دسته بندی نقدینگی


بررسی تاثیر ریسک اعتباری و ریسک نقدینگی و ریسک تمرکز بر عملکرد بانکداری شرکتی بانک تجارت (برای گروه مشتریان شرکتی)

با استفاده از پرداخت اینترنتی بسیار سریع و ساده می توانید اصل این مقاله را که دارای 14 صفحه است به صورت فایل PDF در اختیار داشته باشید.

مشخصات نویسندگان مقاله بررسی تاثیر ریسک اعتباری و ریسک نقدینگی و ریسک تمرکز بر عملکرد بانکداری شرکتی بانک تجارت (برای گروه مشتریان شرکتی)

چکیده مقاله :

صنعت بانکداری دارای ریسک های مربوط به خود مانند ریسک اعتباری، ریسک عملیاتی، ریسک نقدینگی،ریسک بازار، ریسک نرخ بهره و. میباشد. ریسک میتواند سودآوری و جذب منابع بانک را کند یا متوقف کند.باتوجه به ریسک های مختلفی که یک بانک با آن مواجه است، شناسایی و پایش شاخص های سلامت بانکی دارای اهمیت است. در این پژوهش سعی کرده ایم پس از بیان مفهوم ریسک و انواع آن، به بیان مهم ترین ریسک های نظام بانکی یعنی ریسک اعتباری و ریسک نقدینگی و ریسک تمرکز پرداخته و در ادامه با استفاده از داده های سری زمانی و نرم افزار Eviews به بررسی تاثیر سنجه های کلیدی ریسک اعتباری (ذخیره مطالبات مشکوک الوصول به کل تسهیلات) و ریسک نقدینگی ( تسهیلات اعطایی بر کل سپرده ها) و ریسک تمرکز( تسهیلات اعطائی به 4 مشتری عمده بر کل تسهیلات) بر شاخص های عملکرد مدیریت بانکداری شرکتی بانک تجارت در طی سال های 1396-1395 بپردازیم.نتایج نشان میدهد که تاثیر هر سه نوع ریسک بر شاخص عملکرد مدیریت بانکداری شرکتی معنیدار بوده و شاخص های ریسک اعتباری و ریسک نقدینگی دارای اثر منفی و شاخص تمرکز اثر مثبت بر عملکرد بانکداری شرکتی داشته است.یافته های پژوهش علاوه بر آشکارسازی اهمیت تمرکز بر مشتریان، میتواند به مدیران و ارکان تصمیم گیر کمک کند تاتمرکز را به عنوان شاخصی موثر در اخذ تصمیم مد نظر قرار دهند.

کلیدواژه ها:

کد مقاله /لینک ثابت به این مقاله

کد یکتای اختصاصی (COI) این مقاله در پایگاه سیویلیکا CAMCONF01_023 میباشد و برای لینک دهی به این مقاله می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است و به عنوان سند ثبت مقاله در مرجع سیویلیکا مورد استفاده قرار میگیرد:

نحوه استناد به مقاله :

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:

مهرعلی زاده، پروانه،1399،بررسی تاثیر ریسک اعتباری و ریسک نقدینگی و ریسک تمرکز بر عملکرد بانکداری شرکتی بانک تجارت (برای گروه مشتریان شرکتی)،اولین کنفرانس حسابداری دسته بندی نقدینگی و مدیریت،https://civilica.com/doc/1025656


در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: ( 1399، مهرعلی زاده، پروانه؛ )
برای بار دوم به بعد: ( 1399، مهرعلی زاده؛ )
برای آشنایی کامل با نحوه مرجع نویسی لطفا بخش راهنمای سیویلیکا (مرجع دهی) را ملاحظه نمایید.

مدیریت اطلاعات پژوهشی

اطلاعات استنادی این مقاله را به نرم افزارهای مدیریت اطلاعات علمی و استنادی ارسال نمایید و در تحقیقات خود از آن استفاده نمایید.

