تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها

تفاوت کوین و توکن چیست؟

کلمات کوین و توکن در دنیای ارزهای دیجیتال اغلب به عنوان مترادف استفاده می‌شوند و توسط بسیاری از افراد قابل تمیز از یکدیگر نیستند. اما کوین و توکن به دو مفهوم کاملاً متفاوت اشاره می‌کنند. پس چرا بسیاری از کاربران سکه و توکن را با هم اشتباه می‌گیرند و تفاوت اساسی بین آنها چیست؟

به صورت کلی می‌توان گفت که کوین، به دارایی‌های دیجیتالی گفته می‌شود که دارای بلاک چین اختصاصی خود هستند و در مقابل توکن‌ها بر روی بلاکچین ارزهای دیجیتال دیگر قرار دارند (به عنوان مثال اتر و بیت کوین هر دو کوین هستند و شیبا یک توکن است).

کوین و توکن چه تفاوتی با هم دارند که آنها را متمایز می‌کند؟

در حوزه به سرعت در حال تغییر ارزهای دیجیتال، ظهور اصطلاحات جدید منجر به تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها اشتباه برخی افراد تازه کار می‌شود. درست است که کوین‌ها و توکن‌ها به عنوان ارز دیجیتال در نظر گرفته می‌شوند، اما با هم تفاوت‌هایی دارند.

طبق تعریف، ارز یک وسیله برای مبادله پول یا ذخیره ارزش است. بیت کوین همه این ویژگی‌ها را دارد، بنابراین نام «کریپتوکارنسی» به آن اطلاق می‌شود. اما تمام کوین‌ها و توکن‌ها که تولید انبوه آن‌ها پس از موفقیت بیت‌ کوین آغاز شد، با اینرسی «ارز رمزنگاری شده» نام‌گذاری شدند، اگرچه بسیاری از آنها ویژگی‌های لازم را برای این نام‌گذاری را ندارند. بنابراین سکه‌ها و توکن‌ها دو نوع واحد دارایی مختلف هستند که با استفاده از فناوری رمزنگاری ایجاد می‌شوند و رمزارز نامیده می‌شوند.

به صورت کلی توکن ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را ندارد و روی شبکه‌های دیگر مانند اتریوم کار می‌کند. در مقابل نیز کوین ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را دارد. به عنوان مثال ارزهای دیجیتال بیت کوین، اتریوم، ریپل، لایت کوین و آدا که بلاک چین‌های اختصاصی خود را دارند، کوین هستند. تتر، چین لینک و آوه (Aave) نیز توکن هستند.

کوین چیست؟

سکه یا کوین (Coins) که اغلب به آنها آلت کوین یا سکه های ارز دیجیتال جایگزین نیز گفته می‌شود، تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها پول دیجیتالی هستند که با استفاده از تکنیک های رمزگذاری ایجاد می‌شوند و ارزش خود را در طول زمان ذخیره می‌کنند. اساساً این دارایی‌ها معادل دیجیتالی پول هستند و بیت کوین معروف ترین نمونه است (همه ارزهای دیجیتال به جز بیتکوین را آلتکوین می‌گویند). تراکنش‌های بیت کوین مبتنی بر بلاک چین است و داده ها به صورت جمعی ذخیره شده و بین شرکت کنندگان شبکه بلاکچینی به اشتراک گذاشته می‌شوند. بلاک چین شفافیت تراکنش‌ها را تضمین می‌کند و تقلب را کاهش می‌دهد. بیت کوین دارای ویژگی‌هایی مشابه پول نیز است: قابل تعویض، قابل تقسیم و دارای عرضه محدود هستند. بیشتر مشتاقان ارزهای دیجیتال جاه طلبانه اصرار دارند که سکه ها در آینده جایگزین پول های معمولی خواهند شد.

ویژگی های اصلی کوین ‌ها عبارتند از:

1) آنها از بلاک چین باز عمومی استفاده می‌کنند که هر کسی مجاز است به شبکه بپیوندد و در آن شرکت کند.

2) کوین‌ها می‌توانند ارسال، دریافت یا استخراج شوند.

توکن چیست؟

توکن‌ها دارایی‌های دیجیتالی هستند که توسط یک پروژه صادر می‌شوند و می‌توانند به عنوان روشی برای پرداخت در داخل اکوسیستم پروژه استفاده شوند و عملکردهای مشابهی را با سکه‌ها انجام دهند. اما تفاوت اصلی کوین و توکن این است که به دارندگان حق مشارکت در شبکه نیز داده می‌شود. ممکن است توکن‌ها عملکرد دارایی‌های دیجیتال را انجام دهند، سهم یک شرکت را نشان دهند و بسیاری موارد دیگر.

به عنوان مثال بلیت یک کنسرت، یک «توکن واقعی» است که می‌توانید در یک زمان خاص، در یک مکان خاص از آن استفاده کنید. شما نمی‌توانید به رستوران بروید و قبض خود را با بلیط کنسرت پرداخت کنید زیرا آن بلیط فقط در سالن کنسرت ارزش دارد.

توکن ها یک دارایی یا ابزار مفید را نشان می‌دهند، بنابراین توکن های امنیتی و کاربردی متفاوت هستند. توکن های امنیتی با ذخیره‌سازی نوعی اطلاعات شخصی، هویت شخص را به صورت الکترونیکی تأیید می‌کنند. مالک، توکن امنیتی را به سیستم متصل می‌کند تا اجازه دسترسی به سرویس شبکه را بدهد. در حالی که توکن های ابزاری دارای موارد استفاده خاصی در داخل پروژه هستند.

ایجاد یک توکن ساده‌تر از ایجاد یک کوین است، زیرا نیازی به کد نویسی ندارد. کاربران می‌توانند انواع مختلف توکن ها را در یک کیف پول ارز دیجیتال ذخیره کنند. بلاک چین اتریوم اولین شبکه‌ای بود که فرآیند ایجاد توکن را ساده کرد.

در حال حاضر اتریوم با بلاک چین ERC20، محبوب‌ترین بلاکچین برای میزبانی توکن‌ها است. بسیاری از توکن‌های محبوبی که با آن‌ها سروکار دارید، بر بستر شبکه اتریوم قرار دارند و توکن ERC20 هستند.

سخن پایانی

در این مقاله به توضیح تفاوت کوین و توکن پرداختیم. کوین‌ها فقط روشی برای پرداخت هستند در حالی که توکن ها ممکن است سهم یک شرکت را ارائه دهند، به محصولات یا خدمات دسترسی داشته باشند و بسیاری از قابلیت‌های دیگر را ارائه دهند. کوین‌ها ارزهای دیجیتالی هستند که می‌توان از آنها برای خرید و فروش استفاده کرد و به طور مستقل عمل می‌کنند، در حالی که توکن کاربرد خاصی در اکوسیستم یک پروژه دارد.

تفاوت کوین و توکن چیست ؟

در نظر داشته باشید که وقتی نگاه دقیق‌تری به بازار ارزهای دیجیتال داشته باشیم، تفاوت کوین و توکن معنا پیدا می‌کند.

