«افراد در غرب بیشترین مشارکت را در پروتکلهای مختلف دیفای دارند. اما دسترسی کاربر و مواردی از این دست به راحتی امکانپذیر نیست، و برای اینکه بتوانید در این سیستم مالی فعالیت داشته باشید باید نسبتاً به فناوری آن آگاه باشید که این امر نیازمند اقدامات دیگری بهمنظور راحتی کاربر میباشد..»
توسعه قرارداد هوشمند بر ای دیفای
قرارداد هوشمند بخش عملکردی و ستون فقرات عملیات برنامه مالی غیرمتمرکز است. از کاربرد قرارداد هوشمند در دیفای می توان به نقل و انتقالات خودکار، تسویه حساب های مالی، عملیات مربوط به قبوض، ردیابی دارایی ها، تسویه خودکار مطالبات، پرداخت خودکار و … اشاره کرد. توسعه اپلیکیشن های مالی در بستر بلاک چین با پشتیبانی قدرتمند قراردادهای هوشمند وظیفه ای است که نیاز به تخصص، دانش و تجربه دارد که فراتر از توانایی یک فرد است. تیم ویستا متشکل از برنامه نویسان حرفه ای هستند که در توسعه برنامه های مالی بر روی پلتفرم بلاک چین مهارت بسیار بالایی دارند که علاوه بر اجرایی کردن ایده های شما، پیشنهادهای خلاقانه ای برای کسب درآمد بیشتر شما ارائه خواهند داد.
ثبت سفارش و مشاوره رایگان
طراحی قرارداد هوشمند برای دیفای
قراردادهای هوشمند Smart Contracts برنامه هایی دیجیتال می باشند که در بلاکچین ذخیره و زمانی که شرایط از پیش تعیین شده ای محقق بشه، بطور اتوماتیک اجرا میشوند.معمولا از قراردادهای هوشمند برای اتوماتیک سازی اجرای توافقات استفاده می شود به صورتی که طرفین بدون دخالت هیچ واسطه ای یا بدون از دست دادن زمان،بلافاصله نسبت به نتیجه ی آن اطمینان داشته باشند.
در دنیای غیرمتمرکز مبتنی بر محاسبات ریاضی مانند بلاکچین،قراردادهوشمند یا Smart Contract یک قرارداد خودکار است که بدون نیاز به مقامات مرکزی یا شخص ثالث کار می کند.
دیفای DEFI چیست؟
دیفای یا Decentralized finance یکی از شعبه های فناوری بلاکچین و ارز های دیجیتال می باشد که با نام DEFI شناخته می شود. و به معنای سیستم مالی غیرمتمرکز است که شامل داراییهای دیجیتال، پروتکلها، قراردادهای هوشمند و نرمافزارهای غیرمتمرکز بر بستر بلاک چین و جنبشی برای ایجاد یک اکوسیستم خدمات مالی متنباز، بدون نیاز به مجوز و شفاف که برای همه قابلدسترسی است و بدون واسطه مرکزی کار میکند.
دیفای از تکنولوژی نهفته در ارزهای دیجیتال یعنی بلاکچین الهام گرفته است که در آن موجودیهای مختلف، آمار تراکنشها و تاریخچه آنها در دسترس است و توسط یک شخص یا نهاد خاص اداره نمیشود. این موضوع در کیفیت معاملات اهمیت زیادی دارد؛ زیرا استفاده از سیستمهای متمرکز و نیروی کار انسانی، باعث کندی معاملات شده و به کاربران دسترسی کمتری برای مدیریت مستقیم سرمایه خود میدهد.
متمرکز بودن امور مالی یک کشور، به این معناست که بازار مالی آن تحت مدیریت کامل مقامات و بانک مرکزی قرار دارد.امروزه فایننس غیرمتمرکز شرایطی را برای سرمایهگذاران فراهم میکند که باعث کمرنگتر شدن سیستمهای مالی سنتی و دخالت دولتها میشود. بنابراین با ظهور این نوآوری سیستمهای مالی، مستقل از دولت و بانک مرکزی عمل میکنند. به طوری که سرمایهگذاران کنترل مستقیم بر دارایی خود دارند. به این خدمات مالی، یا امور مالی غیرمتمرکز گفته میشود.
ویژگی های سیستم مالی غیرمتمرکز دیفای
کاهش هزینه
استفاده از سیستم دیفای می تواند هزینه ها را تا حد زیادی کاهش دهد و سیستم مالی آسیب ناپذیر و یکپارچه به وجود آورد.
عدو وجود واسطه
قراردادهای هوشمند اسناد و مدارک غیر ضروری و واسطه های گران قیمت را که برای تسهیل قراردادها ، معاملات و مبادلات سنتی ظهور امور مالی غیر متمرکز مورد نیاز است ، حذف می کند.
افزایش امنیت
با استفاده از سیستم مالی غیرمتمرکز دیفای امکان دستکاری و سانسور کاهش بسیاری خواهد داشت و همچنین سرقت و فساد به علت حذف واسطه ها کاهش می یابد.
چگونه دیفای میتواند تجارت الکترونیکی را بهبود بخشد؟
به نظر میرسد که دیفای و خرید کردن، ترکیبی بعید به نظر برسد، اما این پروتکل ها امکان ایجاد معاملات بهتر برای مصرف کنندگان و بازرگانان را دارند.
امور مالی غیرمتمرکز و خرید در ابتدا یک ترکیب غیرمعمول به نظر میرسد. استخرهای نقدینگی چگونه میتوانند به شما در صرفه جویی هزینه ها کمک کنند؟ اگر کمی دقت کنید برخی موارد استفاده از DeFi پدیدار میشود. با توجه به اینکه بخش خرده فروشی یکی از چالش برانگیزترین زمان های مشاهده شده در یک نسل است، در اینجا مواردی پیش روی تجارت الکترونیکی وجود دارد و اینکه چگونه دیفای میتواند آن ها را برطرف کند.
رقابت برای بدست آوردن بهشت دیجیتال
امثال آمازون، eBay و Shopify نحوه خرید اقلام روزمره را تغییر داده اند. اکنون، هرکسی میتواند تجارت کند و محصولات عجیب و غریب را میتوان در عرض چند ساعت به خانه آورد. اما ظهور این پلتفرم های تجارت الکترونیکی مشکلات جدیدی ایجاد کرده و مشکلات قدیمی را تشدید کرده است.
مشاغل کوچک که کالاهای خود را از طریق این غول های خرید آنلاین میفروشند، در نهایت میتوانند هزینه های کمیسیون ۱۵ تا ۲۰ درصد را پرداخت کنند و سود ناچیزی کسب کنند. به ناچار، برخی از این هزینه ها در نهایت به مشتریان منتقل میشود، به این معنی که آن ها برای اقلام بسیار بیشتر از آنچه که ممکن است در یک شرایط غیر متمرکز بپردازند، پرداخت میکنند.