مقالات ISI مدیریت نقدینگی : 71 مقاله انگلیسی + ترجمه فارسی

مدیریت نقدینگی بانک شامل پیش‌بینی نیازهای نقدینگی و تأمین آنها با حدّاقلّ هزینة ممکن است. مدیریت نقدینگی به توانایی بانک در تجهیز برنامه‌ریزی شده منابع و تأمین تقاضاهای موجّه اطلاق می‌شود. بدین ترتیب، عوامل اساسی در مدیریت نقدینگی، شامل شناسایی تقاضای موجّه نقدینگی و پاسخگویی مناسب، با توجه به زمان و هزینه تأمین نقدینگی است. مدیریت نقدینگی یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی است که سیستم بانک‌داری با آن روبرو است. دلیل اصلی این چالش این است که بیشتر منابع بانک‌ها از محل سپرده‌های کوتاه‌مدت تامین مالی می‌شود. علاوه بر این تسهیلات اعطایی بانک‌ها صرف سرمایه‌گذاری در دارایی‌هایی می‌شود که درجه نقدشوندگی نسبتاً پایینی دارند. وظیفه اصلی بانک ایجاد توازن بین تعهدات کوتاه‌مدت مالی و سرمایه‌گذاری‌های بلند مدت است. نگهداری مقادیر ناکافی نقدینگی بانک را با خطر عدم توانایی در ایفای تعهدات و در نتیجه ورشکستگی قرار می‌دهد. نگهداری مقادیر فراوان نقدینگی، نوع خاصی از تخصیص ناکارآمد منابع است که باعث کاهش نرخ سوددهی بانک به سپرده‌های مردم و در نتیجه از دست دادن بازار می‌شود. مدیریت نقدینگی به معنی توانایی بانک برای ایفای تعهدات مالی خود در طول زمان است. مدیریت نقدینگی در سطوح مختلفی صورت می‌گیرد. اولین نوع مدیریت نقدینگی به صورت روزانه صورت پذیرفته و به صورت متناوب نقدینگی مورد نیاز در روزهای آتی پیش‌بینی می‌شود. دومین نوع مدیریت نقدینگی که مبتنی بر مدیریت جریان نقدینگی است، نقدینگی مورد نیاز را برای فواصل طولانی‌تر شش ماهه تا دو ساله پیش‌بینی می‌کند. سومین نوع مدیریت نقدینگی به بررسی نقدینگی مورد نیاز بانک در شرایط بحرانی می‌پردازد.

در این صفحه، تعداد 71 مقاله انگلیسی از ژورنال ها و مجلات معتبر پایگاه ساینس دایرکت (ScienceDirect) درباره موضوع مدیریت نقدینگی آرشیو شده است که شما می توانید مقالات مورد نظر خود را بر اساس سال انتشار، موضوع مقاله، وضعیت ترجمه و تعداد صفحات، انتخاب نموده و دانلود فرمایید.
در صورتی که مقاله لاتین مورد نظر شما تا کنون به زبان فارسی ترجمه نشده باشد، واحد ترجمه پایگاه ISI Articles با همکاری تنی چند از اساتید و مترجمان با سابقه، آمادگی دارد آن را در اسرع وقت و با کیفیت مطلوب برای شما ترجمه نماید.

بازیگران بزرگ پشت نقدینگی فارکس چه کسانی هستند؟

نقدینگی

بازار فارکس، از نظر میانگین مالی در گردش و میانگین درآمد هر تریدر بزرگ ‌ترین بازار از نظر شرکت‌کنندگان است. همانطور که از طبیعت بازار فارکس پیداست، برای اینکه تریدر موفقی باشید، مدیریت ریسک و نوسانات اهمیت بالایی دارد. درک این دو عامل با درک نقدینگی همراه است.

نقدینگی بازار فارکس چیست و چگونه تامین می‌شود؟

نقدینگی (liquidity) اهمیت بالایی در ساختار بازار فارکس دارد. بدون وجود نقدینگی، فعالیت بازار نظم خود را از دست می‌دهد که این بی‌نظمی با جهش قیمت در بازار دیده می‌شود. با این حال، بازاری که نقدینگی بالایی داشته باشد، امکان انتقال آسان برای ورود و خروج را ایجاد می‌کند، و زمینه را برای مشارکت همه بازیگران در بازار از سفته بازان کوچک تا مؤسسات بزرگ فراهم می‌کند.