برای افرادی که تازه با بازار ارزهای دیجیتال آشنا شده‌اند، توکن (Token) و کوین (Coin) مفهوم یکسانی داشته باشند و حتی به جای دیگر مورد استفاده قرار گیرند. اما اینطور نیست و این دو تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند.

در این مطلب ضمن آشنایی با تعاریف توکن و کوین، با کاربردها و انواع آن بیشتر آشنا می‌شویم و مفاهیمی مانند توکن سوزی و برخی اصطلاحات دیگر در ارتباط با توکن و کوین را مرور می‌کنیم

(Token) رمزارز یا ارز دیجیتالی است که بلاک‌چین مستقلی برای خودش ندارد و در واقع روی شبکه‌های دیگری مانند اتریوم، بایننس چین (Binance Chain)، ایاس (EOS) و تزوس (Tezos) جا‌به‌جا می‌شود. این در حالی است که کوین (Coin) ارز دیجیتالی است که بلاک‌چین مستقل خودش را دارد. در واقع یکی از وجوه اصلی تمایز بین کوین و توکن به بلاکچین مربوط می‌شود.

برای مثال می‌توان گفت رمزارزهایی مانند بیت کوین و اتریوم بلاک‌چین‌های اختصاصی و مستقل خودشان را دارند. تعداد رمزارزهایی که بلاکچین اختصاصی دارند در بازار کم نیستند و در دسته بندی کوین‌ها قرار می‌گیرند. اما تعداد توکن‌های بازار هم کم نیستند. برای مثال تتر، چین لینک، آوی (Aave) و دای (DAI) توکن‌های معروفی هستند و در بازار طرفداران خودشان را دارند.

در نظر داشته باشید که وقتی نگاه دقیق‌تری به بازار ارزهای دیجیتال داشته باشیم، تفاوت کوین و توکن معنا پیدا می‌کند.

توکن‌ها می‌توانند براساس انواعی که دارند کاربردهای مختلفی داشته باشند. برای مثال می‌توان از آنها برای انجام پرداخت‌های مختلف استفاده کرد. یا گاهی به عنوان پاداش برای مشارکت در یک شبکه پرداخت می‌‌شوند. در قراردادهای هوشمند از توکن‌ها به عنوان روشی برای پرداخت بین طرفین معامله استفاده می‌شود. حتی از توکن‌ها می‌توان برای رای گیری در برخی شبکه‌ها استفاده کرد.

ویژگی‌های مهم توکن‌ها

توکن‌ها ویژگی‌های عمومی مهمی دارند. برای مثال آنها قابل برنامه نویسی هستند و با زبان‌های برنامه نویسی می‌توان آنها را به راحتی ایجاد کرد. به علاوه توکن‌ها نیازی به مجوز برای استفاده ندارند و این نیز جزو ویژگی‌های آنها محسوب می‌شود. تراکنش‌های مربوط به توکن‌ها شفافیت لازم را دارد و این موضوع نیز از ویژگی‌های آنها محسوب می‌شود.

راه‌اندازی توکن برای ساخت توکن و کوین ممکن است با مشکلاتی روبرو شوند. باید گفت که ساخت توکن برای توسعه ‌دهندگان بلاک‌چین کار ساده‌‌تری نسبت به راه اندازی بلاک‌چین و ایجاد یک شبکه مستقل است. در نتیجه در بیشتر پروژه‌ها توسعه دهندگان ترجیح می‌دهند بدون آنکه بخواهند هزینه‌های سنگینی را متحمل شوند و باک‌چین مستقلی را ایجاد کنند از بلاک‌چین‌های موجود بهره ببرند و اهداف خود را محقق سازند.

در نتیجه بیشتر توکن‌‌ها که بلاک‌چین مستقلی ندارند به راحتی ساخته می‌شوند. اما در برخی پروژه‌ها شرایط متفاوت است و ابتدا بلاک‌چین آنها توسعه یافته و سپس آن پروژه وارد عرضه اولیه سکه یا ICO می‌شود تا بتواند سرمایه اولیه مورد نیاز خود را جذب کند. برخی از توکن‌ها بعد از آنکه به اندازه کافی توسعه یافتند به سمت بلاک‌چین اختصاصی خود گام برمی‌دارند و توکن مربوطه به کوین تبدیل می‌شود.

چگونه متوجه شویم یک رمزارز کوین است یا توکن؟

در وب‌سایت کوین مارکت کپ (Coinmarketcap) می‌توانید با تنوع کوین‌ها و توکن‌ها آشنا شوید. برای آنکه متوجه شوید یک رمزارز توکن است یا کوین می‌‌توانید به صفحه آن در وب‌سایت کوین مارکت کپ مراجعه کنید و اطلاعات منتشر شده در مورد آن را مطالعه کنید. برای مثال رمزارز آوی (Aave) را در نظر بگیرید.

با مراجعه به وب‌سایت مربوطه در قسمت بالای صفحه در کنار نام رمزارز و بعد از آنکه رتبه آن را براساس ارزش بازار مشخص کرد وضعیت آن را نیز نشان می‌دهد. با توجه به تصویر تهیه شده از این وب‌سایت به خوبی مشخص است که آوی (Aave) یک توکن است و عبارت Token هم در آنجا درج شده است.

همین اطلاعات در مورد سایر رمزارزها نیز در وب‌سایت کوین مارکت کپ منتشر شده است. برای مثال در کنار نام رمزارز بیت کوین با علامت اختصاری BTC به کوین بودن آن اشاره شده است که در تصویر ذیل قابل رویت است.

اطلاعات در مورد سایر رمزارزها نیز در وب‌سایت کوین مارکت کپ منتشر شده است. برای مثال در کنار نام رمزارز بیت کوین با علامت اختصاری BTC به کوین بودن آن اشاره شده است که در تصویر ذیل قابل رویت است.

همان‌طور که در تصویر بالا مشاهده می‌کنید بعد از رنگ یا رتبه بیت کوین به نوع آن یعنی کوین بودن آن اشاره شده است. بنابراین برای هر یک از رمزارزها به راحتی می‌توانید با مراجعه به وب‌سایت کوین مارکت کپ اطلاعات خوبی در مورد توکن یا کوین بودن آنها به دست آورید.

تفاوت بین توکن و کوین

اولین تفاوت بین توکن‌ها و کوین‌ها به بلاک‌چین آنها مربوط می‌شود و همان‌طور که گفته شد توکن رمزارزی است که بلاک‌چین مستقلی برای خودش ندارد و در واقع روی شبکه‌های دیگری مانند اتریوم جا‌به‌جا می‌شود. این در حالی است که کوین ارز دیجیتالی است که بلاک‌چین مستقل خودش را دارد.

در واقع کوین‌هایی مانند بیت کوین روی شبکه بلاک‌چین بومی و اختصاصی قرار دارند ولی توکن‌ها روی بلاک‌چین‌های موجود ایجاد می‌شوند.