برخی از پلتفرم های بلاکچین در حال حاضر این مسئله را حل میکنند و نگرش ها شروع به تغییر میکند. پی پال اکنون سرویس تجارت دیجیتال خود را فعال کرده است، به این معنی که به زودی میلیون ها بازرگان میتوانند دارایی های دیجیتال را به عنوان روش پرداخت بپذیرند. بانک Deutsche همچنین در مورد تعداد روزهایی که با توجه به پول نقد میتواند هزینه های عملیاتی خود را پرداخت کند هشدار داده است و در گزارش اخیر از افرادی مانند ویزا و مستركارد انتقاد كرد. این غول مالی آلمان نوشت: “آن ها از قدرت قابل توجهی برای تعیین قیمت برخوردار هستند، که خبر خوبی برای خرده فروشان و مصرف کنندگان نیست.”
در مورد کاهش هزینه ها، DeFi طرحی دارد و در حال حاضر واسطه ها را برای کسانی که به دنبال انتقال ارزهای دیجیتال خود از A به B هستند، حذف میکند. اما مزایای دیگری نیز وجود دارد که میتواند تحقق یابد، مانند حذف برخی از مشکلات که مرکزیت نمیتواند برطرف کند.
تعریف وفاداری
طرح های وفاداری در بالای این لیست قرار دارند. همانطور که Deloitte اخیراً خاطرنشان کرده است، روش آزمایش شده برای اطمینان از تکرار عرف بین خریداران، نیاز به یک بازنگری شدید دارد و هشدار داد که “طرح های سنتی” خسته کننده شده اند و شخصی سازی ندارند. در گزارش این شرکت آمده است که مشتریان اکنون انتظار پاداش هایی را دارند که متناسب با سلیقه شخصی آن ها باشد و خریداران جوان تر میخواهند از برند های مورد علاقه خود در فنآوری استفاده کنند که یک تجربه بدون دردسری را ارائه میدهد.
Deloitte افزود: “مشاغل باید با اتخاذ راه حل های چابک و انعطاف پذیر خود را با عصر دیجیتال سازگار کنند که به آن ها امکان میدهد که برنامه ی تجربه مشتری خود را در جهت تغییر دائمی انتظارات و نیازهای مشتری تنظیم کنند.”
یكی از بزرگترین نقایص در طرح های وفاداری، میزان لغزش آن هاست. بسیاری از خرده فروشان سیستم های خاص خود را دارند و خریداران چاره ای جز ثبت نام جداگانه در هر یک ندارند. این میتواند به طور باورنکردنی ناکارآمد باشد، به این دلیل که ظهور امور مالی غیر متمرکز مصرف کنندگان نیامند در صورت پر کردن یک فرم درخواست دیگر، احتمالاً از تخفیف چشم پوشی میکنند.
اما DeFi میتواند به از بین بردن این اصطکاک کمک کند یعنی ایجاد جهانی که در آن مشتریان فقط به یک آدرس واحد برای دریافت امتیاز پاداش از مکان هایی که خرید میکنند، نیاز دارند. قراردادهای هوشمند میتوانند اطمینان حاصل کنند که این طرح های وفاداری از مرزها نیز فراتر میروند، به این معنی یک جهانگردان انگلیسی که از Costco در ایالات متحده خرید میکند، میتوانند درست مثل امتیازاتی که در خانه کسب میکردند، کسب کنند. همه ی این ها میتواند به شفافیت برنامه های وفاداری کمک کند. تشویق خرده فروشان برای همکاری مشترک همچنین میتواند از نظر اقتصادی دوام بیشتری داشته باشد ولی این مهم است که Deloitte طرح های موجود را “خطرناک و گران” توصیف میکند. درست مثل DeFi که میتواند به ۱٫۷ میلیارد مشتری غیربانکی در جهان کمک کند تا از خدمات مالی برخوردار شوند، همچنین میتواند درهایی از دنیای تجارت الکترونیکی را باز کند.
واگذار کردن خرده فروشی به DeFi فراتر از تخفیف کفش های ورزشی است. در صورت انجام صحیح این کار، پروتکل ها همچنین میتوانند معاملات بهتری را به بازرگانان ارائه دهند و به آن ها مکان میدهد تا شرایط سخت اقتصادی را تحمل کنند (مانند مواردی که توسط ویروس کرونا ایجاد شده است.)
هر روز، این مشاغل کوچک با معضلی روبرو میشوند. پرداخت های بدون اصطکاک خریدهای غیرضروری را برای خریداران آسان میکند، اما می تواند سطح کلاهبرداری را افزایش دهد و در بسیاری از موارد، انتظار میرود بازرگانان در صورت بازپرداخت هزینه را پرداخت کنند. طبق گزارش نیلسون، ۳۲ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۹ به دلیل تقلب در کارت از بین رفت، و این مسئله ای است که سرسختانه در طول دهه ۲۰۲۰ هم باقی میماند.
قراردادهای هوشمند، خرید دقیق تر
Uquid در تلاش است تا از طریق Defito، اکوسیستم جدیدی که شامل مفاهیمی است که قبلاً در بخش خرده فروشی دیده نشده است، پلی بین دیفای و تجارت الکترونیکی ایجاد کند.
استخراج از خرید به معنای این است که هر بار مشتری کالایی را خریداری میکند، توکن یا سکه جدیدی تولید میشود و برای اطمینان از اینکه این دارایی ها میتواند در خریدهای دیگر استفاده شود، از قراردادهای هوشمند استفاده میشود. این فرآیند به صورت خودکار و فوری انجام میشود و پیشرفت های موردنیاز را ارائه میدهد که در حال حاضر برخی از نقص های مربوط به طرح های وفاداری را از بین میبرد.
همچنین ویژگی هایی وجود دارد که از سازندگان بازارهای خودکار الهام گرفته شده است، مانند قراردادهای هوشمندی که باعث ایجاد نقدینگی از توکن میشود. در این اکوسیستم، قسمت خرید خودکار مجموعه کالاهایی را که توسط بسیاری از تأمین کنندگان ایجاد شده است، گرد هم میآورد. سپس مشتریان میتوانند مستقیماً به این استخر متصل شوند و مقدار محصولات موجود و قیمت آن ها را پیگیری كنند و به آن ها این امکان را میدهند كه در مورد اقلامی كه مایل به خرید آن هستند، معامله بهتری داشته باشند.
با گذشت زمان، امید است که این قراردادهای هوشمند به بازرگانان و خریداران امکان اتصال بدون واسطه را بدهد و هزینه ها را کاهش دهد. Uquid معتقد است که دیفای میتواند به رشد سریع تجارت های الکترونیکی و دستیابی به سطح گسترده تری از مشتریان در سراسر جهان کمک کند. این شرکت همچنین اطمینان دارد که رویکرد آن میتواند تجارت جهانی را دگرگون کند.