نقدینگی در بازار فارکس عبارت است از توانایی یک جفت ارز برای معامله (خرید / فروش) در صورت وجود تقاضا. برای مثال هنگامی که با جفت ارزهای اصلی معامله می‌کنید، بازاری که با آن معامله می‌کنید نقدینگی بسیار بالایی دارد. با این حال، شما بر اساس نقدینگی موجود موسسات مالی معامله می‌کنید که شما را وارد یا از معامله مورد نظرتان خارج می‌کند.

همه جفت ارزها نقد نیستند. در واقع ارزها بر اساس دسته بندی که در آن قرار می‌گیرند سطح نقدینگی متفاوتی دارند. نقدینگی فارکس با حرکت تریدرها از جفت‌های اصلی به جفت‌های فرعی و در نهایت به جفت‌های اگزاتیک کاهش می‌یابد.

نقدینگی به سادگی یا توسط یک تریدر کوچک در ایالات متحده، اروپا یا آسیا ایجاد نمی‌شود؛ بلکه توسط تامین کننده نقدینگی، که یک بروکر بازار یا مؤسسه‌ای است که به عنوان یک بازارساز در یک طبقه دارایی انتخاب شده رفتار می‌کند، تولید می‌شود. اساساً تأمین‌ کننده نقدینگی در هر دو انتهای معاملات ارزی نقش دارد و یک ارز دسته بندی نقدینگی خاص را با قیمت مشخص فروخته و خریداری می‌کند. در حقیقت با انجام این پروسه، بازارسازی می‌‌کند.

چرا نقدینگی اهمیت دارد؟

ممکن است برای برخی این سوال پیش بیاید که «چرا باید به نقدینگی اهمیت داد؟». پاسخ در ثبات قیمتی بیشتر است. ارائه دهندگان نقدینگی ریسک قابل توجهی را تحمل می‌کنند و با انجام این کار پاداش قابل توجهی نیز دریافت می‌کنند؛ زیرا قادر به مشاهده جریان سفارشات می‌شوند. مهم تر اینکه آنها مایل هستند در یک دوره معاملاتی پر نوسان طرف دیگر معامله باشند، بنابراین به سفته بازان کوچک امکان مدیریت ریسک بهتر داده می‌شود. چیزی بدتر از این نیست که در یک بازار بدون نقدینگی در طرف اشتباه معامله باشید.

لیستی از بزرگترین بازیگران فارکس:

بانک‌های تجاری (Commercial Banks)

بانک‌ها معمولاً دسته بندی نقدینگی هم در حجم زیادی از معاملات سفته بازی و هم در گردش معاملات روزانه شرکت دارند. برخی از آنها روزانه میلیاردها دلار با ارزهای خارجی معامله می‌کنند. برخی از طرف مشتریان معامله می‌کنند و برخی از حساب‌های اختصاصی استفاده می‌کنند.

بانک‌های تجاری و بانک‌های سرمایه‌گذاری برای تمام جفت ارزهایی که در آن بازار می‌سازند، قیمت پیشنهادی ارائه می‌کنند. آنها علاوه بر اسپردهای عرضه و تقاضا، اغلب به معامله جفت‌ها از طرف مشتریان خود نیز متوسل می‌شوند. عمده‌ ترین تامین‌ کنندگان نقدینگی، بانک‌های (Citibank)، (Deutsche Bank)، (Societe Generale)، (Union Bank of Switzerland) و (HSBC) هستند.

بانک‌های مرکزی (Central Banks)

بانک‌های مرکزی با بر عهده داشتن کنترل عرضه ارزهای مختلف نقش مهمی در بازار فارکس دارند. علاوه بر نگرانی درباره تنظیم تورم و نرخ بهره، این بانک‌ها همچنین در صورت لزوم مسئول تثبیت بازار فارکس نیز هستند.

با وجود اینکه بانک‌های مرکزی به اندازه بانک‌های تجاری فعال نیستند؛ اما زمانی که نیاز مبرمی مانند بحران مالی وجود دارد، آنها آماده هستند تا در صورت نیاز از طریق عملیات بازار، پول نقدینگی کشورهای مربوطه را تامین کنند.