یکی دیگر از تفاوت‌های اساسی کوین و توکن آن آست که کوین‌ها ارزش پولی دارند و نوعی ارز دیجیتال به شمار می‌روند. حال آنکه توکن‌ها عموما کاربردهای وسیع‌تری دارند و با توجه به کاربردی که برای آنها تعریف می‌شود نیز انواع مختلفی دارند.

از دیگر تفاوت‌های کوین و توکن می‌توان به تفاوت آنها در نوع ایجاد آنها اشاره کرد. برای مثال کوین از طریق استخراج به دست می‌آید و محاسبات پیچیده‌ای دارد. اما برای مثال چنین وضعیتی در مورد توکن‌ها وجود ندارد و آنها در اکثر موارد از طریق عرضه اولیه یا ICO توزیع می‌شوند.

همچنین برای ایجاد توکن به راحتی می‌توان از طریق برنامه نویسی این کار را انجام داد ولی ایجاد کوین مانند توکن ساده نیست.

انواع توکن

توکن‌ها انواع مختلفی دارند. در یک طبقه‌بندی می‌توان توکن‌ها را در دو دسته کلی توکن‌های مثلی (Fungible) و توکن‌های غیرمثلی (Non-fungible) طبقه بندی کرد که در ادامه هر کدام از توکن‌های مثلی و غیر مثلی توضیح داده می‌شود. همچنین توکن‌های مثلی را می‌توان در سه دسته کلی طبقه بندی کرد.

اطلاعات در مورد سایر رمزارزها نیز در وب‌سایت کوین مارکت کپ منتشر شده است. برای مثال در کنار نام رمزارز بیت کوین با علامت اختصاری BTC به کوین بودن آن اشاره شده است که در تصویر ذیل قابل رویت است

همان‌طور که در تصویر بالا مشاهده می‌کنید بعد از رنگ یا رتبه بیت کوین به نوع آن یعنی کوین بودن آن اشاره شده است. بنابراین برای هر یک از رمزارزها به راحتی می‌توانید با مراجعه به وب‌سایت کوین مارکت کپ اطلاعات خوبی در مورد توکن یا کوین بودن آنها به دست آورید.

تفاوت بین توکن و کوین

اولین تفاوت بین توکن‌ها و کوین‌ها به بلاک‌چین آنها مربوط می‌شود و همان‌طور که گفته شد توکن رمزارزی است که بلاک‌چین مستقلی برای خودش ندارد و در واقع روی شبکه‌های دیگری مانند اتریوم جا‌به‌جا می‌شود. این در حالی است که کوین ارز دیجیتالی است که بلاک‌چین مستقل خودش را دارد.

در واقع کوین‌هایی مانند بیت کوین روی شبکه بلاک‌چین بومی و اختصاصی قرار دارند ولی توکن‌ها روی بلاک‌چین‌های موجود ایجاد می‌شوند.

یکی دیگر از تفاوت‌های اساسی کوین و توکن آن آست که کوین‌ها ارزش پولی دارند و نوعی ارز دیجیتال به شمار می‌روند. حال آنکه توکن‌ها عموما کاربردهای وسیع‌تری دارند و با توجه به کاربردی که برای آنها تعریف می‌شود نیز انواع مختلفی دارند.

از دیگر تفاوت‌های کوین و توکن می‌توان به تفاوت آنها در نوع ایجاد آنها اشاره کرد. برای مثال کوین از طریق استخراج به دست می‌آید و محاسبات پیچیده‌ای دارد. اما برای مثال چنین وضعیتی در مورد توکن‌ها وجود ندارد و آنها در اکثر موارد از طریق عرضه اولیه یا ICO توزیع می‌شوند.

همچنین برای ایجاد توکن به راحتی می‌توان از طریق برنامه نویسی این کار را انجام داد تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها ولی ایجاد کوین مانند توکن ساده نیست.

توکن‌ها انواع مختلفی دارند. در یک طبقه‌بندی می‌توان توکن‌ها را در دو دسته کلی توکن‌های مثلی (Fungible) و توکن‌های غیرمثلی (Non-fungible) طبقه بندی کرد که در ادامه هر کدام از توکن‌های مثلی و غیر مثلی توضیح داده می‌شود. همچنین توکن‌های مثلی را می‌توان در سه دسته کلی طبقه بندی کرد.

سرمایه گذاری کرد، در نتیجه مزیت‌هایی نسبت به اوراق بهادار سنتی دارد. همچنین کاربران می‌توانند به راحتی توکن‌ها را در کیف پول نرم افزاری خود ذخیره کنند و نقل و انتقال آن نیز کار سختی نیست. با توجه به اینکه چنین توکن‌هایی توسط نهادهای نظارتی و قانون‌گذار ثبت می‌شوند، در نتیجه قابلیت اطمینان خوبی دارند و از ریسک و خطر کمتری برخوردار هستند.

توکن حاکمیتی چیست؟

توکن حاکمیتی یا گاورننس (Governance) رمزارزی است که صاحب و مالک آن به واسطه چنین دارایی می‌تواند در برخی تصمیم گیری‌ها، حق رای داشته باشد. برای مثال دارنده یک توکن می‌تواند روی تصمیم گیری‌های کلیدی یک صرافی اظهارنظر کرده و حق رای در مورد تصمیم گیری‌ها داشته باشد. در بسیاری از موارد توکن‌های حاکمیتی در طبقه بندی توکن‌های کاربردی قرار می‌گیرند.

دسته بندی توکن‌ها براساس راهنمای FINMA سوئیس

موسسه قانون گذاران مالی سوئیس نیز دسته بندی را برای توکن‌ها در نظر گرفته‌‌اند و در راهنمای FINMA توکن‌ها را به چهار دسته تقسیم کرده‌اند که عبارتند از: ۱- توکن‌های کاربردی ۲- توکن‌های پرداخت ۳- توکن‌های اوراق بهادار ۴- توکن‌های سهمی

توکن‌های کاربردی یا همان Utility Tokens در تعداد محدود عرضه می‌شوند و برای دسترسی به محصول یا خدمات خاصی کاربرد دارند.

توکن پرداخت یا همان Payment Tokens نیز برای پرداخت هزینه کالا و خدمات به کار برده می‌شوند.

توکن اوراق بهادار یا Security Tokens نوعی سرمایه گذاری در توکن‌های عرضه اولیه یا ICO هستند که سرمایه گذاران برای کسب سود رد آنها سرمایه گذاری می‌کنند.

توکن سهمی یا Equity Tokens نیز در واقع خرید سهام شرکت‌ها در قالب توکن است که سرمایه گذاران در سهام شرکت‌ها سهیم می‌شوند.