یکی از اولین مکان هایی که مردم میتوانند با استفاده از این اکوسیستم خرید کنند، فروشگاه دیجیتال Uquid’s است که بیش از ۴۰،۰۰۰ محصول دیجیتال از جمله بازی های ویدیویی، کارت های هدیه، اشتراک ها و موارد جانبی تلفن همراه را در خود جای داده است. این پلتفرم از گره ی شبکه ی لایتینگ استفاده میکند که در عین حال ارزان تر بودن آن ها به سرعت بخشیدن به معاملات نیز کمک میکند. محصولات جدید به صورت روزانه اضافه میشوند و سایت تجارت الکترونیکی قصد دارد در آینده نزدیک موارد فیزیکی را نیز اضافه کند.
خرده فروشی آجر و ملات رو به کاهش است و خرده فروشان در حالی که برای جلب توجه در یک بازار شلوغ رقابت میکنند، نوآورانه هم عمل میکنند. غیر از موارد گفته شده، از حرکت بخش مالی، ظهور امور مالی غیر متمرکز دیفای میتواند به سبد خرید نزدیک شما بیاید.
ارز دیجیتال چیست؟
ارز دیجیتال یک تحول بزرگ در تاریخ زندگی بشر است. اگر کمی تاریخ پیشرفت و توسعه را مرور کنیم، شاید این جمله بالا اغراقآمیز نباشد. بشر از زمان غارنشینی تا آپارتمان نشینی امروز، پیشرفتهای فراوانی را پشت سر گذاشته.
هر بار که وارد مرحلهای جدید میشد، گمان میبرد که دیگر بهتر از این امکان ندارد. اما باز هم در همان مرحله، مشکلات خاص خودش را کشف میکرد، نیازهای جدید خود را تشخیص میداد و باز برای زندگی بهتر و آسودهتر، دست به کارهای ناشناخته تازهای میزد.
اما سرعت این رشد، ثابت نبود. شاید تحولات جامعه انسانی، از قرن ۱۸ به بعد شدت گرفت و در عصر حاضر به حدی رسیده که اگر یک سال از جامعه دور بمانیم و دوباره برگردیم، مانند اصحاب کهف از تغییرات رخ داده، شگفت زده شویم.
پول فیزیکی
در تمام حوزهها تحولات بزرگی رخ داده که شاید حتی برای انسان ۱۰۰ سال پیش هم قابل درک نباشد. اما در حوزه اقتصاد، سالهاست چیزی به اسم پول فیزیکی در چرخه زندگی بشر نقشی اساسی ایفا میکند. اگر انسانی از ۲۰۰ سال پیش بیاید، از سبک زندگی مردم هیچ چیز هم نفهمد، میداند که برای خرید یک قرص نان، باید یک تکه کاغذ به اسم اسکناس بدهد. اصلا اگرشخصی از ۷۰۰ سال پیش بیاید، آنقدر درک دارد که برای خرید، باید یک شیء فیزیکی به اسم پول به فروشنده تحویل دهد.
پول هم تغییر و تحولات خودش را داشته. پولی که امروز دست ماست، نسبت به اولین پولها مزیتهای بیشماری دارد؛
- به وسیله سازمان های اقتصادی دولتی و بینالمللی، مدیریت میشود تا رفتارهای بازار به اقتصاد لطمه وارد نکند.
- نمیشود نمونه تقلبی آن را ساخت.
- نهادهایی به اسم بانک، با امنیت زیاد پول شما را نگهداری میکنند.
- ظاهر زیباتری دارد.
- حتی اینترنت و تکنولوژی، برای سرعت بخشیدن به امور مالی به کمک ما آمدند.
اما همچنان جسمی فیزیکی در دست ما وجود دارد. تا این که اواخر قرن بییست، افرادی از نقاط مختلف جهان، ایدههایی برای ساخت پول دیجیتال، طراحی کردند. پولی که در همان فضای دیجیتال به دنیا بیاید و همان جا بماند و از همان جا نیازهای ما را برآورده کند.
ظهور ارز دیجیتال
بعد از این که پروژههایی مانند دیجی کش، پیپال (برای ارز دیجیتال)، بیت گلد و بیمانی شکست خوردند، بیت کوین در سال ۲۰۰۸ ظهور کرد.
ساتوشی ناکاموتو، خالق بیت کوین، با الهام از پروژههای قبلی مانند بیت گلد و بیمانی، سیستمی بر پایه تکنولوژی بلاکچین طراحی کرد که دیگر غیر قابل شکست بود. ناکاموتو طی اطلاعیهای در سال ۲۰۰۸، مردم را به استفاده از بیت کوین به عنوان سیستم پرداختی جدید دعوت و بیت کوین را به عنوان اولین ارز دیجیتال، معرفی کرد. سال ۲۰۰۹ اولین بلاک آن ساخته شد.
سپس در سال ۲۰۱۰، ساتوشی ناکاموتو با انتشار پیامی با اعضای جامعه بیت کوین، خداحافظی کرد. هرچند این خداحافظی به مذاق خیلیها خوش نیامد و بسیاری را نگران کرد. اما در پروژه بیت کوین هیچ خللی وارد نمیشود. زیرا ساتوشی این پروژه را متن باز گذاشته تا توسعهدهندگان دیگر بتوانند در مدیریت و ارتقاء آن سهیم باشند.
پس از ساتوشی ناکاموتو، کمپانیها و متخصصان دیگری آمدند تا ارزهای دیجیتال دیگری را با کپی کردن کدهای بیت کوین و یا ساخت یک سیستم بلاکچین جدید (با الهام از بیت کوین) به وجود آورند.
تعریف ارز دیجیتال
ارز دیجیتال به پولی میگویند که در بستر دیجیتال ساخته شود و هویت غیر فیزیکی داشته باشد. اما رمزارز یا ارز رمزنگاری شده، نوعی از ارز دیجیتال است که با فناوری رمزنگاری امنیت آن حفظ شود. افراد زیادی به جای واژه رمزارز، از واژه ارز دیجیتال استفاده میکنند. اما به دلیل همین گفتاری که بین مردم رواج پیدا کرده، در این مقاله به رمزارزها “ارز دیجیتال” میگوییم.
بدون نیاز به اعتماد
ارز دیجیتال برای از بین بردن نیاز به اعتماد است. در سیستمهای پرداخت سنتی، ما با بانک X کار میکنیم زیرا به آن اعتماد داریم. هر بانک و موسسه مالی، تمام سعی خود را میکند تا اعتماد ما را جلب کند و ما هم بر اساس شناختی که از آن داریم (سوابق بانک، طرفداران آن و…) به آن اعتماد میکنیم. آنها هم به خاطر هزینهای که بابت اعتماد ما کردهاند سودشان را میگیرند. چون ما در معاملات به وجود یک فرد معتمد، نیازمند هستیم.
اما ارز دیجیتال آمده تا این همه زحمت اعتمادسازی آن بانکها و همچنین سودی که ما به اعتماد آنان میدهیم را حذف کند. ارز دیجیتال میگوید: “وقتی همه چیز شفاف و در یک شبکه غیرمتمرکز که توسط خود مردم مدیریت میشود باشد، پس دیگر نیازی به فعل “اعتماد کردن” نداریم.”