شرکت‌های سرمایه گذاری (Investment Firms)

شرکت‌های مدیریت سرمایه گذاری معمولاً حساب‌های بزرگی را از طرف مشتریان خود مدیریت می‌کنند، و نیاز به مبادله ارزهای خارجی دارند، بنابراین باید این معاملات را از طریق استفاده از بازار ارز تسهیل کنند.

بروکرهای خرده فروشی فارکس (Retail Forex Brokers)

این گروه بخشی از حجم کل بازار فارکس که روزانه بین 25 تا 50 میلیارد دلار، که حدود 2 درصد از کل بازار فارکس تخمین زده می‌شود، را اداره می‌کند. بروکر فارکس قادر به معامله با تامین کنندگان عمده نقدینگی نیست؛ مگر اینکه بروکر فارکس دارای سرمایه بالایی باشد. تریدرهای خرد از جمله سفته بازان برخلاف تریدرهای نهادی، به ندرت نیاز به معامله در چنین حجم عظیمی دارند. بنابراین، دسترسی آنها به بازار فارکس معمولاً از طریق بروکرهای آنلاین فارکس،تامین کنندگان ثانویه نقدینگی در بازار، تنظیم شده است.

سفته بازان (Speculators)

این‌ افراد ریسک ‌پذیر یا سرمایه‌ گذاران خصوصی هستند که ارزهای خارجی را خریده و آنها را می‌فروشند و از طریق نواسانات و اختلاف قیمتی آن سود می‌برند.

تریدرهای الگوریتمی (Algorithmic Traders)

تریدرهای الگوریتمی یا تریدر آلگو (Algo) توانسته‌اند چشم انداز معاملات CFD فارکس را تغییر دهند. قرارداد مابه التفاوت (Contract for difference) یا به اختصار CFD به شما این امکان را می‌دهد که بدون تصاحب یک دارایی، بر روی تغییرات قیمت آن معامله کنید. دنیای امروزی تجارت الکترونیک و تطبیق تجارت کامپیوتری به تعداد زیادی از تریدرها این اجازه را داده است تا از تحلیل‌ها و تشخیص الگوی بسیار پیچیده برنامه ریزی و استفاده کنند، تا تحت پوشش ارائه‌دهندگان نقدینگی وارد عرصه معاملات شوند.

جمع بندی

نقدینگی بر نوسانات بازار تأثیر می‌گذارد. اگرچه این نوسان گاهی مفید و گاهی برای بازار مضر است، اما سطح مشخصی از نوسان برای فرصت‌های معاملاتی ضروری است. عدم نقد شوندگی می‌تواند منجر به نوسانات شدید و غیرقابل کنترل قیمت شود. برای اینکه تریدر موفقی باشید، مدیریت ریسک و نوسانات اهمیت بالایی دارد. درک این دو عامل با درک نقدینگی همراه است.

ریسک و انواع آن

مدیریت ریسک

بانک ها و موسسات مالی در سراسر دنیا و در اقتصاد های گوناگون کشور ها، به عنوان ارکان مهم و اثر گذار در انواع فعالیت های اقتصادی و بازرگانی شناخته می شوند.

اکثر دسته بندی نقدینگی اشخاص برای سپرده گذاری یا استقراض وجه نقد، با این نوع از نهاد ها سر و کار دارند و همچنین در کنار آن، دولت و مراجع نظارتی مالی، با ایجاد رابطه نزدیک با این موسسات، در صدد تثبیت سیاست های پولی و مالی و کسب اعتماد از توانایی و اثر بخشی مقرراتی که برای تامین سلامت اقتصادی و مالی جامعه وضع شده، می باشند.

در این بین، شناسایی انواع ریسک و خطراتی که عملیات گوناگون بانک ها و موسسات اعتباری را تحت شعاع خود قرار می دهد، یکی از ابزار هایی است که مدیریت ارشد می تواند با استفاده از آن، از وقوع خطرات احتمالی جلوگیری نموده و یا دامنه آسیب رسانی آنها را تا میزان قابل قبولی کاهش دهد که تحت عنوان مدیریت ریسک مورد استفاده قرار می گیرد.

مفهوم ریسک:

در واقع می توان گفت که ریسک ها حاصل از قرار گرفتن نهاد های مالی در برابر عدم قطعیت ها و عدم اطمینان از نتیجه رخداد ها می باشند. برخی مواقع می توان به کمک تحلیل های آماری، احتمال وقوع هر یک از نتایج محتمل را برآورد نموده و پیامد های آن را تا حدی پیش بینی کرد.