توکن‌ها چگونه ساخته و ایجاد می‌شوند؟این سوال پیش بیاید که اساسا توکن‌ها چگونه ایجاد می‌شوند. باید گفت در بستر بلاکچین می‌توان با زبان‌های برنامه نویسی توکن ایجاد کرد. توسعه دهندگان برای ایجاد یک توکن از زبان‌های برنامه نویسی استفاده می‌کنند و قرارداد هوشمندی را ایجاد می‌کنند. برای مثال اتریوم میزبان توکن‌های بسیاری در بازار است و علاوه بر اتریوم بسترهای دیگری نیز برای ایجاد توکن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند و استانداردی که برای ایجاد توکن در این بستر مورد استفاده قرار می‌گیرد ERC-20‌ است. باید در نظر داشت در نگاه اول ایجاد توکن کار سختی نیست ولی اگر این توکن هدف خاصی را دنبال نکند و کاربردی نداشته باشد بی‌شک فاقد ارزش است.

در بحث‌ توکن‌ها موضوع کلاهبرداری بسیار مهم است. برای مثال ممکن است توکنی فاقد ارزش ایجاد شود و توسعه دهندگان آن بتوانند با گمراه کردن سرمایه گذاران توکن بی‌ارزش را در ازای پول زیادی معاوضه کرده و سرمایه را از آن خود کنند. حال آنکه در عمل توکن آنها فاقد ارزش بوده و تنها سرمایه سرمایه گذاران را از دست آنها خارج کرده است.

سرمایه گذاری در برخی توکن‌ها باعث می‌شود که سرمایه گذاران تنها پول و سرمایه خود را از دست بدهند و ضررهای هنگفتی متوجه آنها شود.

برای ذخیره توکن‌ها می‌توان از کیف پول استفاده کرد. کیف پول براساس آدرس بلاک چین امکان ذخیره و انتقال توکن را روی بسترهای مختلف فراهم می‌کند. برای مثال اگر توکنی بر بستر اتریوم ایجاد شده باشد، سرمایه گذاران می‌توانند از کیف پول‌های اتریومی برای ذخیره و نقل و انتقال استفاده کنند.

در سایر پلتفرم‌ها نیز همین وضعیت حاکم است و سرمایه گذاران می‌توانند توکن‌ها را روی کیف پول‌های هر کوین ذخیره کنند. برخی توکن‌ها نیز کیف پول‌های اختصاصی دارند.

توکن سوزی (Token Burning) یا کوین سوزی (Coin Burning) یکی از اصطلاحاتی است که در بازار ارزهای دیجیتال ممکن است آن را اما توکن سوزی به چه معنی است؟ باید گفت توکن سازی فرآیندی است که طی آن تعدادی از توکن‌ها یا کوین‌ها به صورت عمدی و با برنامه‌ای مشخص از چرخه حذف می‌شوند یا به اصطلاح سوزانده می‌شوند. معمولا در توکن سوزی اهداف مختلفی دنبال می‌شود و این کار به صورت هدفمند انجام می‌شود. توکن‌ سوزی روش‌های مختلفی دارد و توسعه دهندگان براساس نیاز خود و با اهدافی که دنبال می‌کنند روشی را برای توکن سازی انتخاب می‌کنند.

در توکن‌سوزی یا کوین سوزی معمولا مقداری از رمزارز را برای همیشه از موجودی در گردش حذف می‌کنند و این تصمیم عموما توسط گروه توسعه دهنده آن کوین یا توکن گرفته می‌شود. تیم توسعه دهنده در واقع تصمیم می‌گیرد تا عرضه آن رمزارز را کنترل کند و ارزش آن را افزایش دهد. به همین دلیل تعدادی توکن یا کوین را از چرخه حذف می‌کند. البته این فرآیند برای همه ارزهای دیجیتال رخ نمی‌دهد ولی برای برخی آلت کوین‌ها و توکن‌هایی که ارزش بازار بالایی ندارند چنین کاری انجام می‌شود تا سرمایه گذاران را تشویق به سرمایه گذاری کن

در توکن‌سوزی، توکن‌ها به آدرس نامشخص یا Eater Address منتقل می‌شوند و قابل دسترس نیستند و هیچ کس نمی‌تواند به آنها دسترسی داشته باشد. در این صورت رمزارز مربوطه به صورتی غیر قابل بازگشت از چرخه خارج می‌شود و از بین می‌رود. معمولا بعد از توکن‌سوزی ارزش آن رمزارز افزایش پیدا می‌کند. در نظر داشته باشید که توکن‌سوزی دلایل مختلفی دارد که افزایش ارزش آن رمزارز تنها یکی از اهدافی است که توسعه دهندگان دنبال می‌کنن

آینده بازار رمزارز

بازار رمزارزها نوسانات زیادی داشته و طی ماه‌های گذشته نیز این نوسانات به نقطه اوجی رسیده است. ورود به بازار ارزهای دیجیتالی مستلزم داشتن دانش و بینش کافی در مورد بازار کریپتو است وگرنه می‌تواند تبعات بدی از جمله از دست رفتن سرمایه را به دنبال داشته باشد

طی ماه‌های گذشته رمزارزهای متاورسی بسیار مورد توجه قرار گرفتند. همچنین NFT‌ها نیز در بازه زمانی به شدت مورد توجه بازار بودند. نوسانات بازار کریپتو با برخی خبرها و تصمیم گیری دولت‌ها دچار شدت بیشتری می‌شود و باید دید در آینده این بازار آیا روند رو به رشدی را طی می‌کند یا محکوم به فنا خواهد شد.هاد.د.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

اصطلاحات زیادی در دنیای ارزهای دیجیتال وجود دارد و هرکسی که حتی یک یا چند روز است با این حوزه آشنا شده، اصطلاحاتی همانند سکه یا کوین (Coin)، توکن (Token) و کریپتوکارنسی و… را شنیده است.

ما اغلب اوقات به مفاهیم پیشرفته‌تر مانند نحوه خرید و فروش ارز دیجیتال می‌پردازیم، در حالیکه عده‌ای هستند که تفاوت بین کوین، توکن و ویژگی‌های آنها را نمی‌دانند.

• آیا توکن همان ارز دیجیتال است؟
• توکن چه تفاوتی با کوین (Coin) دارد؟
• آلتکوین چیست؟
• آیا همه این اصطلاحات مترادف هم هستند؟

در ادامه پاسخ این سوالات را می‌خوانید.

از همین ابتدا بهتر است بدانید که کوین و توکن مترداف و مانند هم نیستند و البته نباید کسانی را که coin و token را یکسان می‌داند مقصر دانست زیرا حوزه ارزهای دیجیتال بسیار جدید است و احتمال انتشار آموزش‌های اشتباه و یا سوءبرداشت‌ها وجود دارد.

کوین (Coin) چیست؟

یک کوین مانند لایت‌کوین، از طریق ایجاد تغییراتی در کد اصلی بیت‌کوین ایجاد می‌شود. به این ارزهای دیجیتال، آلتکوین نیز گفته می‌شود، زیرا به تناوب بیت‌کوین، می‌توانند استفاده شوند و کاربردهای آنها شبیه بیت‌کوین است.