بدون کلاهبرداری
اما همانطور که گفتیم، پیش از بیت کوین هم پروژههایی بودند که ایده ساخت ارز دیجیتال را داشتند. برخی از آنها مانند بیت گلد، از تقلب و خرج کردن دوباره ارز دیجیتال، شکست خورد. در سیستمهای بانکی نیز، با مکانیزههای خاص و تدابیر زیادی، جلوی دوباره خرج کردن یک پول را میگیرند.
اما سیستم بلاک چینی که ساتوشی ناکاموتو طراحی کرد، با سیستم کنترل غیرمتمرکز، ارزهای دیجیتال را کاملاٌ از تقلب و کلاهبرداری در امان نگه داشت. اما این به آن معنا نیست که هیچوقت کسی نمیتواند ارز دیجیتال بدزدد. دزدیها با هک شدن کیفپول یا صرافیها رخ میدهند.
در سیستم بلاکچین، تمام اطلاعات تراکنشها به طور شفاف در بلاکها ثبت میشوند. هر بلاک یک رشته متن به نام “هش” دارد. در هر بلاک، هش خود بلاک و هش بلاک قبلی ثبت شده. پس اگر کسی بخواهد اطلاعات داخل بلاک ها دستکاری کند، تمام بلاکهای بعدی باطل میشوند. هر گونه تغییر اطلاعات در این شبکه، نیازمند موافقت تمام کاربران است. پس کلاهبرداری و دوباره خرج کردن، تقریبا غیرممکن است.
تفاوت با ارز فیات
ارز دیجیتال، با پول رایج کشورها تفاوتهای قابل توجهی دارد. تفاوتهایی که همان انگیزه اختراع ارز دیجیتال را در ذهن بشر انداخت. همانطور که در ابتدا اشاره کردیم، بشر هر راهی را که تغییر میدهد، به قصد اصلاحی در وضعیت گذشته، انجام میدهد.
غیرمتمرکز بودن
اولین و از نظر بسیاری از طرفداران، مهمترین ویژگی ارز دیجیتال که آن را از سایر ارزها متمایز میکند، غیرمتمرکز بودن آن است. ارز دیجیتال توسط هیچ سازمان یا حکومتی راهاندازی نشده و مدیریت آن هم دست هیچ سازمان و نهاد مخصوصی نیست. به زبان ساده و آنارشیستی “دیگر نیازی نیست به بانکها باج بدهیم.” تمام کنترل تراکنشها و پروسه اضافهشدن و استخراج ارزها به دست خود کاربران انجام میشود و هیچ حکومتی نمیتواند با چارچوبهای خاص خودش، آن را کنترل کند.
امنیّت بالا
ارز دیجیتال بر خلاف تصور بسیاری از مردم به خاطر دیجیتالی بودنش، امنیّت بسیار بالایی دارد. این امنیّت بالا به خاطر وجود همان تابع هش بلاکها و کنترل شبکه توزیع کاربران تضمین میشود.
علاوه بر این، هر کاربر برای انجام تراکنش نیاز به یک کلید عمومی و یک کلید خصوصی دارد. کلید عمومی مانند همان شماره حساب عمل میکند و کلید خصوصی مانند رمز عبور. شما شماره حساب را برای دیگری میفرستید و رمز عبور را نزد خودتان نگه میدارید. وقتی شخص دیگری به کیف پول ارز دیجیتال شما ارز بفرستد و شما تأیید کنید، سیستم بلاکچین کلید عمومی و خصوصی را تطبیق میدهد و آن را تأیید یا رد میکند.
بدون مرز
ارزهای دیجیتال مربوط به هیچ کشور و حکومتی نیستند. پس بدون محدودیتهای سیاسی، زمانی و میزان ارز، میتوان آن را از طریق اینترنت، از هر نقطه از جهان به نقطه دیگری ارسال کرد یا برای خریدهای برون مرزی از آن استفاده کرد.
هویت ناشناس
در سیستم ارزهای دیجیتال، اگر چه مشخصات تراکنشهای هر کیف پول، به شکل شفاف قابل رؤیت است. اما خود کیف پول، عبارتی ست از حروف و اعداد درهم که هیچ نشانی از صاحب آن ندارد. هرچند ممکن است نهادهای امنیتی و پلیس، در بعضی موارد با تحقیقات گسترده، به هویت صاحب کیف پول پی ببرند. اما این امر به واسطه همان تحقیقات محقق میشود، نه از طریق سیستم ارز دیجیتال.
غیرقابل بازگشت
در سیستم مالی سنتی، اگر شما مبلغی را اشتباهی به حساب کسی واریز کنید، با پیگیریهای اداری و قضایی، میتوانید آن را برگردانید. چون دست انسان در کار است و اگر چند نفر در این نهاد و آن اداره و فلان بانک دست به دست هم دهند، میتوانند اشتباه را جبران کنند.
اما در سیستم بلاک چین، این کار غیرممکن است. شما یک تراکنش را تأیید میکنید. تمام مراحل، حساب شده و با چاچوبهای امنیتی خاصی پیش میروند. پس دلیلی ندارد که راهی برای بازگشت مبلغ وجود داشته باشد. مگر در صورتی که از شخص گیرنده درخواست کنید آن مبلغ را دوباره به شما برگرداند.
انواع ارز دیجیتال
ارزهای دیجیتال را میتوان به دو دسته آلت کوین ها و توکن ها تقسیم کرد.
آلت کوین ها
هر ارز دیجیتال کوین، به جز بیت کوین را آلت کوین میگویند. برخی از آلت کوین ها، از کدهای اولیه بیت کوین پدید آمده اند. سازندگان این آلت کوین ها، با فورک کردن کدهای بلاکچین بیت کوین، تغییراتی در تعداد کوینها، نوع استخراج، زمان ساخت بلاکها و… ایجاد میکنند تا در نهایت یک ارز دیجیتال با ویژگیهای جدید خلق شود. لایت کوین و دوج کوین دو نمونه از این آلت کوین ها هستند.
اما دسته دیگری هستند که سازندگان آنها، کدهای بلاکچین خاص خودشان را ساختهاند. اکثر این بلاکچینها برای استفاده کاربردهایی فراتر از ارز دیجیتال، ساخته شده اند. آلت کوین هایی مانند اتریوم و ریپل در این گروه قرار میگیرند.
توکن ها
توکن ها، گروه دیگری از ارزهای دیجیتال هستند که بلاکچین مستقلی ندارند و بر روی بلاکچین دیگری مانند اتریوم پیاده میشوند. توکنها که هر کدام کاربرد خاص خودشان را دارند با عرضه اولیه فروخته میشوند. خود توکن ها نیز در سه گروه توکن های اوراق بهادار، توکن های کاربردی و توکن های حاکمیتی جای میگیرند.