کاملا واضح و مشخص است که هر اندازه این بررسی ها جزئی و دقیق تر باشند و جنبه های مختلف را در نظر گرفته بگیرند، نتایج به دست آمده از فضای عدم اطمینان مطلق به سمت عدم اطمینان های نسبی حرکت خواهد نمود.

ماهیت و اثر ریسک:

اثر ریسک دارای سه نوع ماهیت متفاوت زیر می باشد:

  1. ریسک کوتاه مدت: این نوع ریسک به ریسک ناشی از عملیات و فعالیت ها مرتبط است.
  2. ریسک میان مدت: این نوع ریسک به تاکتیک های شرکت مرتبط است.
  3. ریسک بلند مدت: این نوع ریسک به استراتژی های کلی شرکت مرتبط است.

مدیریت ریسک:

اصطلاح مدیریت ریسک در تمامی کسب و کار ها شامل روش ها و فرآیند هایی می باشد که سازمان ها به منظور مدیریت انواع ریسک و استفاده از فرصت هایی که منجر به دست یابی به اهداف خاص بیزینس خاص خود استفاده می کنند.

بنابراین می توان گفت که مدیریت ریسک سرمایه گذاری به عنوان یکی از اصلی ترین زیر شاخه های مدیریت ریسک هم در سطح جزئی و هم در سطح کلی قابل استفاده است.

موسسه مشاوران مطالعه مقاله ارزیابی ریسک را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

مدیریت ریسک و انواع آن

مدیریت ریسک و انواع آن

انواع ریسک:

در حالت کلی دسته بندی های مختلفی برای انواع ریسک در منابع گوناگون ارائه شده است که یکی از آنها، ریسک های تجاری (Business Risk) و ریسک های غیر تجاری (Non-Business Risk) می باشد.

ریسک ‌های تجاری، به ریسک‌ هایی گفته می شود که یک بنگاه یا کسب و کار، کاملا به آن واقف است و از آن برای ایجاد مزیت رقابتی و ایجاد ارزش برای سهامداران استفاده می نماید، در حالی که ریسک هایی که کسب و کار کنترلی روی آنها ندارد، ریسک های غیر تجاری نامیده می شود.

ریسک‌ های مالی (Financial Risks) در گروه ریسک ‌های تجاری قرار دارند که از زیان‌ های احتمالی در بازار های مالی ناشی می شوند.

ریسک سیستماتیک و غیر سیستماتیک:

دسته بندی دیگری از انواع ریسک که به طور خاص روی ریسک های مالی تعریف می شود، عبارت است از ریسک های سیستماتیک (Systematic Risks) و ریسک های غیر سیستماتیک (Nonsystematic Risks).

ریسک های سیستماتیک یا تنوع ناپذیر (Nondiversifiable Risks) عبارتند از ریسک هایی که تمامی اوراق بهادار را تحت تاثیر خود قرار می دهند.

انواع ریسک سیستماتیک:

  • ریسک نرخ بهره
  • ریسک تورم
  • ریسک نرخ ارز
  • ریسک سیاسی
  • ریسک بازار

ریسک های غیر سیستماتیک یا اصطلاحا تنوع پذیر (Diversifiable Risks) آنهایی هستند که بر یک یا چند نوع اوراق بهادار اثر گذار می باشند.

انواع ریسک غیر سیستماتیک:

  • ریسک های اعتباری
  • ریسک های تجاری
  • ریسک های مالی
  • ریسک های نقدینگی
  • ریسک های عملیاتی

درواقع مطابق دسته بندی فوق، ریسک کلی یک دارایی یا یک کسب و کار به صورت زیر در نظر گرفته می شود:

ریسک های قابل اجتناب (غیر سیستماتیک) + ریسک های غیر قابل اجتناب (سیستماتیک) = ریسک کلی

و از آنجایی که عوامل سیستماتیک از شرایط کلی بازار و عوامل غیر سیستماتیک از شرایط خاص یک کسب و کار ناشی می شوند، می توان گفت:

ریسک کلی یک دارایی = ریسک های مختص شرکت + ریسک های بازار

همان گونه که پیش تر بیان شد، ریسک های مختلفی در دل ریسک های سیستماتیک و غیر سیستماتیک وجود دارد که شرح آنها در منابع مختلف ارزیابی و مدیریت ریسک گنجانده شده است.