بنابراین ویژگی‌های آلتکوین‌ها با بیت‌کوین مشابه است:

قابل تعویض: یعنی یک واحد از آنها معادل واحدهای دیگر است. (مثلا 1 لایت‌کوین با 1 لایت‌کوین دیگر تفاوتی ندارد)
قابل تقسیم: 1 واحد از آنها را می‌توان به واحدهای کوچکتری تقسیم کرد.
قابل پذیرش: به عنوان یک روش برای تبدیل ارزها می‌توان از آنها استفاده کرد.
عرضه محدود: عرضه آنها محدود شده و کل عرضه ثابت باقی می‌ماند. (به استثنای برخی)
یک شکل: همه نسخه‌های آن ارز دارای ارزشی یکسان هستند.
پرتابل: قابل نقل و انتقال هستند و می‌توانند به سایر ارزها تبدیل شوند.
ماندگار: می‌توان آنها را چندین بار استفاده کرد، بدون اینکه از ارزش آنها کاسته شود.

همچنین کریپتوکارنسی‌های دیگری همانند مونرو (Monero) با نماد XMR وجود دارد که براساس کدهای بیت‌کوین ایجاد نشده ولی به آنها نیز کوین (Coin) گفته می‌شود زیرا خود دارای بلاک‌چین اختصاصی هستند و ویژگی‌های بالا در موردشان صدق می‌کند.

این کوین‌ها با نام‌های مختلفی خوانده می‌شوند: کریپتو، کریپتوکوین، کریپتوکارنسی، ارز رمزنگاری‌شده، رمزارز و ارزهای رمزپایه.

برای ساده‌تر کردن فهم موضوع، می‌توان ارزهای رمزنگاری‌شده را به عنوان دسته اصلی دانست، در زیر آن، کوین‌ها به عنوان یک زیردسته جای می‌گیرد و توکن‌ها نیز به عنوان یک زیر دسته دیگر شناخته می‌شود.

با این حال، بلاک‌چین‌هایی همانند اتریوم و ریپل باید در زیر دسته کوین‌ها جای بگیرند زیرا با وجودیکه صرفا برای نقل و انتقال ارزش از آنها استفاده نمی‌شود، دارای ویژگی‌های ذکر شده کوین‌ها هستند و بلاک چین اختصاصی خود را دارند.

اما موضوع توکن متفاوت است و وقتی در ادامه، ویژگی‌های توکن (Token) ها را شرح دادیم، متوجه می‌شوید با کوین‌ها تفاوت دارند.

توکن (Token) چیست؟

توکن نیز نوعی ارز رمزنگاری شده است که معمولا بر روی پلتفرم یک بلاک‌چین دیگر ایجاد می‌شود. معمولا توکن‌ها برای کاربرد در یک اپلیکیشن یا به عنوان یک دارایی و… استفاده می‌شوند.

توکن‌ها نیز خود دارای انواع مختلفی هستند.

برای مثال، پروژه Golem را در نظر بگیرید. نماد توکن این پروژه GNT است و بر پایه بلاک‌چین اتریوم ساخته شده (یعنی دارای بلاک‌چین اختصاصی نیست). اگر شما بخواهید از اپلیکیشن غیرمتمرکز Golem استفاده کنید، باید توکن GNT را در اختیار داشته باشید.

برای تشخیص توکن یا کوین بودن یک ارز، می‌توانید در سایت coinmarketcap.com مشخصات آن را مشاهده کنید (تصویر زیر).

بنابراین توکن‌ها روی یک بلاک‌چین دیگر، یک دارایی دیجیتال محسوب می‌شوند اما با وجود ارزش بازاری که در اختیار دارند، یک کوین یا ارز دیجیتال با بلاک‌چین مستقل نیستند.

به عبارتی دیگر کوین‌هایی همانند اتریوم می‌توانند بطور کاملا مستقل وجود داشته باشند ولی بر فرض مثال اگر روزی بلاک‌چین اتریوم از بین برود، توکن GNT نیز وجود نخواهد داشت، زیرا این توکن بر روی پلتفرم اتریوم ساخته شده است.

سخن آخر

تفاوت‌های بین کوین و توکن با ایجاد پروژه‌هایی همانند Walton و Vechain در حال پیچیده شدن است. اما خوشبختانه کشورهایی همانند ژاپن و آمریکا در حال وضع قوانینی حول محور انواع مختلف ارزهای رمزنگاری شده هستند و همین عامل باعث می‌شود تمایز بین توکن و کوین برای کاربران آسان‌تر گردد.

تفاوت کوین و توکن در بازار ارز دیجیتال چیست؟

تفاوت کوین و توکن در بازار ارز دیجیتال چیست؟ ارزهای دیجیتالی که در بازار کریپتوکارنسی معرفی شده‌اند هرکدام بر اساس ساختاری که دارند در دسته‌بندی «توکن» یا «کوین» قرار می‌گیرند.

تا کنون فکر می‌کردیم که تفاوتی میان ارزها وجود ندارد و همه آنها یک پول دیجیتال هستند و با سرمایه‌گذاری در آن‌ها می‌توانیم سود کنیم. اما این خیال با واقعیت فاصله دارد. قبل از ورود باید این بازار را به خوبی بشناسیم و در رمزارزهای مطمئن سرمایه‌گذاری کنیم.

در دنیای کریپتو اصطلاحات زیادی وجود دارد که به‌عنوان یک فعال در این بازار باید با آنها آشنا باشیم. یکی از این اصطلاحات مهم توکن و کوین است. توکن به ارزهایی دیجیتالی گفته می‌شود که بلاک‌چین مستقل ندارند و به ارزهایی که بلاک‌چین مخصوص خود را دارند، کوین گفته می‌شود. این یک تعریف کلی و ساده از دسته‌بندی ارزهای دیجیتال در بازار است. اگر این تعریف برای شما نامفهوم است و به مطالب گسترده‌تری نیاز دارید، نگران نباشید و این مقاله را تا انتها دنبال کنید. این مطلب از بلاگ را به «بررسی تفاوت‌ کوین و توکن در ارزهای دیجیتال» اختصاص داده‌ایم. همچنین در طی یک مقایسه بررسی می‌کنیم که سرمایه‌گذاری در توکن بهتر است و یا کوین؟ برای اطلاعات بیشتر نیز می توانید اینجا را کلیک کنید.

کوین چیست؟

کوین «Coin» به ارزهای دیجیتالی گفته می‌شود که با استفاده از تکنیک‌های رمزنگاری ساخته شده‌اند و ارزش را در طول زمان ذخیره می‌کنند. در واقع کوین معادل دیجیتالی پول است و بیت‌کوین محبوب‌ترین نمونه آن است. این رمز ارزها بلاک‌چین مستقل و پایدار خودشان را دارند که مهم‌ترین تفاوت اصلی کوین و توکن نیز همین است. کوین‌ها از پایه و صفر راه‌اندازی می‌شوند، مانند اینکه برای سیستم شخصی ما از پایه یک سیستم‌عامل نوشته شده باشد.