سخن آخر
از اولین پرواز بشر که به وسیله برادران رایت با آن هواپیمای ساده انجام شد، تا اولین سفر فضایی انسان، فقط ۶۰ سال فاصله بود. ارز دیجیتال هم بدون شک یک تکنولوژی نوپاست. هرچند که جامعه بشری را به تب و تاب انداخته و طرفداران زیادی پیدا کرده، اما هنوز برای درک قدرت آن زود است.
ارز دیجیتال در بین ملتهای مختلف، هواداران زیادی پیدا کرده. کسانی که آن را استخراج و خرید و فروش میکنند و پیوسته پیگیر اخبار جدید آن هستند. اما دولتها از اختراع این نوع ارز، دل خوشی ندارند. به قول ری دالیو، بنیانگذار شرکت سرمایهگذاری بریجواتر اسوشیتس، “بزرگترین تهدید آینده ارزهای دیجیتال، موفقیت آن است. زیرا هیچ حکومتی دوست ندارد یک ارز جایگزین داشته باشد.”
اما دولتها که حریف استقبال مردم از ارز دیجیتال نشدند، در حال وضع قوانین برای معاملات آن هستند. از سوی دیگر میخواهند ارز دیجیتال ملی خودشان را راهاندازی کنند. آنها هم به این درک رسیدند که دیگر حرکتی به قصد “ممنوعیت ارز دیجیتال” امکانناپذیر است و باید آن را برای مردم بپذیرند.
آیا فعالیت امور مالی متمرکز و غیرمتمرکز، به موازات هم امکانپذیر است؟
از آنجایی که نوسانات قیمت باعث سردرگرمی معاملهگران و سرمایهگذاران میشود، کارشناسان صنعت کریپتو در هفته گذشته درخصوص امور مالی متمرکز و غیر متمرکز به نقطه نظرات مشترکی رسیدند. در این خصوص قابل ذکر است که، تامین مالی متمرکز (CeFi) و تامین مالی غیرمتمرکز (DeFi)، میتوانند در کنار هم وجود داشته باشند، و “ترکیبی” از محصولات و خدمات مالی متمرکز و غیرمتمرکز، در آینده در دسترس کاربران قرار خواهد گرفت.
21 ژانویه کوینتلگراف، میزگردی با عنوان “آیا CeFi و DeFi میتوانند به موازات هم به فعالیت خود ادامه ظهور امور مالی غیر متمرکز دهند” را برای جامعهی بلاک چین برگزار کرد. در این جلسه به بررسی مواردی در خصوص پذیرش و راحتی افراد برای دسترسی راحت به خدمات غیرمتمرکز، و اینکه آیا این نوآوری و صنعت جدید، اختلالی در خدمات مالی سنتی و متمرکز ایجاد خواهد کرد یا خیر پرداخته خواهد شد.
مری بت بوکانان، نامزد ریاست جمهوری سابق آمریکا و مدیر ارشد ریسک در بازار مالی fMerkle Science، اظهار داشت:
بسیاری از افراد جامعه به امور مالی متمرکز و سنتی دسترسی ندارند و خدماتی ارائه نمیشود. برنده و پیروز در این فرآیند پروژهای خواهد بود که برای افرادی که به امور مالی غیرمتمرکز(DeFi)دسترسی ندارند امکان دسترسی را فراهم آورد همچنین آموزش و توضیحات لازم در این خصوص نیز ارائه شود.
Ambre Soubiran مدیرعامل رمزارز Kaiko، نیز پذیرفت که «آموزش، نصب و آگاهی از ریسک بازار ارزهای دیجیتال» مواردیست که برای دسترسی عموم افراد به این فناوری نوظهور باید اجرا و اعمال شود. به جای به خاطر سپردن 24 کلمه بهعنوان پسورد، افراد نیازمند موارد آسانتری برای این اقدام میباشند.
دَنیل پِلِد، بنیانگذار و رئیس شرکت بلاک چین Orbs ، نیز مشتاق است که مشارکت در این حوزه را برای “دو میلیارد نفر در سراسر جهان” به ارمغان بیاورد، اما “فناوری نوظهوری میباشد و نیاز ظهور امور مالی غیر متمرکز به زمان دارد.” او نظر سوبیران را تکرار کرد که «بسیاری از مردم به برنامههای DeFi دسترسی ندارند. فناوری پیچیده و جدیدی است و مردم هنوز نمیدانند که چطور سرمایه و داراییهای خود را ایمن کنند.»
با این حال، نظر پلد، چیزی فراتر از آموزش افراد است، همانند فراهم کردن شرایط برابر برای عموم افراد بهمنظور دسترسی به زمین بازی، که همه از قوانین یکسانی پیروی کنند:
70 درصد کل پول جهان در دو سال گذشته چاپ شده است. جوانان، داراییهای باارزشی همچون املاک و مستغلات، سهام یا طلا ندارند و همچنین این فرصت فراهم نشده تا تجربه و سرمایه موردنیاز برای حضور در این بازار را داشته باشند که بتوانند در مراحل اولیه زندگی به این موارد دست یابند. آنها فعالیت در امورمالی غیرمتمرکز(دیفای) را بهعنوان فرصتی مناسب برای رسیدن به خواستههای خود میبینند.
در نهایت، راهاندازی بیت کوین (BTC) با هدف رفع چنین مسائلی بود. این اقدام اولین جداسازی سیستم مالی از امور مالی متمرکز دولتی بود، که با نرخ مشخص خود در همان لحظه سیستم شفاف و برابری را در فرآیند مالی برای افراد فراهم آورد.
مایکل مورو، مدیر عامل ارز دیجیتال جنسیس گلوبال، دیدگاه پلد را درخصوص بررسی دموگرافیک و جمعیتشناسی بررسی کرد:
«افراد در غرب بیشترین مشارکت را در پروتکلهای مختلف دیفای دارند. اما دسترسی کاربر و مواردی از این دست به راحتی امکانپذیر نیست، و برای اینکه بتوانید در این سیستم مالی فعالیت داشته باشید باید نسبتاً به فناوری آن آگاه باشید که این امر نیازمند اقدامات دیگری بهمنظور راحتی کاربر میباشد..»
در نهایت، این نتیجه حاصل شد که آموزش و مهیا کردن این شرایط مواردیست که راه را برای مشارکت بیشتر افراد هموار خواهد کرد.مورو ادامه داد: «اعمال قانون و شفافیت در این حوزه در دستور کار سال 2022 قرار دارد و این امر باعث رشد و پذیرش بیشتری توسط افراد خواهد شد، زیرا «زمانی که رمپهای ورودی و خروجی تنظیم شوند، آزادی و شرایط بهتری وجود خواهد داشت».
Soubiran نیز دیدگاه مشابهی را در خصوص رمپها به اشتراک گذاشت: “این اقدام فرصت مناسبی برای موسسات و نهادها میباشد تا از فناوری بلاک چین و زیرساختهای آن برای ارائه همان خدماتی که امروز انجام میدهند، استفاده کنند.”