در این میان چهار ریسک اصلی موجود هستند که تاثیر گذاری بیشتری نسبت به بقیه دارند و در بحث اندازه گیری و مدیریت ریسک نقش پررنگ تری را ایفا می کنند که در ادامه مطلب به آنها پرداخته شده است.

ریسک های بازار:

ریسک بازار، به ریسک های زیان ناشی از حرکات یا نوسانات غیر منتظره در قیمت ها یا نرخ های بازار گفته می شود.

در حالت کلی نمی توان ریسک بازار را از ریسک هایی هم چون ریسک اعتباری و عملیاتی تفکیک نمود زیرا گاهی اوقات این ریسک ها، خودشان منشا ایجاد ریسک بازار هستند.

ریسک های اعتباری:

این نوع، ماحصل این رویداد هستند که طرف قرارداد، نخواهد یا نتواند به مواردی که در قرارداد به آنها متعهد شده است، عمل نماید.

تاثیر ریسک های اعتباری با هزینه جایگزینی وجه نقد ناشی از نکول (Default) طرف قرارداد سنجیده می شود.

این ضرر شامل احتمال نکول (Probability of Default)، مبلغ تحت نکول (Exposure at Default) و نرخ بازیافت (Recovery Rate) می شود.

به بیان دیگر می توان گفت که ریسک های اعتباری، ضرر های محتملی هستند که در اثر یک رخداد اعتباری اتفاق افتاده باشند، که رخداد اعتباری نیز زمانی که توانایی طرف قرارداد در انجام تعهداتش تغییر کند، اتفاق می افتد.

علاوه بر این، ریسک اعتباری شامل ریسک دولت ها زمانی که روی نرخ های برابری ارز اعمال نظر می کنند نیز می گردد.

موسسه مشاوران مطالعه مقاله ریسک شرکت های حسابداری را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

ریسک های اعتباری

ریسک های اعتباری

ریسک های نقدینگی:

ریسک های نقدینگی در حالت کلی دو صورت دارند:

ریسک نقدینگی دارایی یا Asset Liquidity Risk:

ریسک نقدینگی دارایی که گاه با عنوان ریسک نقدینگی بازار-محصول نیز نامیده می شود زمانی که معامله با دسته بندی نقدینگی قیمت رایج بازار قابل انجام نباشد، ظاهر شده و بین طبقات دارایی های مختلف در زمان های متفاوت، نسبت به شرایط بازار می تواند تغییر کند.

ریسک های نقدینگی تامین مالی یا Funding Liquidity Risk:

که ریسک‌ جریان وجه نقد (Cash Flow Risk) نیز نامیده می شود، به ناتوانی پرداخت تعهدات بر می گردد، که می تواند به نقد کردن سریع و تبدیل ضرر روی کاغذ به ضرر واقعی، منجر شود.

ریسک های عملیاتی:

ریسک عملیاتی همان گونه که از نامش مشخص است، ناشی از اشتباهات و خطا های فنی حین عملیات کسب و کار است.

اشتباهات مدیریتی، فقدان تجربه و دانش کافی از حوزه کسب و کار، نقص در اطلاعات، مشکل در پردازش داده ها و معاملات و غیره، همگی می توانند سر منشا ریسک های عملیاتی تلقی شوند.

باید توجه داشت که عواقب ریسک عملیاتی اما تنها مختص فرآیند های عملیاتی کسب و کار نخواهد بود و گاه منجر به ریسک های اعتباری و بازار نیز می تواند گردد.

اگر دسته بندی نقدینگی این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله کشف تقلب را به شما پیشنهاد می کنیم.

4 روش تضمینی برای بهبود نقدینگی و قیمت گذاری

4 روش تضمینی برای بهبود نقدینگی و قیمت گذاری

برخی از مدیران بر این باورند که به راحتی می توانند راهکارهایی را برای رهایی از مشکلات نقدینگی قیمت در شرکت خود پیاده سازی کنند. هنگامی که آنها سعی می کنند این کار را انجام دهند، اغلب تصمیمات عملیاتی ضعیفی می گیرند، مانند قیمت گذاری کمتر برای یک کالا یا ارائه تخفیف.

