی شبکه بر اساس الگوریتم خاصی عمل می کنند. به طور مثال: شبکه ی اتریوم با استفاده از الگوریتم اثبات کار و استخراج فعالیت های خود را انجام می دهد و اما شبکه ی نئو فعالیت های خود را بر اساس الگوریتم اثبات سهام انجام می دهد که تمام رمزارزهای آن بین افراد جامعه پخش شده است.

ارز های دیجیتال نئو به دو نوع شناخته می شوند: توکن نئو و توکن گس یاGAS

طریقه ی توزیع ارز دیجیتال نئو: تمام توکن های نئو و گس به طور کل 100 میلیون واحد است، که 50 میلیون از این توکن در ابتدا توسط کاربران این ارز پیش خرید شده است و 50 میلیون باقی مانده در طول زمان به این شبکه تزریق می شود و جالب است بدانید ده میلیون توکن برای گسترش دهندگان و افراد شبکه ی نئو مورد استفاده قرار می گیرد و همچنین 15 درصد از توکن برای زمان های ضروری نگهداری می شوند.

کارمزد های تراکنش ها و سرعت تراکنش ها در شبکه ی نئو

امروزه سرعت انجام معاملات در شبکه ی اتریوم برابر با 14 تراکنش در ثانیه می باشد ولی شبکه ی نئو که بسیار شبیه به اتریوم است در حدود 1000 تراکنش در ثانیه را انجام می دهد. و تمام کسانی که قصد ایجاد معاملات هوشمند در این برنامه را داشته باشد کارمزد آن را با استفاده از توکن های گس پرداخت می کند و همچنین به بیانی دیگر چون شبکه ی نئو با الگوریتم اثبات سهام فعالیت می کند به کاربرانی که در کیف پول های دیجیتال خود دارایی داشته باشد به همان نسبت توکن گس داده می شود پس شما برای تراکنش های خود نیاز به پرداخت کارمزدها ندارید و کارمزد ها به صورت خودکار از توکن هایی که در اختیار شما قرار گرفته است به مقدار ناچیز کم می شود.

مزایای ارز دیجیتال نئو

• این ارز دیجیتال مصرف کمی در انرژی دارد.
• این رمزارز قادر است به زبان های برنامه نویسی مختلف نوشته شود.
• بالا بودن سرعت در تراکنش ها(یعنی قادر است 1000 تراکنش در یک ثانیه انجام دهد)
• این ارز دیجیتال از امنیت بالایی برخوردار است.

ارزش ارز دیجیتال نئو: این رمزارز امروز(1400/5/11) 47.22 دلار بوده است همچنین بالاترین قیمت آن در ۲۵ دی ۱۳۹۶ با نرخ $187.40 بود. این آمار به نقل از سایت coinmarketcap می باشد.

ارز دیجیتال نئو

نمودار تغییرات قیمت ارز دیجیتال نئو در یک ساله ی اخیر

پیش بینی در مورد آینده ی ارز دیجیتال نئو

به دلیل محبوب شدن و همچنین پرمخاطب شدن رمزارز نئو در همان آغاز فعالیت خود آینده ی روشنی برای این ارز دیده می شود، زیرا این رمزارز به علت ویژگی های خوبش مورد توجه بیشتر سرمایه گذاران قرار گرفته است و در آینده ی نه چندان دور شاهد افزایش قیمت این ارز دیجیتال خواهیم بود.

هم چنین وب سایت های Digitalcoinprice و walletinvestor نسبت به آینده ی نئو خوش بین هستند.

سخن آخر

این مقاله به منظور آشنایی شما عزیزان با رمزارز نئو نوشته شده و شما با مطالعه این مقاله بطور کامل با نئو و ویژگی های آن آشنا میشوید. برای کسب اطلاعات کامل در خصوص آینده ارز دیجیتال نئو و خرید آن می توانید به مقالات مرتبط در این سایت مراجعه کنید. صرافی های bitfinex،binance، okex می توانند بستر خوبی برای خرید نئو باشند.