نظر نیکلاس برتراند، رئیس سابق بازار مشتقات و کالا در Borsa Italiana درخصوص آیندهی فضای DeFi و CeFi نیز جالب بود. وقتی از او پرسیده شد که آیا سطح نوآوری میتواند خدمات سنتی و امور مالی متمرکز را مختل کند، پاسخ داد: “قطعا.” بعد از ظهور کامپیوتر چه اتفاقی برای تلگراف افتاد?!
سازمان خودگردان غیرمتمرکز DAO چیست؟
حتماً در ادبیات ارزهای دیجیتال با عبارت دائو یا سازمان خودگردان غیرمتمرکز برخورد کرده اید. آیا می دانید منظور از سازمان خودگردان غیرمتمرکز چیست و چطور کار میکند؟ این روزها به دلیل ظهور فناوری بلاک چین و پیشرفت روزافزون دنیای کریپتوکارنسی ها، مفاهیم جدید و کاربردی زیادی متولد شدند. یکی از جالب ترین و کاربردی ترین آن ها DAO یا Decentralized Autonomous Organizations میباشد. اگر آشنایی لازم با این عبارت را ندارید به شما پیشنهاد می کنیم حتماً در ادامه این مقاله با ما همراه باشید چون در ماه های آتی سال ۲۰۲۲ این لغت بسیار زیاد به گوشتان خواهد خورد.
سازمان خودگردان غیرمتمرکز چیست؟
در پاسخ به این که سازمان خودگردان غیرمتمرکز چیست باید گفت که سازمان مستقل یا خودگردان غیرمتمرکز به زودی سبک زندگی ما را متحول خواهد کرد. ایده حذف انسان و مکانیزه شدن بسیاری امور، خیلی زودتر از آن چه تصور میکردیم به واقعیت تبدیل شد. ایده ی این مدل مدیریتی از زمان ظهور بیت کوین که هدف آن حذف کردن واسطه ها در تراکنش های مالی بود، ایجاد شد. ایده DAO ایجاد شرکت یا سازمانی است که بدون مدیریت سلسله مراتبی می تواند کاملاً کاربردی باشد.
در صورتی که تمایل دارید در ارزهای دیجیتال مثل بیت کوین ، اتریوم و … سرمایه گذاری امن کنید و از امتیاز ۱۰ درصد تخفیف کارمزد در معاملات رمزارزها بهره مند شوید، میتوانید از طریق لینک زیر اقدام به ثبت نام نمایید؛
بانکی را در نظر بگیرید که به صورت غیرمتمرکز اداره میشود. در این بانک که به صورت اینترنتی اداره می شود، مشتریان می توانند حکم تصمیم گیرنده نهایی را داشته باشند. در اینصورت همه ظهور امور مالی غیر متمرکز کاربران حق اعلام نظر در تمام تصمیم گیری های مهم و حیایتی دارند و با در نظر گرفتن منافع خود اعلام رأی می کنند. بدین ترتیب در اخذ همه تصمیمات با شمارش کل آرا، منافع همه ی افراد در نظر گرفته می شود.
با ظهور فناوری بلاک چین، در نحوه اداره نهادها اعم از نهادهای دولتی یا سازمانهای بسیار کوچک اختلال به وجود خواهد آمد. در آینده ای نه چندان دور، سازمان ها به شکل کاملاً متفاوت و جدیدی در خواهند آمد به طوریکه می توانند بدون نیاز به هماهنگی توسط یک نهاد مرکزی، به طور مستقل مدیریت شوند. در این مقاله قصد داریم در مورد این که سازمان خودگردان غیرمتمرکز چیست بیشتر توضیح دهیم.
دائو (DAO) چیست؟
تصور کنید ابرشرکت های حوزه فناوری نظیر فیس بوک، گوگل و اپل به صورت غیرمتمرکز اداره شوند. غیرمتمرکز بودن در اینجا به معنی این است که هیچ یک از این شرکت ها نمیتوانند به تنهایی تصمیم های مهمی بگیرند و منافع مردم جهان را دچار خطر کنند. در اینصورت فیس بوک بدون موافقت اکثر اعضا دیگر نخواهد توانست اطلاعات شخصی کاربران خود به فروش رساند.
به غیر از ابرشرکت هایی که مثال زدیم فرض کنید در هیچ شرکتی مدیران نتوانند تصمیمات شرکتی را به تنهایی اتخاذ کنند و همه کارکنان از حق رأی مساوی برخوردار باشند.
همانطور که از نام DAO مشخص است، Decentralized Autonomous Organization به معنای سازمان خودگردان غیرمتمرکز است. دائو یک سازمان است که شخص یا اشخاص خاصی در آن تصمیم گیرنده نیستند و این سازمان به صورت خودگران، مستقل و غیرمتمرکز اداره می شود. بر خلاف سازمان هایی که به شکل سنتی اداره می شوند، این سازمان ها به صورت اینترنتی و توسط کاربرانی از سراسر جهان اداره می شوند.
در دنیای ارزهای دیجیتال دائوها سازمان هایی هستند که به واسطه کدها و برنامه های کامپیوتری اداره می شوند. این سازمان ها اکثراً توسط دارندگان توکن های سیستم مدیریت می شوند. نمی توان مستقل بودن این سازمان ها را به معنای بی نیازی کامل از انسان ها تعبیر کرد. به هر حال کدها توسط انسان (یک یا چند توسعه دهنده) نوشته می شوند و سپس امور بدون دخالت انسان، بر اساس همین کدها پیش خواهند رفت. قوانین در دائوها، همان کدهایی هستند که از ابتدا در قرارداد هوشمند قرار گرفته اند.
دائوها قراردادهای هوشمندی هستند که بیشتر آنها روی بلاک چین اتریوم اجرا شدهاند؛ بنابراین هر بلاک چینی که از فناوری قراردادهای هوشمند پشتیبانی کند، میتواند میزبان یک دائو هم باشد. دائوها می توانند در حوزه های مختلفی از قبیل صرافی های غیرمتمرکز، پلتفرم های وام دهی غیرمتمرکز، صنعت بازی و به طور کل هر حوزه ای که به صورت غیرمتمرکز و بر بستر بلاک چین باشد؛ فعالیت کنند.
نحوه وضع قوانین در دائوها به صورت رأی گیری و ارسال پروپوزال توسط ذی نفعان می باشد. اگر اکثر اعضا با اتخاذ یک تصمیم موافق باشند، آن تصمیم وارد فرآیند کدنویسی می شود. در همه سازمان های غیرمتمرکز هیچ ماهیت اداره کننده ی واحدی وجود ندارد. در دائوها نیز به همین ترتیب، هیچ ساختار سلسه مراتبی وجود نداشته و از ساز و کار اقتصادی در جهت همسو کردن منافع سازمان با منافع اعضا استفاده می شود.