چنین تصمیماتی منجر به عواقب ویرانگری میشود. در واقع، تصمیم نادرست به دلیل مشکلات نقدینگی، حاشیه سود کمتری نسبت به آنچه که هدف شما است، خواهد داشت.

راه‌های مختلفی برای بهبود جریان نقدی وجود دارد، اما همه آنها اعمال می‌شوند به شرطی که از روش قیمت‌گذاری مطمئن باشید زیرا شرکت‌ها همیشه نگران از دست دادن کسب‌وکار خود هستند. ممکن است مدل‌های قیمت‌گذاری و آزمایش صحیح نباشند.

بهینه سازی مدل قیمت گذاری بیشترین تاثیر را بر نقدینگی دارد. هنگامی که واقعاً قیمت گذاری را برای دسته بندی نقدینگی کسب و کار خود ارزیابی می کنید، با محاسبه حاشیه سود ناخالص و قیمت گذاری خود شروع کنید و درک خوبی از نحوه قیمت گذاری نیروی کار خود به دست آورید. به این ترتیب شما تجربه بهتری با مدل قیمت گذاری خود خواهید داشت.

بهترین راه برای بهینه سازی قیمت گذاری چیست؟

در این بخش به چهار روش بهینه سازی قیمت گذاری می پردازیم:

1.محاسبه حاشیه سود ناخالص

حاشیه سود ناخالص عامل تعیین کننده سودآوری کسب و کار است.

سود ناخالص یکی از مواردی است که متأسفانه اغلب نادیده گرفته می شود و در صورت سود و زیان مورد استفاده قرار نمی گیرد. با این حال، سود ناخالص و همتای آن یعنی حاشیه سود ناخالص، عناصر اساسی تصمیماتی هستند که یک صاحب کسب و کار کوچک اتخاذ می کند: قیمت گذاری کسب و کار.

راز سودآور کردن شرکت شما این است که سود ناخالص خود را محاسبه کنید تا توانایی بالقوه خود را برای پوشش تمام هزینه های تجاری خود تجزیه و تحلیل کنید.

حاشیه سود ناخالص، سود ناخالص شما است که به صورت درصدی از درآمد بیان می شود. اگر حاشیه سود ناخالص خود را به درستی محاسبه کنید، آنگاه خواهید دانست که چه زمانی قیمت محصولات و خدمات مختلف را افزایش دهید.

افزایش قیمت ها در زمان مناسب و برای محصولات و خدمات مناسب بهترین راه برای تأثیرگذاری بر نقدینگی است که در نهایت بر حاشیه سود ناخالص شما تأثیر می گذارد. محاسبه درصد سود ناخالص بهترین راه برای پیگیری سودآوری مشتری یا کسب و کار شما است.

درصد حاشیه سود ناخالص به شرح زیر محاسبه می شود:

100 * (درآمد/سود ناخالص) = درصد حاشیه سود ناخالص

برای مثال، 2 میلیون دلار تقسیم بر 4 میلیون دلار ضربدر 100 برابر با 50 درصد حاشیه سود خواهد بود.

ردیابی ماهانه حاشیه سود ناخالص و مقایسه آن با حاشیه سود ناخالص هدف گذاری شده، صاحبان مشاغل را راهنمایی می کند تا از مسائل نقدینگی آگاه شوند.

تجزیه و تحلیل حاشیه سود ناخالص می تواند مشکلات مربوط به شغل، مشتری یا شرکت را بهتر شناسایی کند. این نوع هوش عملیاتی همچنین به شما در تصمیم گیری در مورد قیمت گذاری آینده کمک می کند.

2.بهایابی انجام کار

قیمت گذاری شغل برای صاحبان مشاغل کوچک و متوسط ​​ضروری است

بهترین راه برای نظارت بر سود ناخالص به ریال و درصد، اجرای برخی از حالت های بهایاب شغل است. یک سیستم بهایابی شغلی که به درستی طراحی شده باشد، هزینه های واقعی ارائه خدمات یا محصولات را ردیابی می کند.