بلاک‌چین یک نوع سیستم ثبت اطلاعات و گزارش است. این مفهوم اولین‌بار با پیدایش پادشاه ارزهای دیجیتال به وجود آمد و از این راهکار تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها برای ذخیره اطلاعات و دارایی کاربران بهره گرفته می‌شود. تفاوت بلاک‌چین با سیستم‌های دیگر در این است که اطلاعات ذخیره شده روی این نوع سیستم میان همه اعضا شبکه به اشتراک گذاشته می‌شود. با استفاده از رمزنگاری و توزیع داده‌ها، امکان حذف، دست‌کاری و هک اطلاعات ثبت شده از بین می‌رود.

بلاک‌چین‌‌ها باهدف خاصی طراحی می‌شود، برای مثال بیت‌کوین بلاک‌چین اختصاصی خود را دارد و یک رمزارز برای ذخیره ارزش به شمار می‌رود که قصد دارد در برابر متمرکز بودن بانک‌ها مقاومت کند. پروژه‌های کوین معمولاً از فناوری‌های قبلی سایر رمزارزها الهام می‌گیرند و برای راه‌اندازی از ابتدا طراحی می‌شوند. بلاک‌چین اتریوم نیز با همین ایده شکل گرفت. خالق اتریوم «ویتالیک بوترین» با بررسی بیت‌کوین و درنظرگرفتن ضعف‌های آن، رمزارز اتریوم را طراحی کرد که خیلی سریع‌تر و بهتر از بیت‌کوین تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها است. بیت‌کوین، اتریوم، ریپل، لایت‌کوین، بیت کوین کش، کاردانو و صدها ارز دیگر که بلاک‌چین مستقل خود را دارند در دسته‌بندی کوین‌ ها قرار می‌گیرند.

کاربرد کوین چیست؟

از کوین‌ ها معمولاً به‌عنوان یک پول واقعی استفاده می‌شود. در واقع این ارزهای دیجیتال هدفی فراتر از کارکرد یک پول دیجیتالی ندارند. از موارد استفاده کوین‌ها می‌توان به انتقال پول، یک ذخیره ارزش و یا یک واحد که می‌توان بر اساس آن قیمت‌گذاری کرد، اشاره کرد. برای مثال، از ارز بیت‌کوین می‌توانیم برای پرداخت کالا و خدمات استفاده کنیم. با خرید و نگه‌داری این رمزارز می‌توانیم ارزش سرمایه خود را در طولانی‌مدت نه‌تنها حفظ کنیم، بلکه آن را افزایش دهیم. برخی از کوین‌ ها مانند بیت‌کوین هیچ استفاده دیگری به جز پولی ندارند. اما اتریوم چیزی فراتر از یک ارز دیجیتال است. اتریوم «ETH» برای انجام معاملات به‌عنوان سوخت تراکنش در شبکه Ethereum استفاده می‌شود. بر روی این شبکه می‌توانیم توکن ایجاد کنیم و برای ارسال یک توکن می‌توانیم از اتر استفاده کنیم که هزینه‌های ماینینگ را فراهم کند.

توکن چیست؟

توکن (Token) به ارزهای دیجیتالی گفته می‌شود که بلاک‌چین مستقل خود را ندارند و از بستر بلاک‌چین‌های دیگر استفاده می‌کنند؛ بنابراین در دنیای کریپتو تنها چیزی که کوین و توکن را از یکدیگر متمایز می‌کند، داشتن و نداشتن بلاک‌چین اختصاصی است.

در حقیقت توکن استفاده منحصربه‌فرد از یک پلتفرم قرارداد هوشمند مانند بلاک‌چین اتریوم است. پلتفرم‌های قرارداد هوشمند بستری را برای کاربران به وجود می‌آورند که توکن‌هایی را که از مشتقات بلاک‌چین اصلی هستند، ایجاد و مدیریت کنند. برای ایجاد یک توکن حتماً نیاز نیست که کدنویسی را از صفر شروع کنیم بلکه کافی است از یک قرارداد هوشمند مانند اتریوم برای ایجاد آن استفاده کنیم. همین شیوه ساخت از برجسته‌ترین تفاوت کوین و توکن در بازار ارز دیجیتال است. از بزرگ‌ترین توکن ‌های بازار کریپتو می‌توانیم به تتر، چین لینک، دای (Dai) و بت (BAT) اشاره کنیم. برای این‌که متوجه شویم یک ارز دیجیتال توکن است و یا کوین می‌توانیم به صفحه اختصاصی آن در سایت کوین مارکت کپ مراجعه کنیم.

پروژه‌های توکن بخش زیادی از بازار کریپتوکارنسی را در اختیار گرفته‌اند. سودمندی این پروژه‌ها در این است که برای اکوسیستم و پلتفرم اصلی نیز درآمدزایی می‌کنند. یعنی کارمزد هر تراکنش یک توکن، با رمزارز بومی بلاک‌چین که روی آن ساخته شده‌اند پرداخت می‌شود. برای مثال، ارز دیجیتال دای (Dai) که بر بستر « ERC20» است، برای انجام هر تراکنش از کاربران رمز اتر به‌عنوان کارمزد دریافت می‌کند.

توکن ها چگونه ساخته میشوند؟

روی بستر هر پلتفرم بلاک‌چینی که از قرارداد هوشمند و زبان برنامه‌نویسی سطح بالا استفاده می‌کند، می‌توانیم توکن جدید را ایجاد کنیم. در حال حاضر 80% توکن‌های بازار بر بستر اتریوم ساخته شده‌اند و پس از آن بایننس چین (Binance chain)، ایاس و کازماس قرار دارند.

در ابتدا توسعه دهندگان برای ایجاد یک توکن با استفاده از تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها زبان‌های برنامه‌نویسی و استانداردهای ایجاد توکن که تیم بلاک‌چین آن را ارائه می‌کند، قرارداد هوشمند توکن خود را ایجاد می‌کنند. سپس با استفاده از ابزارهای موجود، آن را در بلاک‌چین پیاده‌سازی می‌کنند. برای مثال زبان برنامه‌نویسی ساخت توکن اتریوم سالیدیتی است و استاندارد اصلی آن برای ایجاد توکن ERC-20 نام دارد. توسعه‌دهندگانی که قصد ایجاد توکن جدید دارند باید از این مبنا برای ساخت استفاده کنند.

برای ساخت توکن جدید کمتر از یک ساعت وقت نیاز است و با پرداخت هزینه بسیار کمی انجام می‌شود. اما صرفاً ایجاد یک توکن مبنی بر ارزشمندی آن نیست. آسان بودن مراحل ساخت یک توکن، بستری را برای کلاهبرداران فراهم کرده است. برخی از افراد سعی می‌کنند توکن‌هایی که هیچ ارزشی ندارند را در قبال پول‌های واقعی مبادله کنند. بدون اغراق می‌توان گفت که بیش از 90% توکن‌های بازار کاربرد خاصی ندارند و به دنبال خالی کردن جیب‌های کاربران هستند.