مدیریت دائوها به دست اعضای آن سپرده شده که هریک از آن ها یک مدیر مستقل محسوب می شوند. هر عضوی که توکن بیشتری داشته باشد، قدرت رأی گیری بیشتری نیز خواهد داشت.
دائو به عنوان یکی از دستاوردهای مهم امور مالی غیرمتمرکز یا DeFi در زمانی که بازار تمرکززدایی در جهان داغ بود کار خود را آغاز کرد. در سال ۲۰۱۶ در حالیکه توسعه دهندگان به دنبال نوآوری هایی در زمینه تمرکززدایی بودند؛ سازمان خودگردان غیرمتمرکز The DAO متولد شد. این پروژه از معروف ترین دائوهای جهان بود و از عبارت دائو در نام برند خود استفاده کرده بود. این سازمان پس از مدتی مورد حمله هکرها و در نتیجه، سرقت قرار گرفت.
دائو (DAO) چگونه کار می کند؟
یک سازمان خودگردان غیرمتمرکز در ابتدا به مجموعه ای از قوانین نیاز دارد تا بتواند براساس آن ها عمل کند. این قوانین که به صورت قرارداد هوشمند کدگذاری شده اند در واقع یک برنامه کامپیوتری است و به طور مستقل در اینترنت وجود دارد. پس از ایجاد ظهور امور مالی غیر متمرکز قوانین، به مرحله تأمین بودجه می رسیم.
مرحله تأمین بوجه به دلیل اینکه دائوها مجبور هستند نوعی دارایی درونی داشته باشند بسیار با اهمیت است. این دارایی درونی اغلب توکن هایی هستند که قابلیت خرج شدن توسط سازمان را دارند و یا برای پاداش دادن به فعالیت های خاصی در درون سازمان مورد استفاده قرار می گیرند. دلیل دیگر با اهمیت بودن تأمین وجه این است که کاربران با سرمایه گذاری در دائوها حق رأی پیدا می کنند و در نتیجه می توانند بر نحوه عملکرد دائو تأثیر بگذارند.
پس از مرحله تأمین وجه، DAO خودمختار و مستقل از ایجاد کنندگان آن یا هر فرد دیگری خواهد شد. اغلب DAO ها متن باز هستند به بیان دیگر کد منبع آن ها برای همه افرادی که به اینترنت دسترسی دارند؛ قابل مشاهده است. علاوه بر این، همه قوانین و تراکنش های مالی در بلاک چین ثبت می شوند و این موضوع دائوها را کاملاً شفاف و از فساد دور می کند.
وقتی سازمان خودمختار غیر متمرکز عملیاتی شد، تمامی تصمیمات اعم از اینکه وجوه در کجا و چگونه خرج شود از طریق رسیدن به اجماع گرفته می شوند. به این طریق تمامی افرادی که توکنهای DAO را خریده باشند، می توانند پیشنهادات خود را درباره ظهور امور مالی غیر متمرکز آینده سیستم بیان کنند. هریک از کاربرانی که پیشنهادی برای بهبود عملکرد دائو داشته باشند، میتواند پروپوزال خود را در شبکه آن ثبت کنند. به دلیل اینکه امکان ارائه پیشنهادات نامربوط و فاقد ارزش وجود دارد، افراد باید برای ارائه پروپوزال خود مبلغ مشخصی را سپرده کنند که از طریق همان توکن اختصاصی واریز میشود.
سپس سایر اعضای شبکه با استفاده از توکنهای حاکمیتی خود به این پیشنهاد، رأی خواهند داد. اگر پروپوزال به موافقت اکثریت اعضا برسد، به اجرا گذاشته خواهد شد و در صورتی که رأیهای لازم را دریافت نکند، ملغی میشود. اینکه موافقت چند درصد از اعضا برای تأیید یک پروپوزال لازم است، در هر دائو متفاوت است و بستگی به قانونی دارد که از ابتدا در قرارداد هوشمند آن کدنویسی شده است. بنابراین پس از عملیاتی شدن دائو، دموکراسی در آن اجرا خواهد ظهور امور مالی غیر متمرکز شد.
غالباً در تمامی DAO ها کاربران قادر هستند دارایی های خود را با مردم سراسر دنیا مبادله کنند. این مبادله ممکن است یک سرمایه گذاری باشد یا یک کمک مالی خیرخواهانه یا موارد دیگر. نکته حائض اهمیت در اینجا این است که واسطه ها از میان برداشته شده اند و این امر منجر به صرفه جویی اقتصادی شده است.
یک مشکل اساسی در این سیستم رأی گیری ظهور امور مالی غیر متمرکز این است که در صورت وجود یک خلأ امنیتی در کد اولیه، تصحیح آن بدون رأی اکثریت ممکن نیست. بنابراین در زمانی که رأی گیری صورت می گیرد، هکرها می توانند از این اشکال در کد بهره برده و سیستم را هک کنند.
ویژگی های اصلی یک DAO چیست؟
بنابر آنچه که تا کنون ذکر شد؛ هر شبکه غیرمتمرکزی برای اینکه بتواند یک دائو محسوب شود، باید از سه ظهور امور مالی غیر متمرکز ویژگی اساسی برخوردار باشد: دارای فناوری قرارداد هوشمند باشد، یک توکن حاکمیتی (Governance Token) داشته باشد و امکان ثبت پروپوزال در آن وجود داشته باشد.
تا مدتها، بسیاری از افراد شبکه بیت کوین را هم یک DAO به حساب می آوردند و معتقد بودند به دلیل اینکه بیت کوین یک پروتکل غیرمتمرکز و مبتنی بر بلاک چین است و حاکمیت شبکه آن به دست کاربرانش سپرده شده است، قدیمی ترین دائوی جهان میباشد.
اما اکنون به دلیل اینکه بیت کوین از فناوری قرارداد هوشمند پشتیبانی نمیکند و توکن حاکمیتی هم ندارد متوجه میشویم که بیت کوین یک دائو نیست.
معرفی مشهورترین پروژه های دائو
در این قسمت از مقاله باتوجه به محبوبیت روزافزون ارزهای دیجیتال و دیفای، قصد داریم تعدادی از مشهورترین پروژههای حوزه دائو را معرفی و بررسی کنیم:
یونی سواپ (Uniswap)
صرافی یونی سواپ، بزرگترین صرافی غیرمتمرکزی میباشد که روی بلاک چین اتریوم فعالیت می کند. این پلتفرم توکن حاکمیتی خود را که UNI نام داشت در ماه سپتامبر سال ۲۰۲۰ عرضه کرد. دارندگان این توکن می توانند در رابطه با مسائلی همچون کارمزدها، نقشه راه و قوانین صرافی یونی سواپ تصمیم گیری کرده و رأی دهند.