بنابراین می توانید قیمت گذاری را به گونه ای انجام دهید که به حاشیه سود ناخالص هدف دست یابد و در نتیجه نقدینگی را بهبود بخشد.

اگر بر اساس زمان انجام کار کارکنان خود درآمد کسب می کنید، فقط باید یک سیستم دسته بندی نقدینگی ردیابی زمان را پیاده سازی کنید تا ببینید آیا به درستی زمان صرف شده در کار را جبران می کنید یا خیر.

بزرگ‌ترین مزیت قیمت‌گذاری واقعی در محل کار این است که می‌دانید چیزی از قلم نیفتاده است و برای هر چیزی که به دست می‌آورید پول می‌پردازید.


روشی برای بهایابی نیروی کار

درک مناسب از کل هزینه های نیروی کار به شما کمک می کند تا قیمت گذاری را برای دستیابی به سود ناخالص هدف تعیین کنید.

این در واقع به شما کمک می کند قیمت گذاری درستی داشته باشید و بیشتر مشکلات نقدینگی خود را حل کنید. شما می توانید تمام هزینه های خود را پوشش دهید و فقط ارزش دریافتی خود را بپردازید.

شما می توانید این کار را برای هر کار جداگانه انجام دهید. بینش درست در مورد قیمت‌گذاری بلادرنگ به شما این امکان را می‌دهد که تمام ارزش‌ها و زمان صرف شده برای یک کار را بدانید و به شما امکان می‌دهد برای هر شغل قیمت بالاتری دریافت کنید.

نسبت سود ناخالص خود را در هر بخش (شغل) نسبت به آنچه انتظار دارید و میانگین صنعت مقایسه کنید. این به شما کمک می‌کند تا دقت خود را در قیمت گذاری های آتی افزایش دهید.

بهبود نقدینگی و قیمت گذاری

3.آزمایش مدل قیمت گذاری

همانطور که گفته شد، سود ناخالص و همتای آن، حاشیه سود ناخالص، عناصر اساسی مهم ترین تصمیمی است که صاحب یک کسب و کار کوچک می گیرد.

شما باید در نظر بگیرید که محصولات یا خدمات شما چقدر قیمت دارند و آیا حاشیه سودی که قیمت گذاری ایجاد می کند، کلید به حداکثر رساندن جریان نقدی شما است یا خیر.

  • قیمت شما باید تمام هزینه های مستقیم شما را پوشش دهد.
  • قیمت گذاری همچنین باید هزینه های سربار شما را پوشش دهد و برای شما سود ایجاد کند.

مدل های قیمتی را که به بهترین وجه مناسب کسب و کار شما هستند بیابید، این مدل ها را می توان به یکی از روش های زیر طراحی کرد:

قیمت گذاری بر اساس ارزش
هزینه ثابت
زمان و مواد
نقطه عطف
چگونه مدل قیمت گذاری خود را برای بهبود نقدینگی شرکت خود بهینه می کنید؟ به گزارش های مدیریت بروید و یک بار دیگر داده ها را بررسی کنید.

گزارش‌های مدیریت به شما کمک می‌کند تا بفهمید که آیا شغل‌های خود را به درستی قیمت‌گذاری کرده‌اید یا خیر. همچنین می توانید مشتریان سودآور و عوامل برنده آنها را شناسایی کنید.

سپیدار سیستم با ارائه نرم افزار حسابداری سپیدار با شعار «ساده و پایدار» به شرکت های بزرگ و کوچک کمک می کند تا شرکت خود را کاملاً هوشمندانه مدیریت کرده و به امور اقتصادی رسیدگی کنند. آریا تراز، نمایندگی سپیدار سیستم در اصفهان در سراسر کشور در زمینه مدیریت بهبود نقدینگی و قیمت گذاری تاثیر بسزایی در رشد و توسعه کسب و کار دارد. برای خرید نرم افزار حسابداری فروشگاهی و شرکتی دشت و سپیدار و یا کسب اطلاعات بیشتر در مورد این مجموعه به صفحه اصلی سایت مراجعه و یا با کارشناسان آریا تراز تماس حاصل فرمایید.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.