انواع توکن بر اساس کاربردها

کوین‌ها به طور معمول یک واسطه‌ای برای پرداخت هستند. برای مثال ارز بیت‌کوین فقط به‌عنوان یک ارز دیجیتال که ارزشمند است شناخته می‌شود. در مقابل، توکن‌های موفق هرکدام با یک هدف و کاربرد مهم خلق می‌شوند. برای نمونه، توکن تتر که پشتوانه آن یک دلار آمریکا است، باهدف حفظ ارزش سرمایه فعالان در برابر نوسانات بازار به وجود آمده است. توکن‌هایی که خدمات خوبی ارائه می‌دهند و با حضور خود می‌توانند یک نیاز را رفع کنند شانس بیشتری برای دیده‌شدن و جذب سرمایه دارند. توکن‌ها را از نظر نوع می‌توان به چندین دسته متفاوت تقسیم کرد. این دسته‌بندی صرفاً برای راحت‌تر کردن فهم روش کار آن‌ها است و ممکن است یک توکن در دودسته بندی قرار بگیرد.

• توکن کاربردی (Utility tokens)

بیشتر توکن‌های موجود در بازار کریپتوکارنسی در این دسته‌بندی قرار می‌گیرند. حتی ارزهایی که هدف خاصی از توسعه آنها وجود ندارد نیز در این دسته جایی می‌گیرند. کاربردی بودن به معنی این است که از آنها برای مورد خاصی مانند پرداخت هزینه‌های یک شبکه استفاده می‌شود. برای مثال، ما از توکن لینک (LINK) برای پرداخت هزینه‌ها در شبکه چین لینک استفاده می‌کنیم. خود اتریوم را می‌توانیم یک ارز دیجیتالی کاربردی برای پرداخت هزینه‌ها در نظر بگیریم.

• توکن امنیتی (Security token)

یکی دیگر از دسته‌بندی انواع توکن‌های ارز دیجیتال، توکن امنیتی یا توکن اوراق بهادار است. این توکن‌ها در حقیقت سهمی از یک دارایی را به خریدار اطلاق می‌نمایند. کاربرد آن دقیقاً مانند اوراق بهادار در بازار واقعی است. با خرید هر توکن اوراق بهادار ما مالک بخشی از کل شرکت عرضه‌کننده این توکن‌ها می‌شویم. از این نوع توکن‌ها بیشتر برای سرمایه‌گذاری بلندمدت استفاده می‌شود زیرا در کوتاه‌مدت خیلی سودده نیستند.

• توکن معاملاتی (Transactional Token)

توکن‌های معاملاتی بسیار رایج هستند و اغلب مانند ارزهای سنتی عمل می‌کنند. این ارزها برای خریدوفروش کالا و خدمات مناسب هستند. استیبل کوین‌هایی مانند دای (Dai) یا تتر از جمله این توکن‌ها هستند. این نوع ارزها دارای پشتوانه فیزیکی مانند دلار آمریکا هستند.

• توکن حاکمیتی Governance Token

توکن‌های حاکمیتی به‌عنوان برگ رای نیز شناخته می‌شوند. در واقع داشتن این رمز ارزها باعث می‌شود تا بتوانیم در تصمیمات کلان شرکت توسعه‌دهنده آن توکن، حق رأی و تصمیم‌گیری داشته باشیم. از این فرآیند ممکن است در آینده نیز برای رأی‌گیری واقعی استفاده کنیم. معروف‌ترین توکن حاکمیتی رمزارز یونی سوآپ (Uniswap) توکن بومی صرافی غیرمتمرکز یونی سوآپ است که با همین هدف ساخته شده‌است. برخی از این توکن‌ها در دسته توکن‌های کاربردی نیز قرار می‌گیرند زیرا صرافی‌های غیرمتمرکز از این دسته از توکن‌ها بیشتر استفاده می‌کنند.

• توکن مثلی و غیرمثلی

توکن‌ها در میان تمام ارزهای دیجیتال، در ابتدا به دودسته کلی مثلی (Fungible) و غیرمثلی (Non-fungible) تقسیم می‌شوند. به‌طورکلی در اقتصاد یک دارایی یا پول زمانی مثلی یا تعویض‌پذیر به شمار می‌رود که واحدهای آن با یکدیگر قابل تعویض باشند. نمی‌توانیم هیچ‌کدام را از دیگری باارزش‌تر و یا کم‌ارزش‌تر بدانیم. برای مثال، بیت‌کوین، دلار و ریال یک دارایی مثلی هستند. یک اسکناس 50.000 هزارتومانی با یک اسکناس 50.000 هزارتومانی دیگر از نظر ارزش کاملاً با هم برابر هستند و می‌توانیم آنها را با هم تعویض کنیم.

در مقابل دارایی‌های مثلی، چیزهای غیرمثلی وجود دارد به‌طورکلی می‌توان گفت هر چیزی که ابزار مبادله نباشد، غیرمثلی است. تا به اینجا با مفهوم مثلی و غیرمثلی آشنا شدیم حالا به سراغ تعریف توکن غیرمثلی می‌رویم. یک توکن غیرمثلی یا nft، یک دارایی دیجیتالی کمیاب و منحصربه‌فرد است که روی بستر بلاک‌چین ذخیره می‌شود. آثار هنری دیجیتالی، آیتم‌های بازی کامپیوتر و اقلام کلکسیونی از انواع توکن‌های غیرمثلی هستند.

بررسی تفاوت توکن و کوین در ارز دیجیتال

آشنایی با تفاوت کوین و توکن برای فعالیت در حوزه رمزارزها لازم است و به شما کمک می کند با آگاهی اقدام به خرید کوین یا توکن مورد نظر خود کنید.

دو مورد از اصطلاحات رایج و پرکاربرد ارز دیجیتال، کوین و توکن هستند. این دو اصطلاح با یکدیگر تفاوت هایی دارند. به منظور فعالیت در حوزه رمزارزها لازم است به طور کامل با مفهوم توکن و کوین آشنا شویم. در ادامه این مطلب به معرفی مختصر کوین و توکن و بررسی تفاوت توکن و کوین در ارز دیجیتال می پردازیم.

آشنایی با مفهوم کوین در ارز دیجیتال

معنی کوین (Coin) در زبان فارسی سکه است. در بازار رمزارزها ارزهای دیجیتالی که به عنوان ارز اصلی یک شبکه بلاکچین غیرمتمرکز به وجود آمده اند کوین گفته می شود. در بیشتر پروژه های ارز دیجیتال بلاکچین فناوری به کار رفته بلاکچین است. بنابراین کوین ها در واقع سکه اصلی یک بلاکچین هستند که به منظور پرداخت هزینه کارمزد تراکنش ها استفاده می گردند. به طور نمونه بیت کوین به عنوان کوین اصلی شبکه بلاکچین بیت کوین و اتر کوین اصلی شبکه بلاکچین اتریوم به شمار می رود.

شبکه های بلاکچینی فاقد قرارداد هوشمند فقط یک ارز دیجیتال درون شبکه خود دارند که کوین محسوب می گردد. دیگر بلاکچین ها علاوه بر کوین اصلی شبکه قابلیت ساخت دیگر ارزهای دیجیتال را فراهم می کنند که توکن نامیده می شوند. از جمله موارد استفاده از کوین ها می توان تامین امنیت شبکه، استیکینگ، پرداخت کارمزد ثبت تراکنش ها و امکان انجام فعالیت در حوزه غیرمتمرکز را نام برد.