میکردائو (MakerDAO)
میکردائو، یک پلتفرم وام دهی ارز دیجیتال است که به عنوان محبوب ترین پلتفرم وام دهی شناخته می شود. میکردائو دارای دو توکن میباشد؛ یکی توکن “دای” که یک استیبل کوین است و دیگری توکن “میکر” که توکن حاکمیتی این پلتفرم است. افرادی که دارای توکن میکر هستند، میتوانند در تصمیم گیری های مهم میکردائو نظیر کارمزد، حفظ ثبات شبکه، نرخ سود و غیره مشارکت کنند.
آوی (Aave)
آوی هم یک پلتفرم وام دهی غیرمتمرکز است. در این پلتفرم کاربران می توانند بدون نیاز به حضور واسطه ها، دارایی های دیجیتال خود را وام بدهند یا این داراییها را وام بگیرند. نام توکن حاکمیتی پلتفرم آوی، AAVE میباشد که دارندگان آن میتوانند نظر خود را در رابطه با موارد مهمی همچون اضافه کردن داراییهای جدید، مدیریت پارامترهای پلتفرم و نرخ وثیقه موردنیاز ابراز کنند.
دش (DASH)
دش یک شبکه ارز دیجیتال است که امکان پرداخت آنلاین را فراهم می کند و به عنوان فورکی از بیت کوین ساخته شده است. هدف آن از ابتدا، افزایش سرعت تراکنشها و افزایش مقیاسپذیری بود . این شبکه که در سال ۲۰۱۴ راهاندازی شد، برخلاف بیت کوین یک مکانیسم حاکمیتی دارد و به سهام داران خود اجازه میدهد درباره چگونگی به کارگیری ذخایرش اظهار نظر کنند. به همین دلیل بسیاری آن را اولین دائوی حقیقی میدانند.
دیجیکس گلوبال (Digix Global)
استاندارد طلا در داراییهای دیجیتال نظیر به نظیر محسوب میشود. هر توکن دیجیکس گلد (ِDigix Gold) نشاندهنده یک گرم طلای استاندارد LMBA است. آنها داخل مخازنی ایمن در نقاطی مشخص از دنیا نگهداری میشوند.
بیت شیرز (BitShares)
بیت شیرز، یک صرافی غیر متمرکز است و پلتفرمی برای ترید سریع و روان میباشد. هدف از ایجاد آن آزادی در استفاده از رمز ارزها در ترکیب با ثبات دلار است که کاربردها و سودآوری فراوانی را سبب می شود.
بررسی مزایا و معایب دائو
همانطور که گفته شد دائوها بسیاری از مشکلات سازمان های امروزی را حل می کنند. در دائو ساختار سلسله مراتبی وجود ندارد. بنابراین هر ایده نوآورانه ای به رأی گذاشته می شود و می تواند تصویب شده و مورد توجه همگان قرار گیرد. سیستم رأی گیری در آن مانع از ایجاد اختلاف نظر می شود و قوانین از پیش تعیین شده آن باعث می شود همه سرمایه گذاران قبل از پیوستن به آن، آگاهی لازم را کسب کنند. همه سرمایه گذاران در مورد نحوه خرج کردن وجوه تصمیم گیری می کنند و بنابراین می توانند نحوه خرج کردن آن وجوه را نیز پیگیری کنند.
از جمله مزایای دیگر دائو شفافیت آن است. بدین صورت که چون همه قوانین و تراکنش های مالی در بلاک چین ثبت می شود و در معرض رویت همگان قرار می گیرد ، DAO ها کاملاً شفاف می باشند.
تا اینجا به بررسی مزایای دائوها پرداختیم، اما اگر بخواهیم معایب آن را هم عنوان کنیم می توانیم بگوییم مشکلات امنیتی جدی ترین مشکل دائوها میباشد. این مشکل که بعد از هک The DAO بیشتر مورد توجه قرار گرفت، مرتبط به اصل کد غیر قابل توقف می باشد. البته اگر کد خوب ایجاد شده و عاری از خطا باشد، می توان از روی دادن چنین حملاتی جلوگیری کرد. به دلیل اینکه دائوها هیچ واسطه ای ندارند و همه قوانین آنها در قراردادهای هوشمند کدنویسی میشوند، هر باگ یا ایرادی در این کدها میتواند عملکرد دائو را مختل کند یا به کل آن را نابود کند.
از آنجایی که دائوها، بسیار جدید هستند و یک فناوری انقلابی محسوب می شوند؛ انتقادات زیادی را نیز به آن وارد می کنند. به عنوان مثال، مقاله ای که در مجله MIT Technology Review منتشر شد، ایده سپردن تصمیمات مالی مهم به عموم را ایده بدی می داند و معتقد است چنین ایده ای احتمالاً بازدهی نخواهد داشت.
مشکل سوم مربوط به قانونی نبودن جهان ارزهای دیجیتال در بسیاری از کشورهاست. دائوها برای اینکه بتوانند کسب و کار خود را خارج از شبکه بلاک چین، به انجام برسانند باید بتوانند با جهان فیزیکی ابزار های مالی ارتباط برقرار کنند. بنابراین لازم است تا حدودی از چارچوب های قانونی پیروی کنند. باتوجه به اینکه فناوری این ارزها بسیار جدید و نوآورانه است پیش بینی می شود در آینده ای نه چندان دور راه حل این مشکلات پیدا شود.
پیچیدگی ذاتی را نیز می توان از جمله معایب دائوها برشمرد. توسعه یک دائو و استفاده از آن کار راحتی نیست و نیاز به دانش فنی خاصی دارد. همین موضوع باعث میشود که این سیستم برای طیف گستردهای از کاربران عادی مناسب نباشد.
نتیجه گیری و کلام آخر
بنابر آنچه که در این مقاله گفته شد؛ دائوها مانند اپلیکیشن های غیرمتمرکز DApp از قراردادهای هوشمند استفاده می کنند. اما وجه تمایز دائوها “حاکمیت غیرمتمرکز” است. نکته کلیدی و حائض اهمیت در ظهور امور مالی غیر متمرکز DAO حاکمیت غیرمتمرکز است.
در دائوها ساختار سلسه مراتبی وجود ندارد و تصمیم گیرنده نهایی جمعی از سهامداران هستند که نظرات خود را به رأی می گذارند. شاید حاکمیت سخت ترین موضوعی بود که می توانستیم آن را به صورت غیرمتمرکز تشکیل دهیم؛ اما از آنجایی که دنیای غیرمتمرکز به طور روزافزون در حال پیشرفت و گسترش است، تمایل به تمرکززدایی حتی تا مبحث حاکمیت هم کشیده شده است.
در حالی که نگرانی در مورد مشکلات بالقوه دائوها نظیر مشکل در قانون گذاری و امنیت و ساختار، مدت زیادی است که وجود دارد، اما برخی از کارشناسان و سرمایه گذاران معتقدند که این نوع سازمان ها در نهایت مورد پذیرش و قبول قرار می گیرند و حتی ممکن است جایگزین ساختار تجارت سنتی شوند.
در پایان امیدوارم این که سازمان خودگردان غیرمتمرکز چیست را درک کرده باشید.
دیدگاه شما