آشنایی با مفهوم توکن در ارز دیجیتال

واژه توکن (Token) یک واژه عمومی با معنی ژتون است. یکی از کاربردها ی توکن ها در بازی های رایانه ای و به عنوان یک ابزار برای خرید و فروش دارایی های دیجیتال مورد استفاده قرار می گرفت. اما در حوزه رمزارزها توکن به ارزهای دیجیتالی گفته می شود که توسط قراردادهای هوشمند ایجاد شده و از خود بلاکچین مستقلی ندارند.

اکثر پروژه های ارز دیجیتال به منظور کم کردن هزینه های خود و حفظ امنیتشان به جای ایجاد بلاکچین جدید توکن های خود را بر بستر بلاکچین های موجود تولید می کنند. در حالت کلی توکن ها به دو دسته مثلی و غیرمثلی تقسیم می گردند. توکن هایی که ارزش کلیه واحدهای آن یکسان باشد و می توان آنها را جایگزین هم کرد مثلی هستند. توکن های غیر مثلی(NFT) یا غیرقابل تعویض دارای ویژگی های منحصر به فرد هستند و امکان تعویض آنها وجود ندارد. NFT ها توسط قرارداد های هوشمند ایجاد می شوند. ارزش هر کدام از توکن های غیرمثلی متفاوت از دیگری است. توکن ها بر اساس ماهیت کاربرد خود به دسته بندی های دیگری نیز تقسیم می گردند. از جمله آنها می توان توکن کاربردی، حاکمیتی، استیبل کوین و توکن اوراق بهادار را نام برد.

تفاوت توکن و کوین در ارز دیجیتال

در این بخش می خواهیم تفاوت توکن و کوین را مورد بررسی قرار دهیم:

بلاکچین

مهم ترین و اصلی ترین تفاوت توکن و کوین ها در رابطه با بلاکچین اختصاصی آنهاست. کوین ها ارزهای اصلی یک شبکه بلاکچینی هستند و بلاکچین اختصاصی خود را دارند. اما توکن ها فاقد بلاکچین اختصاصی بوده و بر بستر بلاکچین میزبان فعالیت می کنند.

کاربرد

از کوین ها به منظور پاداش ماینرها و اعتبارسنج ها استفاده می گردد. همچنین از کوین ها در بلاکچین های با الگوریتم اثبات سهام به منظور حفظ امنیت شبکه و استیکینگ مورد استفاده قرار می گیرد. اما کاربرد توکن ها متفاوت است. به طور مثال توکن های تتر و دای یک استیبل کوین هستند که به عنوان جایگزین دلار آمریکا در اکثر شبکه های بلاکچینی مورد استفاده قرار می گیرند. کاربرد توکن های غیرمثلی نیز منحصر به فرد بودن یک دارایی در فضای بلاکچین است. برخی از توکن ها نیز توکن کاربردی شبکه شناخته شده و به منظور استیکینگ و یا پرداخت های درون برنامه های مورد استفاده قرار می گیرند. توکن های اوراق بهادار نیز با هدف توکنیزه کردن سهام و دیگر دارایی های فیزیکی ایجاد می شوند.

ذخیره سازی

هر یک از کوین ها دارای آدرس کیف پول اختصاصی خود هستند و به منظور انتقال آنها لازم است حتما از آدرس مخصوص استفاده کرد. در صورتی که کوین ها را به آدرسی غیر از آدرس اصلی بلاکچین انتقال دهید آنها را از دست خواهید داد. اما امکان ارسال توکن ها به هر آدرسی که در شبکه بلاکچین تعریف شده است وجود دارد. به طور نمونه امکان ارسال توکن سلر ایجاد شده بر بستر اتریوم به طور مستقیم به آدرس میزبان اتریوم وجود دارد.

شیوه ساخت

کوین ها به عنوان ارز اصلی یک شبکه بلاکچین تولید می شوند. اما توکن ها از طریق قراردادهای هوشمند بلاکچین ایجاد می شوند. به منظور تولید یک کوین نیاز به راه اندازی یک بلاکچین خواهیم داشت. برای این منظور لازم است پروتکل اجماع بلاکچین کدنویسی شده و نرم افزار آن ایجاد شود. بعد از آن لازم است نودها و ماینرهای شبکه را پیدا کنیم. امنیت و کارایی شبکه از طریق اجرای نرم افزار شبکه در سیستم های نودها تامین می شود.

توکن ها برای ساخته شدن به بلاکچین نیاز ندارند و به کمک قراردادهای هوشمند ایجاد می شوند. برای ایجاد تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها قرارداد هوشمند لازم است دانش برنامه نویسی داشته باشیم تا بتوانیم متغیرها و شرایط مورد نیاز قرارداد را اجرا کنیم.

در قرارداد هوشمند از استاندارد ساخت توکن برای ایجاد توکن استفاده می گردد. به طور مثال برای ساخت توکن مثلی از استاندارد ERC-20 و برای ساخت NFT در شبکه اتریوم از استاندارد ERC-721 استفاده می شود. در حال حاضر امکان ساخت توکن در شبکه های بلاکچین با حداقل هزینه در کمتر از یک ساعت فراهم شده است. بنابراین می توان نتیجه گرفت ساخت توکن بسیار راحت تر و کم هزینه تر از ساخت کوین است.

ارزشمند بودن

با وجود راحت بودن ساخت توکن ها اما همه توکن های تولید شده دارای ارزش نیستند. ارزشمند بودن یک توکن وابسته به کاربرد آن در یک پروژه هدفمند است. بنابراین می توان گفت لیست شدن یک توکن در صرافی های معتبر و پروژه ای که توکن در آن استفاده می شود ارزش آن را مشخص می کند.

جمع بندی

یکی از موضوعات مهم و مورد بحث در حوزه رمزارزها تفاوت کوین و توکن است. زیرا یکی از روش های سوءاستفاده کلاهبرداران از دانش کم مردم تشویق آنها به خرید توکن های بی ارزش و فاقد پشتوانه است. موضوعی که در این مطلب به آن پرداختیم آشنایی مختصر با مفهوم کوین و توکن و تفاوت کوین و توکن است. اصلی ترین تفاوت کوین و توکن این است که کوین ها دارای بلاکچین اختصاصی خود هستند اما توکن ها روی بلاکچین میزبان ایجاد می شوند. از کوین ها مشابه پول می توان جهت ذخیره ارزش استفاده نمود. اما هر کدام از توکن ها دارای کاربرد متفاوتی هستند. پروسه ساخت توکن ها بسیار آسان و کم هزینه تر نسبت به ساخت کوین هاست. در نهایت می توان گفت کوین ها در واقع همان ارز با ماهیت دیجیتال بوده که مشابه پول عمل کرده و امکان خرید و فروش را برای شما ممکن می کنند. اما توکن ها مشابه سهام یک شرکت بوده و به منظور خرید محصول و یا دریافت خدماتی خاص استفاده می گردند.